ناشناخت‌گرایی الهیاتی (به انگلیسی: Theological noncognitivism) یک برهان است که می‌گوید زبان مذهبی، به ویژه، بسیاری از واژگان استفاده شده چون «خدا» بی‌معنی هستند.[1]
طبق ناشناخت‌گرایی الهیاتی، زبان مذهبی و برهان‌های دینی، ذاتاً، دارای معنی نیستند؛ از این رو، نمی‌توان روی درستی یا نادرستی آن‌ها بحث کرد. ناشناخت‌گرایی با مفاهیم بی‌دینی، بی‌خدایی، اپاتئیزم و ندانم‌گرایی رابطه دارد؛ ولی تفاوت‌هایی نیز، با آن‌ها دارد؛ همچنین گاهی، مترادف با ایگنستیسیزم، به کار می‌رود.
به‌طور خلاصه یک ناشناخت‌گرا:
- با بی‌خدایان موافق است که واژه «خدا» به چیزی که وجود دارد اشاره ندارد.
- با بی‌خدایان مخالف است که واژه «خدا» به چیزی که وجود ندارد اشاره دارد.
- با ندانم‌گرایان مخالف است که واژه «خدا» به چیزی که شاید وجود داشته یا نداشته باشد اشاره دارد.
- با خداباوران موافق است که واژه «خدا» به چیزی که وجود ندارد اشاره ندارد.
- با خداباوران مخالف است که واژه «خدا» به چیزی که وجود دارد اشاره دارد.
یک ناشناخت‌گرا مدعی است که واژه «خدا» اصلاً معنی و اهمیت واقعی ندارد، مثل «خپا» که معنی خاصی ندارد.[2]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
