مجله بزرگسالان معروف امریکایی From Wikipedia, the free encyclopedia
پلی‌بوی (به انگلیسی: Playboy) یک مجله آمریکایی است. مجله پلی‌بوی که به صورت ماهیانه در ده‌ها کشور جهان و به زبان‌های گوناگون منتشر می‌شود، شامل مقالات سیاسی، اجتماعی و ورزشی، مصاحبه با شخصیت‌های مهم جامعه، مقالات مرتبط با مُد، عکس‌های مانکن‌های زن و برخی افراد مشهور به صورت عریان و همچنین مقالاتی در مورد مسائل جنسی با موضوعیت آمیزش جنسی است که از سال ۱۹۵۳ میلادی (۱۳۳۲ خورشیدی) توسط هیو هفنر و همکاران در آمریکا برای نخستین‌بار انتشار یافت و تاکنون نیز ادامه دارد. شرکت پلی‌بوی نقش مهمی در انقلاب جنسی داشت[۳] و بعدها زیر چتر شرکت پلی‌بوی انترپرایز با گسترش حیطه خود از مجله به تمامی فرم‌های رسانه‌ای، از جمله شبکه رادیویی، تلویزیونی و اینترنت نفوذ گسترده‌ای یافت و به یک امپراتوری رسانه‌ای در زمینه مربوط به مسایل جنسی تبدیل شد.
 | |
| مدیر عامل اجرایی | بن کوهن |
|---|---|
| دسته‌بندی | مجلات مردان |
| بسامد | ماهانه (۱۹۵۳–۲۰۱۶) دو ماه یکبار (۲۰۱۷–۲۰۱۸) سه ماه یکبار (۲۰۱۹–۲۰۲۰) آنلاین از ۲۰۲۰ |
| ناشر | پلی‌بوی اینترپرایسز |
| مجموع شمارگان (۲۰۱۸) | ۴۰۰٬۰۰۰ (دسامبر ۲۰۱۷)[۱] |
| بنیان‌گذار | هیو هفنر |
| سال بنیان‌گذاری | ۱ اکتبر ۱۹۵۳[۲] |
| نخستین شماره | ۱ دسامبر ۱۹۵۳ |
| آخرین شماره | ۱۷ مارس ۲۰۲۰ |
| کشور | ایالات متحده آمریکا |
| مستقر در | بورلی هیلز، کالیفرنیا |
| زبان | انگلیسی |
| وبگاه | |
| شاپا | ۰۰۳۲-۱۴۷۸ |
مجله پلی‌بوی همچنین در هر شماره خود داستان‌های کوتاهی از نویسندگان برجسته جهان از جمله آرتور سی. کلارک، ایان فلمینگ، ولادیمیر ناباکوف و مارگارت اتوود را منتشر می‌کند. همچنین عکس‌های زنان برهنه که به همراه مقالات گوناگون در مجله پلی‌بوی به چاپ می‌رسد را می‌توان در رده عکس‌های سافت جای داد که برخلاف عکس‌های هارد شامل عکس‌هایی که دارای تماس و آمیزش جنسی باشند نیست و تنها شامل عکس اندام برهنه زنان مدل خود می‌شود.
شرکت پلی‌بوی انترپرایز که ناشر مجله پلی‌بوی است، در مجله از استفاده از تصاویری که حاوی آمیزش جنسی باشد، خودداری می‌کند و تنها به نشان دادن تصاویر برهنه زنان بالای سن قانونی اکتفا می‌کند. با این وجود در دیگر رسانه‌های خود از جمله در تلویزیون پلی‌بوی، به تولید فیلم‌هایی ویژه بزرگسالان می‌پردازد که آمیزش جنسی را نیز نشان می‌دهند.
در مارس ۲۰۲۰، بن کوهن، مدیرعامل پلی‌بوی انترپرایز، اعلام کرد که نسخه بهار ۲۰۲۰ آخرین شماره چاپ منظم برنامه‌ریزی شده خواهد بود و این مجله اکنون محتوای خود را به صورت آنلاین منتشر می‌کند.[۴]
در سال ۱۹۵۳، هیو هفنر که از رشته روان‌شناسی فارغ‌التحصیل شده بود و برای یک مجله کار می‌کرد تصمیم گرفت یک مجله برای خودش چاپ کند و نام آن را شب مردانه (Stag Party) گذاشت.
مجله پلی‌بوی در هر شماره خود، داستان‌های کوتاهی از نویسندگان برجسته جهان از جمله آرتور سی. کلارک، ایان فلمینگ، ولادیمیر ناباکوف و مارگارت اتوود را منتشر می‌کند.
شل سیلورستاین برای مجله پلی‌بوی طراحی می‌کرد و شعر و قصه می‌نوشت.[۵]
مجله پلی‌بوی در سراسر دنیا شهرت جهانی و علاقه‌مندان فراوانی دارد. پر فروش‌ترین نسخه این مجله، مربوط به شماره نوامبر ۱۹۷۲ است که تعداد شمارگانش به ۷٬۱۶۱٬۵۶۱ نسخه رسید. مدل روی جلد این شماره، پَم راولینگز نام داشت.
