نظمی تبریزی
شاعر و نویسندهٔ ایرانی (۱۳۰۶–۱۴۰۲) From Wikipedia, the free encyclopedia
شاعر و نویسندهٔ ایرانی (۱۳۰۶–۱۴۰۲) From Wikipedia, the free encyclopedia
علی نظمی ادیب متخلص به نظمی تبریزی (۱ مهر ۱۳۰۶ – ۲۵ آذر ۱۴۰۲ تبریز)
از شاعران غزل‌سرای ایران بود. پدرش حسین پاشا از مبارزین مشروطه و میرشکار مظفرالدین میرزای ولیعهد در تبریز بوده است. او سرودن شعر را از شانزده سالگی آغاز کرده و شاگرد ملک الشعرای بهار، محمدامین ادیب طوسی و عباسقلی‌خان وقایعی بوده است. علاوه بر شعر، آثار تحقیقی ادبی نیز از وی به چاپ رسیده که از جمله این آثار می‌توان به تذکره الشعرای منظوم و منثور «دویست سخنور» و «گلشن معانی» شرح برخی ابیات مشکله فارسی اشاره کرد. نظمی تبریزی قریب به سی سال با شهریار (شاعر) ارتباط صمیمی و نزدیک داشته و همین مراودت باعث گشت تا سال ۱۳۶۷ خورشیدی پیکر محمدحسین شهریار به دست نظمی تبریزی در مقبره الشعرای تبریز دفن شود. اخیراً شورای ارزشیابی هنرمندان کشور پس از بررسی آثار شاعران بالای ۶۰سال که دیوان اشعار آنها چاپ شده است، نظمی تبریزی شاعر دوزبانه را به عنوان پیشکسوت شعر و ادب ایران زمین معرفی کرد. نظمی تبریزی نخستین شاعر آذربایجانی در قید حیات بود که تندیس وی به دست مجسمه‌ساز معروف احد حسینی ساخته شد و در یکی از میدان‌های تبریز و در نزدیکی محل سکونت و زادگاه شاعر نصب گردیده است.[۱] وی رئیس انجمن ادبی «بزم سخن» بود که به مدت هفت سال، هر سه‌شنبه در منزل شخصی این شاعر برقرار می‌گردید. [۲]
در دوران کهنسالی به جهت توجه و مراقبت مستمر نزدیکان و آشنایان، علی نظمی از سلامت جسمی و روحی خوبی برخوردار بود و دوستدارانش همواره جویای احوال وی بوده‌اند. او پس از یک دوره بیماری کوتاه‌مدت(نارسایی قلبی) و تنها چهار روز پس از بستری‌شدن در بیمارستان، صبح روز بیست و پنجم آذر ۱۴۰۲ بر اثر کهولت سن درگذشت. پیکر این غزلسرا، صبح روز بیست و هشتم آذر ماه از منزل شخصی‌اش به سمت مقبره‌الشعرا تشییع و بنابر وصیتش در همان‌جا به خاک سپرده شد. نظمی هنگام فوت، ۹۷ سال داشت.
علی نظمی در طول سال‌های زندگی هنری‌اش با استادان بسیاری، نشست و برخاست داشته و با مشاهیر شعر ترکی و فارسی معاصر در داخل کشور دوست و هم‌صحبت بوده است. از جمله این شعرا و محققان می‌توان محمدحسین شهریار، هادی رنجی تهرانی، رهی معیری، سید کریم امیری فیروزکوهی، محمدعلی ناصح، محمدامین ادیب طوسی، محمدتقی جعفری، عبدالعلی کارنگ، مشفق کاشانی، محمد قهرمان، منوچهر مرتضوی، محمدرضا حکیمی، عبدالوهاب نورانی وصال، جلیل تجلیل، بیژن ترقی، سیمین بهبهانی، کریمی مراغه‌ای، توفیق سبحانی، سید حسن امین، محمدرضا شفیعی کدکنی و علی اصغر شعردوست را نام برد. استاد علی نظمی، ارتباط دوستی نزدیکی با استاد شهریار داشت و همچون وی از شاعران دوزبانه‌ی کشور شناخته می‌شود. [۳]
کامیار عابدی در مورد نظمی تبریزی می‌نویسد: وی علاوه بر ذوق ادبی، با سخت‌کوشی و خودآموزی به مطالعه و مرور دیوان‌های شاعران کهن هم رغبت داشت. این نکته و نیز ارتباط ادبی‌اش با شاعران و ادیبانی از چند نسل، از ملک‌الشعرای بهار و محمدحسین شهریار و محمدامین ادیب‌طوسی گرفته تا شفیعی کدکنی، سبب شد که در غزلسرایی به شیوه‌ی سنّتی به تبحری به‌سزا رسد. غزل‌ها و دیگر شعرهای او در چند مجموعه با مقدمه و تشویق برخی از دوستان شاعر و ادیبش مانند عبدالعلی کارنگ، سلیمان امینی، یحیی شیدا، غلامحسین بیگدلی، ناصر بقایی و نیز به کوشش چند تن از دوستداران جوانش مثل منوچهر نظمی‌تبار، محمدتقی سبکدل و بهنام فخری گردآوری و منتشر شده است. ذوقِ پرورده و مطالعۀ مستمر ادبی از جملۀ ویژگی‌هایی بود که سبب می‌شد او در راهنمایی چند نسل از شاعران زادبومش ادیبی تأثیرگذار به شمار آید. [۴]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
