شاعر ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
مولانا عَبدُالله هاتِفی خَرجـِردی خُراسانی (۸۵۸ – ۹۲۷ ه. ق) یا هاتفی جامی شاعر ایرانی اواخر روزگار تیموری و اوایل دوره صفویه است. او پسر خواهر شاعر ایرانی عبدالرحمن جامی بود.[1] هاتفی در شعرسرایی دنبالهرو نظامی گنجوی بود. او را از مثنویسرایان بزرگ سده دهم میدانند و بیشتر شعرهایش حماسی هستند. وی ابتدا تسنن بود و سپس شیعه شد و شاه اسماعیل یکم نیز در باغ خانهاش با وی ملاقات کرد.[2] وی در سال ۹۲۷ه. ق در زادگاهش خرجرد جام درگذشت.[3]
وی از میان انواع شعر در مثنوی مهارت داشت و خمسهای به پیروی نظامی گنجوی شاعر سدهٔ نهم آغاز کرد که ناتمام ماند. . از ویژگیهای شعر ساده و روان او تشبیهات دقیق در اوصاف اشخاص و اعمال آنان و میدانهای جنگ و صف آراییها برشمردنی است.[4]
لیلی و مجنون،
هفت منظر (مانند هفت پیکر نظامی حدود ۲۰۰۰ بیت)، در بحر خفیف سالم مخبون مقطوع
خسرو و شیرین
تیمورنامه یا تَمُرنامه یا ظفرنامه،
شاهنامهٔ هاتفی یا شاهنشاهنامه.
از پنح اثر که «خمسهٔ» او را تشکیل میدهند فقط چهارتای آن تاکنون منتشر گشتهاست.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.