From Wikipedia, the free encyclopedia
مطلقگرایی اخلاقی بر این باور است که استانداردهای مطلقی برای پرسشهای اخلاقی وجود دارند که بر پایه آنها میتوان اعمال خاصی را فارغ از نحوه اتفاق افتادنشان، درست یا غلط دانست.[1] بر این اساس، اعمال بهطور ذاتی اخلاقی یا غیراخلاقی هستند، صرف نظر از عقاید و اهداف فرد، جامعه یا فرهنگی که آن اعمال در آن اتفاق میافتد. برای مثال دزدی میتواند همیشه غیراخلاقی در نظر گرفته شود، حتی اگر برای رسیدن به مقصد خوبی (مثل دزدیدن برای سیر کردن شکم یک خانواده گرسنه) انجام شده باشد.
مطلقگرایی اخلاقی در مقابل نظریههای دیگر اخلاق هنجاری مانند پیامدگرایی قرار میگیرد که معتقدند اخلاقی بودن عمل (به صورت عام) به پیامد و زمینه انجام گرفتن عمل بستگی دارد.
مطلقگرایی همچنین در مقابل نسبیگرایی اخلاقی قرار میگیرد که معتقد است گزارههای اخلاقی، حقایق عینی/جهانی اخلاقی را نمیرسانند، بلکه بسته به شرایط فردی، فرهنگی یا اجتماعی هستند. این فلسفه به واقعگرایی اخلاقی هم نزدیک است ولی با آن یکی نیست. (واقعگرایی اخلاقی بر این باور است که اعمال خاصی فارغ از نظر انسانی بهطور عینی درست یا غلطند) همچنین، مطلقگرایی اخلاقی برابر جهانیگرایی اخلاقی (یا عینیگرایی اخلاقی) نیست. جهانیگرایی معتقد است چیزی که درست یا غلط است فارغ از سنت یا نظر شخصی است (بر خلاف نسبیگرایی اخلاقی)، ولی چیزی که درست یا غلط است لزوماً (مثل مطلقگرایی) فارغ از پیامد یا زمینه آن نیست. جهانیگرایی اخلاقی با مطلقگرایی اخلاقی سازگار است، ولی برخلاف مطلقگرایی با فلسفههای دیگر چون پیامدگرایی هم میتواند سازگار باشد. لوئیس پوجمان تعاریف رو به رو را برای تمایز دو موضع مطلق گرایی اخلاقی و جهانی گرایی ارائه میکند:[2]
نظریههای اخلاقی ای که تأکید قوی بر حقوق و وظیفه میکنند، مانند اخلاق وظیفهگرای ایمانوئل کانت، اغلب اشکالی از مطلق گرایی اخلاقی هستند، همانطور که کدهای اخلاقی دینی اینطور هستند.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.