مدار بلند زمین

این مقاله دربارهٔ نوعی مدار زمین‌مرکزی تعریف‌شده بر پایه ارتفاع است. برای مدارهای موسوم به HEO، مدار بیضوی بالا را ببینید.

مدار بلند زمین یا (انگلیسی: High Earth orbit)، یا مدار مرتفع زمین، یک مدار زمین‌مرکز با فرازای کاملاً بالاتر از یک مدار زمین‌آهنگ (۳۵٬۷۸۶ کیلومتر (۲۲٬۲۳۶ مایل)) است. (۳۵٬۷۸۶ کیلومتر (۲۲٬۲۳۶ مایل)).^[۱] دوره‌های مداری چنین مدارهایی بیشتر از ۲۴ ساعت است، بنابراین ماهواره‌ها در چنین مدارهایی حرکت بازگشتی آشکاری دارند - یعنی حتی اگر در مدار پیشرفت قرار بگیرند (۹۰ درجه> با انحراف مداری ° ۰ درجه)، سرعت مداری آنها کمتر از سرعت چرخش زمین است که این باعث می‌شود مسیر آنها از روی سطح زمین به سمت غرب حرکت کند.

یک نمودار مقیاس مدارهای پایین، متوسط و بلند زمین.

نمونه‌هایی از فضاپیما در مدار بلند زمین

نام	شناسهٔ NSSDC.	تاریخ راه‌اندازی	حضیض	اوج	تناوب مداری	انحراف مداری
ولا 1A[۲][۳]	1963-039A	۱۹۶۳-۱۰-۱۷	۱۰۱٬۹۲۵ کیلومتر	۱۱۶٬۵۲۸ کیلومتر	۶٬۵۱۹ دقیقه	۳۷٫۸°
کاوشگر مرز میان‌ستاره‌ای (IBEX)	2008-051A	۲۰۰۸-۱۰-۱۹	۶۱٬۹۴۱ کیلومتر	۲۹۰٬۹۰۶ کیلومتر	۱۲٬۹۶۳ دقیقه	۱۶٫۹°

جستارهای وابسته

• مدار پایینی زمین
• مدار میانی زمین

منابع

1. "Definitions of geocentric orbits from the Goddard Space Flight Center". User support guide: platforms. NASA Goddard Space Flight Center. Archived from the original on 2010-05-27. Retrieved 2012-07-08.
2. Vela at Encyclopedia Astronautica
3. Trajectory Details for Vela 1A from the National Space Science Data Center

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «High Earth orbit». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ مه ۲۰۲۱.