محمد منتصر (نام کامل وی: ابوجعفر محمد المنتصر بالله بن المتوکل بن المعتصم بن الرشید) (۸۳۷ - ۸۶۲ میلادی) از خلفای عباسی در بغداد بود. او شش ماه از سال ۸۶۱ تا ۸۶۲ فرمان راند. عنوان او المنتصربالله به معنی «کسی که به یاری خدا پیروز میشود» است.
منتصر | |
---|---|
منتصر | |
یازدهمین خلیفه خلافت عباسیان | |
سلطنت | ۸۶۱ – ۷ یا ۸ ژوئن ۸۶۲ |
پیشین | متوکل |
جانشین | مستعین |
زاده | ۸۳۷ |
درگذشته | ۷–۸ ژوئن ۸۶۲ |
همسر | انسیه الطاهر |
فرزند(ان) | احمد، عبدالوهاب، عبیدالله |
دودمان | خلافت عباسیان |
پدر | متوکل |
رفتار منتصر با علویان
منتصر برخلاف متوکل، رویه ملایمی را با شیعیان و علویان در پیش گرفت؛ وی را به سبب خوی نرمش الحلیم نیز نامیدهاند.
مرگ منتصر
منتصر ترکان را دشمن میداشت و میگفت اینان کشندگان خلفایند. ترکان چون چنین دیدند قصد کشتن او کردند و سی هزار دینار به ابن طیفور پزشک دادند تا او را با ابزاری زهرآلود کشت. مرگ او در ربیع الآخر سال دویست و چهل و هشت در سن بیست و شش سالگی رخ داد.[1]
وقایع مهم دوران خلافت
- امان دادن به علویانی که در زمان متوکل گریخته و پریشان و پراکنده شده بودندو باز پس دادن املاک غصب شده از آنان
- بازگرداندن فدک به اولاد علی
- امارت یافتن محمد پسرطاهر در ایران
- هرج و مرج در سامرا
پانویس
منابع
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.