پادشاهی گاندهارا

از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد

پادشاهی گاندهارا

پادشاهی گاندهارا (انگلیسی: Gandhāra) (به سانسکریت: Gandhāra؛ پالی: Gandhāra) دودمانی هندوآریایی بودند که در حدود ۱۲۰۰ تا ۵۳۵ پیش از میلاد در بخشی از شمال هند و شرق افغانستان و پاکستان حکومت می‌کردند. حضور این سلسله پادشاهی در دوران عصر آهن در هندوستان اثبات شده‌است. پادشاهی گاندارا در اواخر دوره ودایی در دو طرف رودخانه سند واقع بود و با ناحیه راولپندی امروزی پنجاب پاکستان امروزی و ناحیه پیشاور خیبر پختونخوا مطابقت دارد. در قرن ششم قبل از میلاد، گاندارا به دره کشمیر گسترش یافت. پایتخت گانهارا تاکسیلا و شهر مهم دیگر آن پوسکالاواتی بود. در اواخر قرن ششم قبل از میلاد، بنیانگذار امپراتوری هخامنشی، کوروش، بلافاصله پس از فتح ماد، لیدی و بابل، به گندهارا لشکر کشید و آن را به امپراتوری خود ضمیمه کرد.

اطلاعات اجمالی Gandhāra, پایتخت ...
Gandhāra

ح.1200 BCEح.535 BCE
Thumb
Gandhāra among the ماهاجاناپاداها in the Post Vedic period
پایتختتاکسیلا
زبان(های) رایجپراکریت
دین(ها)
دین ودائی
جین
بودیسم
نام(های) اهلیتGāndhārī
حکومتMonarchy
 ح.700 BCE
Nagnajit
 ح.550 BCE
Pukkusāti
دوره تاریخیعصر آهن هندوستان
 بنیان‌گذاری
ح.1200 BCE
 Conquered by the شاهنشاهی هخامنشی
ح.535 BCE
پسین
Gaⁿdāra
(Achaemenid Empire)
امروز بخشی ازپاکستان
بستن

جستارهای وابسته

منابع

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.