بازیگر و کارگردان تئاتر اهل ایران From Wikipedia, the free encyclopedia
پارسا پیروزفر (زادهٔ ۲۲ شهریور ۱۳۵۱) بازیگر، کارگردان تئاتر و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی است. او فعالیتش را با نقشی کوتاه در فیلم پری (۱۳۷۳) آغاز کرد. از مهمترین نقش‌آفرینی وی بازی در مجموعه تلویزیونی در چشم باد در نقش «بیژن ایرانی» است.[1]
پارسا پیروزفر | |
|---|---|
 پیروزفر در ۱۳۹۸ | |
| زادهٔ | ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ (۵۲ سال) تهران ، ایران |
| محل تحصیل | دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران |
| پیشه‌ها |
|
| سال‌های فعالیت | ۱۳۷۰–اکنون |
پارسا پیروزفر در تاریخ ۲۲ شهریور ۱۳۵۲ در بندر انزلی به دنیا آمده و سپس به تهران رفته است. او دارای مدرک کارشناسی نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانش‌آموخته رشته بازیگری از آکادمی هنرهای نمایشی حمید سمندریان است. علاقه‌مندی اش به نقاشی سبب شد تا در طی سال‌های ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۹، هنگامی که او در مقطع تحصیلی دبیرستان و در رشته ریاضی و فیزیک مشغول به تحصیل بود، به خلق داستان‌های مصور بپردازد. بعد از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان در رشته ریاضی و فیزیک در سال ۱۳۶۹، پیروزفر تحصیلات خود را در رشته نقاشی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه داد، منزلی که اولین تجربه‌های بازیگری تئاتر خود را نیز از صحنه نمایش آنجا آغاز نمود.[2]
از دغدغه‌های او همچنین همواره صدا بوده است و زمانی را نیز از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵ به صداپیشگی پرداخته است. اولین حضور او در سینما در سال ۱۳۷۳ در نقشی کوتاه (شیخ سالک) در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی بود. همان سال، همزمان به تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان و مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت؛ و در سال ۱۳۷۴ مشغول به آموختن بازیگری در آکادمی هنرهای نمایشی سمندریان نزد حمید سمندریان شد. اولین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر در سال ۱۳۷۴ در نقش ماریوس در نمایش بینوایان اثر ویکتور هوگو به کارگردانی بهروز غریب پور بود. او در سال ۱۳۷۶ با اتمام رشته نقاشی در مقطع لیسانس از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. همان سال با بازی در نقش هیکارو در نمایش بانو آئویی اثر یوکیو میشیما به کارگردانی بهرام بیضایی دومین حضور رسمی اش در تئاتر در مقام بازیگر رقم خورد. پیروزفر نمایشنامه هنر اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۸۰ کارگردانی کرد و به روی صحنه برد. هنر اولین کارگردانی او بود. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ به تدریس بازیگری در مؤسسه فرهنگی و هنری کارنامه[3] و همچنین تدریس کلاس‌های فوق‌العاده بازیگری در دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت. او همچنین در سال‌های ۱۳۸۶، ۱۳۸۹ و ۱۳۹۰ در مدرسه فیلمسازی و پژوهش‌های سینمایی هیلاج[4] به تدریس بازیگری پرداخته است. از دیگر فعالیت‌های هنری وی پس از اتمام مقطع تحصیلی دبیرستان که در مقاطع زمانی متفاوتی به آنها پرداخته است می‌توان از فعالیت در زمینه طراحی گرافیک، ساختن تیزر و مجسمه‌سازی نام برد. در حال حاضر نیز او همزمان با پرداختن به بازیگری سینما و بازیگری و کارگردانی تئاتر، در مقاطع زمانی متفاوتی به نقاشی، ترجمه آثار نمایشی اش و طراحی صحنه و لباس بعضی از این آثار نمایشی نیز می‌پردازد.
