بازیگر و کارگردان ایتالیایی From Wikipedia, the free encyclopedia
ویتوریو دسیکا (به ایتالیایی: Vittorio De Sica) (زاده ۷ ژوئیه ۱۹۰۱ – درگذشته ۱۳ نوامبر ۱۹۷۴) کارگردان و بازیگر ایتالیایی و از پیشگامان نئورئالیسم سینمای ایتالیا بود.
ویتوریو دسیکا | |
|---|---|
 ویتوریو دسیکا و سوفیا لورن در فیلم نان، عشق و … | |
| زادهٔ | ۷ ژوئیهٔ ۱۹۰۱ |
| درگذشت | ۱۳ نوامبر ۱۹۷۴ (۷۳ سال) |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشه(ها) | کارگردان، بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۱۷–۱۹۷۴ |
| همسران |
|
| فرزندان |
|
| جوایز | ۱۹۵۸: نامزد اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد |
در ۷ ژوئیهٔ ۱۹۰۱ در سورای ایتالیا متولد شد و در۱۳ نوامبر ۱۹۷۴ از سرطان ریه در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
اندک زمانی بعد از تولدش خانواده‌اش به ناپل نقل مکان کرد. پدرش امبرتو دسیکا کارمند بانک و بیمه گذار بود و رابطه بسیار نزدیکی با پسرش داشت و فیلم اومبرتو دی را بر اساس زندگی پدرش ساخت. با آغاز جنگ جهانی اول خانواده به فلورانس نقل مکان می‌کند جایی که ویتوریو ۱۴ ساله اولین نقش‌هایش را در نمایش‌های کوچکی که برای سربازان زخمی بیمارستان ترتیب می‌دادند بازی کرد. برای ادامه تحصیل در رشته حسابداری به رم می‌رود و یه واسطه یک دوست خانوادگی بازی در یک فیلم صامت از آلفردو دی آنتونی را در سال ۱۹۱۷ تجربه می‌کند.
از سال ۱۹۲۳ کار در تئاتر را آغاز می‌کند. سال ۱۹۳۰ با ماریو کامرینی آشنا می‌شود و بار دیگر در فیلم سینمایی ظاهر می‌شود اما همچنان کار در تئاتر را ادامه می‌دهد و در سال ۱۹۴۹ به همراه همسرش جودیتا ریسونه و سرجیو توفانو گروه تئاتری خود را تشکیل می‌دهند که بیشتر در نمایش‌های کمدی فعالیت داشت.
در سال ۱۹۴۴ با فیلمنامه‌ای از چزاره زاواتینی و بازی مارچلو ماسترویانی فیلم بچه‌ها نگاهمان می‌کنند را کارگردانی می‌کند که آغازگر فیلم‌های نئورالیسم اوست. چهار فیلم دیگر در همین سبک می‌سازد که همگی شاهکارهای جهانی می‌شوند. واکسی ۱۹۴۶،دزد دوچرخه ۱۹۴۸، معجزه در میلان ۱۹۵۱ و اومبرتو دی ۱۹۵۲. از دیگر فیلم‌های پر افتخارش می‌توان به طلای ناپل ۱۹۵۴، دو زن ۱۹۶۰، دیروز امروز فردا ۱۹۶۳ و باغ فینزی کوینتینی ۱۹۷۱ اشاره کرد.
عامل دیگر موفقیت‌هایش بازی سوفیا لورن در فیلم‌هایش است که حاصل آن جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن و جایزه اسکار برای فیلم دو زن است همچنین بخاطر بازی در فیلم‌های دیروز امروز فردا، معجزه در میلان و گل آفتابگردان از سوفیا لورن تقدیر شد.
به عنوان بازیگر بار دیگر با فیلم نان، عشق و رؤیاها از لوئیجی کومنچینی و ژنرال دلا روره از روبرتو روسلینی در کنار جینا لولوبریجیدا به نقش آفرینی پرداخت.
از دیدگاه عاطفی و خانوادگی از ازدواج اولش با جودیتا ریسونه در سال ۱۹۳۷ صاحب دختری بنام امی شد اما سال ۱۹۴۲ با هنرپیشه اسپانیایی ماریا مرکاده که در فیلمی از خود او مشغول بازی بود آشنا شد و بالاخره در مکزیک از همسر اولش جدا شد و با مرکاده ازدواج کرد. چون قانون ایتالیا طلاق را به رسمیت نمی‌شناخت برای گذر از این مانع ملیت فرانسوی گرفت و بار دیگر با مرکاده در پاریس ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو پسر به نام‌های مانوئل ۱۹۴۹ است که آهنگساز فیلم شد و دیگری کریستین ۱۹۵۱ است که راه پدر را دنبال کرد و بازیگر، کارگردان و فیلمنامه‌نویس سینما شد. ماریا مرکاده دختر عموی رامون مرکادر قاتل تروتسکی است.[۱]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
