تبلیغات سیاسی یک حکومت به سود خودش From Wikipedia, the free encyclopedia
تبلیغات سیاسی،[۱] جوسازی، پروپاگاند (به فرانسوی: Propagande) یا پروپاگاندا (به انگلیسی: Propaganda) ارتباطی است که عمدتاً برای تأثیرگذاری یا متقاعد کردن مخاطب برای پیشبرد یک برنامه استفاده می‌شود، که ممکن است عینی نباشد و به طور انتخابی حقایقی را برای تشویق یک ترکیب یا ادراک خاص ارائه دهد، یا گفتاری باشد تا برای ایجاد یک واکنش احساسی به جای پاسخ منطقی به اطلاعاتی که ارائه می‌شود استفاده شود.[۲]براساس آمار موسسه گالوپ که در سال ۲۰۱۲ میلادی در وب‌سایت گالوپ منتشر شد، اغلب کشورهای دیکتاتوری اما در حال توسعه سعی در ایجاد یک فضای پروپاگاندا در عرصه ملی و حتی فراملی داشتند و برای مردم و قومیت داخلی خود نیز از بسیج افکار عمومی، بازتاب اخبار حوادث غیرمترقبه در رسانه ملی انحصاری، پخش تلویزیونی آثار مرتبط با ایدئولوژی فراگیر، ترغیب و تشویق مردمِ عمدتاً ناراضی از عملکردهای حاکمیت و اذهان انقلابی یا ناآگاه و کم سواد به انتخاب افراد سیاسیون(مانند رئیس‌جمهور و پارلمان/جناح/فراکسیون(ائتلاف)/حزب/ایدئولوژی(مرام سیاسی) استفاده می‌کنند. برخی از این رژیم‌ها شدیداً به فکر تقویت قدرت نظامی و اطلاعاتی خود هستند و از این قوا برای سرکوب اعتراضات/آشوب‌ها/ناآرامی‌ها/احزاب اپوزیسیون(که البته معمولاً هیچ کدام از کشورهای یکه‌سالار...دیکتاتوری، دارای احزاب اپوزیسیون نیستند.) نیز بهره می‌برند. اما در حیطه تبلیغات و پروپاگاندای بین المللی تقریباً همگی ضعیف و متوسط عمل کرده و می‌کنند گرچه این ارزش‌بخشی بیشتر در مقایسه با کشورهای توسعه یافته صنعتی فناور مانند آمریکا، بریتانیا، چین، ژاپن، کره جنوبی، فرانسه و... انجام گرفته است و کشورهای توسعه نیافته!مانند افغانستان و کره شمالی.
۱-ایران کشوری یکّه‌سالار در حال توسعه است، اگر با همین روند رشد اقتصادی دوفاکتو پیش برود و فروش نفت و صنایع ارزشمند خود تا سال ۲۰۵۰ میلادی به طور قطعی طبق برآوردهای کمیسیون اقتصادی سازمان ملل متحد.[۳]
۲-افغانستان تنها کشوری است که سازمان ملل متحد آن را در سطح جهانی(به غیر از کشورهای قاره آفریقا) توسعه نیافته یا با برچسب عدم نوه [۴]
گونه‌ای ارتباط است که در آن، اطلاعات هماهنگ و جهت‌دار برای بسیج افکار عمومی از طریق تبلیغات، پخش و فرستاده می‌شود.[۵][۶] تبلیغات سیاسی یا جوسازی شکلی از ارتباط است که هدف آن تأثیر بر گرایش یک جمع یا جماعت همسو با موضع و دلیل دل‌خواه تبلیغ‌گر سیاسی است. جوسازی برخلاف تهیه اطلاعات غیر جانبدارانه، در اصلی‌ترین معنای خود، دادن اطلاعات با هدف تأثیر جهت‌دار بر مخاطب است. در این راستا، اغلب اوقات، واقعیت‌ها به‌طور گزینشی بیان و بازنمایی می‌شوند (حتی اگر نادرستی آن بر گوینده روشن و آشکار باشد) تا از سوی مخاطب، واکنش و رفتاری احساسی و نه آگاهانه، سر بزند. نتیجهٔ این امر، تغییر گرایش دل‌خواه به سوی هدفی است که برای مخاطب هدف‌گیری شده و به منظور پیشبرد یک برنامهٔ سیاسی، در نظر گرفته شده‌است. افزون بر این، جوسازی می‌تواند در شکل یک نبرد و جنگ‌افروزی سیاسی نیز تلقی شود.
