هورمون
ترکیب شیمیایی منتشر شده در نقطهای از بدن توسط یک سلول یا غده که بر سلولهای نقاط دیگر اثر میگذارد From Wikipedia, the free encyclopedia
ترکیب شیمیایی منتشر شده در نقطهای از بدن توسط یک سلول یا غده که بر سلولهای نقاط دیگر اثر میگذارد From Wikipedia, the free encyclopedia
هورمون (به انگلیسی: hormone) مادهای شیمیایی (پروتئینی و استروئیدی) است که به مقدار بسیار کم از غدد درون ریز بدن یا برخی سلولها ترشح میشود و به صورت اندام هدف روی سلولهای خاصی تأثیر میگذارد و عمل یا اعمال را تنظیم میکند. مقدار هورمونها توسط ارتباطات پیچیده اعضای دستگاه درونریز با هم و با دستگاه عصبی تنظیم میشود. ازآنجاکه هیپوفیز (غده زیرمغزی) بر روی فعالیت همه غدهها نظارت دارد و خود هیپوفیز توسط هیپوتالاموس کنترل میگردد میزان ترشحات هورمونها تنظیم میشود و اینگونه دستگاه عصبی با دستگاه هورمونی ارتباط پیدا میکند.
اندام هدف عبارت است از مجموعه خاصی از سلولهای حساس به یک هورمون. (به عبارت دیگر هورمون ترشح شده فقط فعالیت آن سلول را کنترل میکند.)
به روشهای مختلفی میتوان هورمونها را تقسیمبندی کرد بر اساس ساختار، اندام تولیدکننده یا محل ترشح
این هورمونها دارای هستهای هستند که از کلسترول مشتق میشوند. هورمونهای قشر فوق کلیه (کورتیزول و آلدوسترون)، هورمونهای تخمدانها (استروژن و پروژسترون)، هورمون بیضهها (تستوسترون) و هورمون جفت(استروژن و پروژسترون). بهطور کلی هورمون های غدد تولید مثل و متابولیت های فعال ویتامین D جزء این دستهاند.
هورمونهایی که بین سه تا ۱۹۹ آمینو اسید دارند در این گروه قرار میگیرند مثل هورمون رشد، انسولین، هورمون ضد ادراری. این هورمونها میتوانند پپتید ساده باشند مانند انسولین یا گلیکوپپتید مانند FSH و LH
هورمونهایی که فقط از یک اسیدآمینه (مشتقات اسیدآمینه تیروزین) تشکیل یافتهاند که شامل هورمونهای تیروییدی و کاتکول آمینها میباشند برخی از قسمت مرکزی غده فوق کلیوی ترشح میشوند. کاتکول آمینها عبارتند از دوپامین، آدرنالین و نورآدرنالین.
این گروه تحت عنوان پروستاگلاندینها شناخته میشوند و از اسیدهای چرب غیراشباع ساخته میشوند. در برخی تقسیمبندیها این گروه را از هورمونها مجزا مینمایند.
معروفترین هورمونهای بدن عبارتند از هورمون کاهنده قند خون(انسولین)، هورمون افزاینده قند خون(گلوکاگون)، هورمون رشد (سوماتوتروپین)، هورمونهای تیروئید، پاراتورمون، کلسی تونین، کورتیزول، هورمونهای جنسی (مانند تستوسترون، استروژن و پروژسترون) ، آلدوسترون، آنژیوتانسین، هورمون ضد ادراری، اکسی توسین، پرولاکتین، گاسترین و…
اولین مرحله برای شروع اثر هورمون، اتصال به گیرندههای اختصاصی در سلول هدف است. سلولهایی که چنین گیرندههایی ندارند به هورمون پاسخ نمیدهند به همین دلیل است که هورمونها اختصاصی عمل میکنند. گیرندههای هورمونها در غشاء سلول هدف، در سیتوپلاسم یا در هسته قرار دارند. پس از اتصال هورمون به گیرنده خود، معمولاً زنجیرهای از واکنشها درسلول آغاز میشود که هر مرحله آن، از مرحله قبلی قوی تر است. در نتیجه مقدار بسیار کمی از هورمون میتواند تأثیر بسزایی در سلولهای متعدد داشته باشد.
موقعیت انواع گیرندههای هورمونی عبارت است از:
گیرنده در سطح یا غشاء سلولی: این نوع گیرندهها مخصوص هورمونهای پپتیدی و کاتکول آمینها هستند.
گیرنده در داخل سیتوپلاسم: گیرندههای مربوط به هورمونهای استروئیدی اغلب در سیتوپلاسم قرار دارند.
گیرنده در داخل هسته: گیرندههای مربوط به هورمونهای تیروئید در هسته قرار دارند.
البته این را هم باید بدانیم که تعداد گیرندهها و نیز حساسیت آنها به هورمون نیز بسیار مهم است. برخی از هورمونها موجب افزایش و برخی سبب کاهش تعداد گیرنده میشوند.
اکثر هورمونها در مقادیر بسیار کم ترشح میشوند لذا غلظت هورمونها در خون از یک پیکوگرم در میلی لیتر تا چند میکروگرم در میلی لیتر متغیر است.
بعضی از هورمونها به صورت موضعی اثر میکنند ولی مهمترین راه انتقال هورمونهای درونریز وقتیکه اندام هدف از محل ترشح فاصله دارد گردش خون است. حمل و نقل هورمونها در خون به دو صورت محلول در آب و اتصال به پروتئینهای خون میباشد. هورمونهای پپتیدی و کاتکول آمینها به راحتی در آب حل شده و به محل هدف خود منتقل میشوند؛ ولی هورمونهای استروئیدی و تیروئیدی در حالت متصل به پروتئینهای پلاسما در خون جابهجا میشوند.
غلظت یک هورمون در خون، به سرعت ترشح هورمون به خون و سرعت برداشت هورمون از خون (پاک سازی) وابسته است. گاه برداشت، هم توسط اندام هدف و هم توسط اندامهای تصفیهکننده مانند کبد و کلیه صورت میگیرد.
از این که یک محرک هورمون را آزاد میکند، شرایط یا فراوردههای حاصل از هورمون ادامه آزادسازی آن را مهار میکنند. یعنی هورمون با ایجاد یک اثر منفی (فیدبک منفی) از ترشح بیش از حد هورمون یا فعالیت بیش از حد بافت هدف پیشگیری میکند.
در اغلب موارد میزان فعالیت بافت هدف تعیینکننده تنظیم هورمون است؛ بنابراین زمانی که فعالیت بافت هدف از یک سطح مناسب بیشتر شود، پیام فیدبکی را به غده درون ریز میفرستد تا ترشح هورمون را کاهش دهد. مثلاً کاهش سطح کلسیم خون موجب ترشح هورمون پاراتیروئید و افزایش آن موجب کاهش ترشح این هورمون میشود. گاه این پیام فیدبکی دو مرحلهای است مثلاً افزایش هورمون تیروئید موجب اثر بر هورمون هیپوتالاموس (هورمون آزادکننده تیروتروپین) و اثر نهایی بر هیپوفیز (هورمون TSH) میشود.
در برخی مواقع نیز تأثیر بیولوژیک هورمون به افزایش ترشح هورمون میانجامد که به نام فیدبک مثبت موسوم است مثلاً تأثیر جسم زرد بر ترشح پروژسترون.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.