بر پایه آمار اعلام شده یک چهارم همه دانشجویان آمریکایی در همه مراحل تحصیلی، هر ماهه پلی‌بوی را خریداری می‌کنند. این مجله، پرفروش‌ترین مجله مربوط به مردان و مسائل جنسی در سراسر دنیا است که از نظر تعداد شمارگان بالاترین تیراژ در سطح جهان را در اختیار دارد. امروزه تیراژ مجله پلی‌بوی به بیش از سه میلیون کپی، تنها در نسخه انگلیسی آن می‌رسد.
خرگوش با پاپیون، یکی از شناخته‌ترین نشان‌واره‌ها در جهان است و اکنون بیشتر درآمد پلی‌بوی از واگذاری امتیاز این نشان‌واره برای فروش لوازم آرایشی، جواهرات و نوشیدنی وبهداشتی است.[۶]
این مجله که در جامعه آمریکا به «مجله مردان» معروف است به گرفتن مواضع لیبرال در مسائل مهم سیاسی مشهوریت دارد.
بسیاری از عکاسان برجسته بین‌المللی عکس‌هایی از مدل‌های عریان مجله پلی‌بوی گرفته‌اند که از آن‌جمله می‌توان به ریچارد فیجلی، آرنی فریتگ، ران هریس، دیوید مسی، راس مایر، سوز رندال، هرب ریتز، استفان وایدا و بانی یگر اشاره کرد.
مجله پلی‌بوی در بسیاری از کشورهای جهان هرگز چاپ یا پخش نشده‌است و چاپ آن در بسیاری از کشورها همواره با هیاهو و اعتراضاتی همراه بوده‌است. برای نمونه در بسیاری از بخش‌های آسیا شامل ایران، هند، چین، میانمار، مالزی، تایلند، سنگاپور و برونئی مجله پلی‌بوی حق انتشار و پخش ندارد و داشتن یا خرید و فروش آن بزه محسوب می‌شود.
تقریباً در همه کشورهای اسلامی نیز خرید، فروش، انتشار و پخش این مجلات بزه محسوب می‌شود. اما سال‌ها در کشور ترکیه چاپ و منتشر می‌شد. تلاش‌هایی هم در سال ۲۰۰۶ برای چاپ مجله پلی‌بوی در کشور اندونزی انجام شد که هیاهو و تظاهرات گسترده و تهدیدهای پیاپی، شرکت پلی‌بوی از ادامه چاپ به زبان اندونزیایی منصرف شد. گفتنی است که تنها شماره چاپ شده این مجله به زبان اندونزیایی در روز نخست چاپ، تماماً به فروش رفت.
در آمریکا نیز چاپ مجله پلی‌بوی همواره با اعتراضاتی از جانب گروه‌های متفاوت، مانند مذهبیون مسیحی همراه بوده‌است. در سال ۱۹۸۶ مغازه‌های زنجیره‌ای ۷-ایلون از فروش این مجله خودداری کردند. ولی نهایتاً در اواخر سال ۲۰۰۳ به این سیاست خود پایان دادند. در کتاب‌فروشی‌های آمریکا و در بسیاری از کشورهای دیگر، مجله پلی‌بوی در طبقات فوقانی قسمت مجلات فروشی قرار می‌گیرد که همراه با یک پوشش پلاستیکی است و هدف از این‌کار جلوگیری از قرار گرفتن آسان مجله در اختیار کودکان و نوجوانان است. در ایالات متحده و بسیاری از کشورهای جهان، حداقل سن برای خرید مجله پلی‌بوی، سن قانونی است که از هیجده سال تا بیست و یک سال را شامل می‌شود.