تبلیغات سیاسی یا جوسازی شکلی از ارتباط است که با ترغیب یا اقناع متفاوت است؛ زیرا هدفش این است که به پاسخی دست یابد که قصد تبلیغ‌گر را تداوم بخشد. اقناع یا ترغیب به مثابه یک فعال‌کنندهٔ دوسویه عمل می‌کند و هدفش آن است که به نیازهای ترغیب‌کننده و ترغیب‌شونده پاسخ دهد. یک مدل تبلیغ (جوسازی) نشان‌گر آن است که چگونه می‌توان عناصر اطلاع‌رسانی و ارتباط اقناعی را در تبلیغات با یکدیگر تلفیق کرد. تبلیغات سیاسی ممکن است افکار عمومی و رفتار افراد را تحت تأثیر قرار دهد و آنها را دگرگون سازد.[۷]
در قرن بیستم، اصطلاح انگلیسی پروپاگاندا (جوسازی) اغلب با رویکردی کنترل‌کننده همراه بود، اما از نظر تاریخی، پروپاگاندا (جوسازی) یک اصطلاح توصیفی خنثی از هر مطلبی است که عقاید یا ایدئولوژی‌های خاصی را ترویج می‌کند.[۲][۸]
جوسازی ریشه در تاریخ کلیسای کاتولیک دارد. در سال ۱۶۲۲، پاپ اوربان هشتم برای ترویج مسیحیت، در مناطق غیرمسیحی جهان گردهمایی تبلیغاتی به راه انداخت. در آن زمان کاتولیک‌ها این کار را نوعی از آموزش برمی‌شمردند. در جنگ جهانی اول هم طرف‌های جنگ از این روش برای تأثیرگذاری مثبت بر روی نیروهای خود استفاده می‌کردند.
جفری کی هدن، جامعه‌شناس، استدلال کرده است که اعضای جنبش ضد فرقه و جنبش ضد فرقه مسیحی، رهبران را به استفاده گسترده از تبلیغات برای جذب پیروان و نگه داشتن آنها متهم می‌کنند. هدن استدلال کرد که اعضای سابق فرقه‌ها و جنبش ضد فرقه متعهد به بد جلوه دادن این جنبش‌ها هستند.[۹]
در دوران سلطنت ملکه ویکتوریا، علیه دشمنان امپراتوری، تبلیغات منفی می‌شد.[۱۰]
جنگ جهانی دوم نه تنها جنگ بمب‌ها و گلوله‌ها، بلکه جنگ واژه‌ها و تبلیغات بود. تهاجم تبلیغاتی نازی‌ها ابتدا به قلم آدولف هیتلر در کتاب نبرد من طراحی و سپس به وسیله گوبلس و وزارت تبلیغات او اجرا شد. ایالات متحده در ایجاد تبلیغات خویش، به مجموعه‌ای نه چندان منسجم از روان‌شناسان و سایر دانشمندان علوم اجتماعی، برای تقویت روحیه ملی و خنثی ساختن تأثیر تبلیغات آلمان نازی متکی بود.[۱۱] واژه propaganda (جوسازی) واژه‌ای نو لاتین و بازسازی شده از فعل لاتینی کهن propagere به معنی منتشر ساختن (لغت انگلیسی propagate از همین ریشه است) و برانگیختن است. امروزه تبلیغات، جزئی از ارتباطات عمومی است و هدف آن، دستیابی به مقاصد از پیش تعیین‌شده است.[۱۲]
 | این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
| این بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. |
از نمونه‌های جوسازی می‌توان به «سه چیز که خدا نباید می‌آفرید: فارس‌ها، یهودیان و مگس» در حکومت صدام حسین اشاره کرد.[نیازمند منبع]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
