وزن مخصوص

با چگالی نسبی اشتباه نشود.

وزن مخصوص (به انگلیسی: Specific weight)، نسبتِ وزن یک‌ماده به حجم آن را وزن مخصوص می‌گویند.^[۱] وزن مخصوص را با گاما (γ) نمایش می‌دهند. فرمول تعیین وزن مخصوص یک‌ماده چنین است:

${\displaystyle \gamma =\rho \,g}$

که در آن، ${\displaystyle \gamma }$ نشانهٔ وزن مخصوص و ${\displaystyle \rho }$ نشانهٔ جرم واحد حجم یا چگالی و g نشانهٔ شتاب جاذبه است.

بین وزن مخصوص و چگالی (یا جرم حجمی) باید تفاوت گذاشت. چگالی نسبتِ جرم یک ماده به حجم آن است. چگالی مواد مستقل از شتاب گرانشی است و درحالی که مطابق فرمول بالا، وزن مخصوص یک ماده متأثر از شتاب گرانش است؛ بنابراین وزن مخصوص یک ماده در سطح زمین و سطحِ ماه متفاوت خواهد بود.

در واقع، فرمول وزن مخصوص (.g. m/v) است.

یک مقدار رایج مورد استفاده وزن مخصوص، آب بر روی زمین در دمای ۴ درجه سلسیوس (۳۹ درجه فارنهایت) است که در این شرایط وزن مخصوص آب ۹٫۸۰۷ کیلونیوتن بر متر مکعب یا ۶۲٫۴۳ پوند-نیرو بر فوت مکعب است.^[۲]

منابع

1. Streeter, Victor Lyle، Fluid mechanics، شابک ۹۶۴-۶۷۲۴-۴۴-۲
2. National Council of Examiners for Engineering and Surveying (2005). Fundamentals of Engineering Supplied-Reference Handbook (7th ed.). شابک ‎۱−۹۳۲۶۱۳−۰۰−۵.