در اکتبر ۲۰۱۵ پلی‌بوی اعلام کرد که به دلیل رواج و دسترسی آسان به تصاویر و مطالب پورنوگرافی در اینترنت، نشر عکس‌های برهنه زنان «قدیمی» شده و این نشریه انتشار چنین تصاویری را متوقف خواهد کرد. همچنین از این پس، مخاطبان مورد نظر پلی‌بوی «مردان جوان شاغل» هستند و وبگاه پلی‌بوی هم به گونه‌ای دگرگون خواهد شد که بتوان بدون اشکال، از آن در محل کار نیز استفاده کرد. در این سال شمارگان پلی‌بوی به حدود هشتصد هزار نسخه کاهش یافت و انتشار آن دیگر سودآور نبود.[۷]
اما این اقدام نیز مؤثر نبود و در فوریه ۲۰۱۷ مدیر مجله اعلام کرد که انتشار تصاویر برهنه زنان از سر گرفته می‌شود.[۶]
در اکتبر ۲۰۱۶ پلی‌بوی تصویر از یک زن خبرنگار آمریکایی مسلمان به نام نور تاجوری را منتشر کرد. او ۲۲ ساله با تبار لیبیایی است.[۸]
در پی بحران مالی ۲۰۱۲–۲۰۰۷ شرکت پلی‌بوی انترپرایز اعلام کرد که در سه ماه پایانی سال ۲۰۰۸ میلادی به میزان ۱۴۵٫۷ میلیون دلار ضرر کرده و برای فروش یک‌جای خود اعلام آمادگی کرد.[۹]
با گسترش روزافزون اینترنت و آسان‌تر شدن دسترسی به وبگاه‌های پورن، رقابت برای پلی‌بوی، دشوارتر از گذشته شد. در اکتبر ۲۰۲۰ شرکت پلی‌بوی انترپرایز اعلام کرد که پس از تلفیق با شرکت مانتین کرست (Mountain Crest) تا آغاز سال ۲۰۲۱ (میلادی) سهام خود را در بورس نیویورک (نزدک) عرضه می‌کند.[۱۰]
شمار زیادی از افراد مشهور از جمله بسیاری از هنرپیشگان مطرح سینما، خوانندگان پرآوازه، ورزشکاران نامدار، از دارندگان مدال طلای بازی‌های المپیک تا بازیگران محبوب تلویزیون، مدل‌های مشهور مد و لباس و حتی درجه داران و افسران نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا از آغاز انتشار مجله پلی‌بوی تاکنون مدل‌های برهنه و روی جلد مجله پلی‌بوی بوده‌اند. فهرست زیر تنها دربرگیرنده برخی از مشهورترین آنان در چاپ آمریکایی مجله پلی‌بوی است.
فیلم
موسیقی
ورزشکاران
تلویزیون
دیگر شخصیت‌های مشهور
از میان هزاران دختری که هر ماهه برای عریان شدن در مجله پلی‌بوی گزینش می‌شوند، تنها یک دختر به عنوان «هم‌بازی» یا پلی میت (Playmate) آن ماه مجله انتخاب می‌شود. هم‌بازی ماه (در صورت معروف نبودن) با قرار گرفتن در مجله پلی‌بوی یکباره به معروفیت می‌رسد و یک شبه راه صدساله را طی می‌کند. در کنار این مجله پلی‌بوی به پلی میت برگزیده ماه و پلی میت برگزیده سال که تنها یک دختر از میان دوازده دختر ماه است، جوایز ارزنده‌ای را اعطا می‌کند.
| سال | مبلغ پرداختی |
|---|---|
| ۱۹۶۰ – ۱۹۵۹ | ۵۰۰ دلار |
| ۱۹۶۵ – ۱۹۶۱ | ۱۰۰۰ دلار |
| ۱۹۶۷ – ۱۹۶۶ | ۲۵۰۰ دلار |
| ۱۹۶۹ – ۱۹۶۸ | ۳۰۰۰ دلار |
| ۱۹۷۷ – ۱۹۷۰ | ۵۰۰۰ دلار |
| ۱۹۸۳ – ۱۹۷۸ | ۱۰٬۰۰۰ دلار |
| ۱۹۸۹ – ۱۹۸۴ | ۱۵٬۰۰۰ دلار |
| ۱۹۹۹ – ۱۹۹۰ | ۲۰٬۰۰۰ دلار |
| تاکنون - ۲۰۰۰ | ۶۵٬۰۰۰ دلار |
| سال | مبلغ پرداختی |
|---|---|
| ۱۹۶۳ – ۱۹۶۰ | ۵۰۰ دلار به‌علاوه ۲۵۰ دلار هدایا و پاداش |
| تاکنون – ۱۹۸۲ | ۱۴۰٬۰۰۰ دلار به‌علاوه یک موتورسیکلت و یک خودرو |
گفتنی است که در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ همه پلی میت‌های سال یک خودروی صورتی دریافت می‌کردند. این مدل‌ها بعدها به «دختران صورتی» معروف شدند.
پلی‌بوی در بسیاری از کشورهای جهان به زبان و با مقالاتی مربوط به آن کشور خاص منتشر می‌شود. در چاپ‌های بین‌المللی مجله پلی‌بوی همواره سعی می‌شود تا از زنان بومی هر کشور استفاده شود. علاوه بر این، میان نسخه‌های چاپ شده در کشورهای گوناگون تفاوت‌های دیگری نیز دیده می‌شود؛ برای نمونه، در ژاپن عکس بالاتنه کاملاً برهنه زنان را نمی‌توان بر جلد این مجله چاپ کرد ولی در کشور فرانسه این امر هیچ مانعی ندارد.
مجله پلی‌بوی طی ساله‌ای فعالیت خود اقدام به چاپ کتابهایی کرده‌است که آنان را می‌توان به سه دسته تحقیقاتی، مناسبتی و مصاحبه‌ای اشاره کرد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