پیروزفر در مقام بازیگر و کارگردان، نمایش‌های گلن گری گلن راس اثر دیوید ممت به ترجمه امید روشن ضمیر را در سال ۱۳۹۰، نمایش نامه خوانی خدای کشتار اثر یاسمینا رضا را در سال ۱۳۹۱، نمایش سنگ‌ها در جیب‌هایش[5] اثر مری جونز به ترجمه خود را در سال ۱۳۹۲، نمایش بر پهنه دریا اثر اسلاومیر مروژک را در سال ۱۳۹۳، نمایش ماتریوشکا به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری خود را در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، نمایش یک روز تابستانی اثر اسلاومیر مروژک به ترجمه خود و سپیده خسروجاه را در سال ۱۳۹۷ و نمایش ملاقات به ترجمه و کارگردانی خود را زمستان ۱۳۹۷ و بهار ۱۳۹۸ به روی صحنه برده است. پارسا پیروزفر در نمایش ملاقات نیز مانند ماتریوشکا خود طراح صحنه نمایشش بود.
در سال ۱۳۹۴ پارسا پیروزفر نمایش ۸ اپیزودی ماتریوشکا را که خود بر اساس داستان‌های کوتاه آنتون چخوف ترجمه کرده و نوشته بود به صورت نمایش‌های کوتاه، مرتبط و به هم پیوند خورده به صورت تک نفره (وان من شو) به اجرا درآورد. ماتریوشکا پنجمین کارگردانی او بود. کمدی درام‌هایی چند پرسوناژی که روی صحنه به صورت مونودرام به اجرا درمی‌آمدند. از نقاط قوت بازیگری پارسا پیروزفر می‌توان به سولو پرفرمنس اشاره کرد. دانش عمیق او در اجرای تک نفره و همچنین متد استانیسلاوسکی به او این قدرت شگفت را می‌دهد که کاملاً و همزمان چندین نقش را زیست کند و همه آنها را به تنهایی به اجرا بگذارد. پیروزفر در اثر نمایشی ماتریوشکا خود به تنهایی ایفاگر بیش از ۳۰ نقش بود. او قبل تر نیز در سال ۱۳۹۲ در نمایش سنگ‌ها در جیب هایش[6] بالغ بر ۱۰ نقش را، در کنار رضا بهبودی، خود به تنهایی اجرا کرده بود. طراحی مینیمالیستی صحنه ماتریوشکا با یک صندلی، یک میز و یک چراغ رومیزی آنتیک روسی و طراحی لباس این اثر نیز ایده خود او بود.
ماتریوشکا به مدت دو سال در شهرهای مختلف آمریکا و کانادا نظیر لس آنجلس، سن دیگو، برکلی، مونترآل و ونکوور اجرا شد و مورد استقبال کم‌نظیر تماشاچیان قرار گرفت؛ و پس از پشت سر گذاشتن اجراهای متعددی به دلیل استقبال کم‌نظیر تماشاگران در ایران در شهر تهران، سرانجام در زمستان ۱۳۹۶ به پایان رسید.[7][8] پارسا پیروزفر برای بازی در نمایش ماتریوشکا موفق به دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر در سال ۱۳۹۵ شد.
