نبرد رأس‌العین
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
نبرد رأس‌العین یا نبرد راسائنا نام جنگی از جنگ‌های تاریخی میان امپراتوری ساسانیان و امپراتوری روم بوده است. در نزدیکی رأس‌العین، رومی‌ها توانستند به فرماندهی تیمستیوس ساسانیان را شکست سختی دهند که در نهایت به بازپس‌گیری شهرهای الحضر، نصیبین و حران توسط امپراتوری روم انجامید.[۲]
| نبرد رأس‌العین | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از جنگ‌های ایران و روم | |||||||
| |||||||
| طرف‌های درگیر | |||||||
| امپراتوری ساسانی | امپراتوری روم | ||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
| احتمالا شاپور یکم |
گوردیان سوم تیمستیوس | ||||||
| قوا | |||||||
| ناشناخته | ۱۵۰ تا ۱۷۰ هزار نیرو (۱۳ سپاه کامل لژیونر، ۱۴ سپاه وکسیلوژیو لژیونری و تعدای نیروی کمکی)، (یک سوم از کل نیروهای ایالت‌های شرقی امپراتوری روم برای این نبرد مورد استفاده قرار گرفت)[۱] | ||||||
| تلفات و خسارات | |||||||
| ناشناخته | ناشناخته | ||||||
| این شهر ها توسط شاپور یکم و پدر وی اردشیر بابکان در زمان جنگ داخلی امپراتوری روم در بین مدعیان تاج و تخت تسخیر شده بودند. | |||||||
پیامدها
به دنبال این پیروزی، لژیون‌های رومی نصیبین را پس‌گرفتند و از طریق خابور تا فرات پیشروی کردند و حتی قصد داشتند تیسفون را تصرف کنند. با این حال، ارتش گوردیان در نبرد مشیک در سال ۲۴۴ شکست خورد[۳] و امپراتور روم در طول نبرد کشته شد.[۴]
پانویس
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.