آهنگساز مجار-آمریکایی From Wikipedia, the free encyclopedia
میکلوش روژا (مجاری: [ˈmiklo:ʃ ˈro:ʒɒ) (به مجاری: Miklós Rózsa) (زادهٔ ۱۸ آوریل ۱۹۰۷ – درگذشته ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۵) آهنگساز مجار برنده ۳ جایزه اسکار که شهرت خود را بیش از هر چیز به موسیقی متن فیلمهای هالیوودی و انگلیسی مدیون است. او همچنین سازندهٔ قطعات بسیاری از موسیقیهای مجلسی، کنسرتو و قطعات ارکسترال برای اجرا در سالنهای موسیقی است. موسیقی روژا به سبک پسترومانتیک و بسیار تحت تأثیر ملودیهای فولکلور کشورش - مجارستان - و تأثیر جزئی دو غول موسیقی قرن بیستم مجارستان یعنی «بلا بارتوک» و «زولتان کودای» است.
میکلوش روژا | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۱۸ آوریل ۱۹۰۷ بوداپست، مجارستان |
درگذشته | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ (۸۸ سال) لس آنجلس، کالیفرنیا ایالات متحده آمریکا |
ژانر | موسیقی متن فیلم |
سالهای فعالیت | ۱۹۱۸–۱۹۸۹ |
وبگاه |
میکلوش روژا در ۱۸ آوریل ۱۹۰۷ در بوداپست، مجارستان به دنیا آمد و در ۲۷ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ در سن ۸۸ سالگی در لسآنجلس ایالات متحده آمریکا درگذشت.
روژا فرزند یک خانوادهٔ ثروتمند اهل بوداپست بود؛ پدرش کارخانهدار و مادرش زنی هنرمند و عاشق موسیقی بود. او در طول تابستانهایی که در املاک پدرش میگذراند با طبقهٔ دهقان و رعایای روستاهای اطراف آشنا شد تا جایی که میتوانست موسیقی فولکلوریک آنها را به خاطر بسپارد. میکلوش کوچک در سن ۵ سالگی نواختن ویولن را آغاز کرد و بعد به آموختن ویولا و پیانو پرداخت، در ۷ سالگی برای اولین بار به روی صحنه رفت و برای عموم به نواختن پرداخت. او در دوران دبیرستان عضو مهم انجمن فرانتس لیست، پیانیست و آهنگساز بااستعداد مجار بود اما به خاطر ایراد دو سخنرانی در دفاع از بارتوک و کودای - که در آن زمان مدرنیستهای بسیار جنجالی بهشمار میآمدند - به عنوان دانشآموز شورشی شناخته میشد. در سال ۱۹۲۵ او به خاطر دلخوشی پدرش، در رشتهٔ شیمی دانشگاه لایپزیک ثبت نام کرد اما پس از اتمام سال اول، تغییر رشته داد و به تحصیل موسیقی پرداخت. استادان او در این زمان هرمان گربنر و کارل اشتراوب بودند. او در سالهای تحصیل اولین اثر رسمی خود را تحریر کرد که یک تریو - سرناد برای سازهای زهی بود. این اثر استادش اشتراوب را چنان تحت تأثیر قرار داد که آن را به انتشارات بریت کوف و هارتل معرفی کرد و آنها این اثر را همراه با یک تریو - سرناد منتشر کردند. روژا پس از فارغالتحصیلی در سال ۱۹۲۹ به عنوان دستیار برای گربنر کار میکرد و سپس در ۱۹۳۱ به پاریس نقل مکان کرد. سرناد روژا در بوداپست تحت رهبری ارنست فون دونانی اجرا شد؛ جالب آن که ریشارد اشتراوس آهنگساز آلمانی با شنیدن این اثر، روژا را بهشدت تشویق کرد تا به آهنگسازی ادامه دهد.
روژا در اواسط دههٔ ۳۰، زمانی که دوستش آرتور هونگر موسیقی متن یک فیلم را ساخت، این شاخه از آهنگسازی را کشف کرد. با دیدن نتیجهٔ چشمگیر کار هونگر، روژا به مطالعهٔ فیلمها و نقش موسیقی در قدرت بخشیدن به آنها پرداخت. در ۱۹۳۷ از او دعوت شد تا موسیقی فیلم جاسوسی-عشقی «شوالیهٔ بدون زره» را بسازد. این فیلم که مارلنه دیتریش ستارهٔ آن است، یک موفقیت بینالمللی بود و مدت کوتاهی پس از پخش آن از روژا دعوت شد تا به گروه تولید کمپانی لندن فیلمز بپیوندد. این کمپانی که توسط فیلمساز مجار الکساندر کوردا به وجود آمده بود، در طول سه سال، آثار کلاسیکی چون «چهار پر و دزد بغداد» را تولید کرد. موسیقی فیلمهای «طلسمشده» (۱۹۴۵) و مرد دوچهره (۱۹۴۷) برای روژا جایزه اسکار را به دنبال داشت. پس از آن روژا به گروه تولید مترو گلدوین مایر پیوست و برای پانزده سال با آنها همکاری کرد. حاصل این همکاری موسیقی فیلمهایی چون «بنهور»، که اسکار سوم او را به ارمغان آورد - «ال سید»، «آیوانهو» (۱۹۵۲)، «بِس جوان» و بسیاری دیگر از آثارِ مشهور است. در این دوران، او کار نوشتن موسیقی برای کنسرت را فراموش نکرد. روژا در میان نسل آهنگسازان فیلم دوران خود، از جمله موفقترینها بود، زیرا توانست تعادلی بین آثار سینمایی و کنسرتهای خود به وجود بیاورد. موسیقی کنسرتی او در اثر حضورش در هالیوود ضعیف نشد و روژا همواره موقعیت خود را به عنوان یک آهنگساز جدی حفظ کرد. گاهی اوقات روژا دو نوع کار خود را در هم ادغام میکرد؛ در فیلم «زندگی خصوصی شرلوک هولمز» ساختهٔ بیلی وایلدر در سال ۱۹۷۰، روژا علاوه بر ساختن موسیقی متن، در صحنهای از فیلم در حال رهبری کنسرتوی ویولن خود دیده میشود. او طی سالهای ۸۰ همچنان فعال بود و تا آخر این دهه به انتشار آثار جدید خود میپرداخت. بهرغم بالا رفتن سن و یک حملهٔ قلبی تضعیفکننده که موجب پایان کار حرفهای روژا در اجرا و رهبری شد، او در دههٔ ۹۰ نیز همچنان در تمام جنبههای کار خود فعال بود. روژا در ضبط نسخههای جدید آثارش به رهبری جیمز سیدارس همکاری کرد
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.