| سال | عنوان | توضیحات |
|---|---|---|
| ۱۴۰۲ | مست عشق | |
| ۱۳۹۹ | تی تی | |
| ۱۳۹۸ | مست عشق | |
| ۱۳۹۸ | مجبوریم | |
| ۱۳۹۷ | بی‌حسی موضعی | |
| ۱۳۹۳ | شکاف | |
| ۱۳۹۳ | نزدیکتر | |
| ۱۳۹۲ | زندگی جای دیگریست | |
| ۱۳۸۹ | اینجا بدون من | |
| ۱۳۸۹ | اسب حیوان نجیبی است | |
| ۱۳۸۸ | شبانه روز | |
| ۱۳۸۳ | نقاب | |
| ۱۳۸۳ | زن زیادی | |
| ۱۳۸۳ | دیروقت | |
| ۱۳۸۲ | مهمان مامان | |
| ۱۳۸۲ | وقت چیدن گردوها | |
| ۱۳۸۲ | اشک سرما | |
| ۱۳۸۱ | عروس خوشقدم | |
| ۱۳۷۹ | دختری بنام تندر | |
| ۱۳۷۸ | اعتراض | |
| ۱۳۷۸ | دختران انتظار | |
| ۱۳۷۷ | شیدا | |
| ۱۳۷۶ | مرسدس | |
| ۱۳۷۴ | ضیافت | |
| ۱۳۷۳ | پری | |
| ۱۳۷۱ | مجسمه |
| سال ساخت | نام مجموعه | کارگردان | پخش از |
|---|---|---|---|
| ۱۳۷۴ | در پناه تو | حمید لبخنده | شبکه ۲ |
| ۱۳۷۷ | در قلب من | شبکه ۳ | |
| ۱۳۸۱ | سفر سبز | محمدحسین لطیفی | |
| ۱۳۸۷–۱۳۸۲ | در چشم باد | مسعود جعفری‌جوزانی | شبکه ۱ |
| سال ساخت | نام مجموعه | کارگردان | پخش از |
|---|---|---|---|
| ۱۴۰۱ | یاغی | محمد کارت | فیلیمو |
| ۱۴۰۳ | در انتهای شب | آیدا پناهنده | فیلم نت |
| سال | عنوان | نقش | نویسنده | مترجم | کارگردان | توضیحات | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۳۹۷–۱۳۹۸ | ملاقات | معلم مدرسه | فریدریش دورنمات | پارسا پیروزفر | پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۹۷ | بینوایان | ژان والژان | ویکتور هوگو | حسین پارسایی | (نمایش موزیکال) | ||
| ۱۳۹۷ | یک روز تابستانی | موف | اسلاومیر مروژک | پارسا پیروزفر،
سپیده خسروجاه |
پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۹۴–۱۳۹۶ | ماتریوشکا | همه نقش‌ها | پارسا پیروزفر
(براساس ۸ داستان کوتاه آنتون چخوف) |
پارسا پیروزفر | پارسا پیروزفر | نمایشنامه ماتریوشکا بیش از ۳۰ نقش دارد که پارسا پیروزفر خود به تنهایی ایفاگر نقش تمام شخصیت‌ها در طول اجرای این اثر نمایشی بود.
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر (۱۳۹۵) |
|
| ۱۳۹۳ | بر پهنه دریا | دوک | اسلاومیر مروژک | پارسا پیروزفر | پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۹۲ | سنگ‌ها در جیب‌هایش | در ۱۰ نقش | مری جونز | پارسا پیروزفر | پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۹۱ | خدای کشتار | آلن رَلی | یاسمینا رضا | پارسا پیروزفر | نمایشنامه خوانی | ||
| ۱۳۹۰ | گلن گری گلن راس | ریکی روما | دیوید ممت | امید روشن ضمیر | پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۸۰ | هنر | مارک | یاسمینا رضا | بهمن کیارستمی | پارسا پیروزفر | ||
| ۱۳۷۷ | بانو آئویی | هیکارو | یوکیو میشیما | بهرام بیضایی | بهرام بیضایی | ||
| ۱۳۷۴–۱۳۷۶ | بینوایان | ماریوس | ویکتور هوگو | بهروز غریب پور | بهروز غریب پور |
| سال | عنوان | کارگردان | نریشن | بنیاد | توضیحات | منبع |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۴۰۰ | فیلم پرواز بر فراز آشیانه فاخته
(دیوانه ای از قفس پرید) |
میلوش فورمن | نریشن با خوانش پارسا پیروزفر | سوینا (سینمای ویژه نابینایان) | نسخه ویژه نابینایان |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
