فریدریش ویلهلم چهارم

فریدریش ویلهلم چهارم(به آلمانی: Friedrich Wilhelm IV) (زادهٔ ۱۵ اکتبر ۱۷۹۵ – مرگ ۲ ژانویه ۱۸۶۱) پادشاه پروس از ۱۸۴۰ میلادی و بزرگترین پسر فریدریش ویلهلم سوم بود. او از ۱۸۴۰ تا ۱۸۵۷ بر ایالت نوشاتل فرمانروایی کرد.

فریدریش ویلهلم چهارم
فریدریش ویلهلم چهارم در ۱۸۴۷
پادشاه پروس
دوران	۷ ژوئن ۱۸۴۰ – ۲ ژانویه ۱۸۶۱
پس از	فریدریش ویلهلم سوم
پیش از	ویلهلم یکم
شاهزاده نوشاتل
دوران	۱۸۴۰ – ۱۸۵۷
دوک بزرگ پوزن
دوران	۱۸۴۰ – ۱۸۴۸
زاده	۱۵ اکتبر ۱۷۹۵ برلین، پادشاهی پروس
درگذشته	۲ ژانویهٔ ۱۸۶۱ (۶۵ سال) کاخ سانسوسی، پوتسدام، پادشاهی پروس
ملکه	الیزابت لودویکا
دودمان	هوهن‌تسولرن
پدر	فریدریش ویلهلم سوم
امضاء

زندگی

فریدریش ویلهلم چهارم در برلین به دنیا آمد. او از جوانی در ۱۸۱۴ در جنگ‌های آزادی پروس با ناپلئون بناپارت همراهی کرده بود.

او به طراحی و نقاشی می‌پرداخت و پشتیبان هنرمندان بود، کسانی چون کارل فریدریش شینکل و فلیکس مندلسون. خود او از پیروان مکتب رمانتیسم به شمارمیرفت.

در جریان انقلاب ۱۸۴۸ او نخست ارتشش را به دفع انقلابیون گسیل داشت، ولی سپس پشیمان‌شد، سپاهیانش را پس‌نشاند و خود بر فراز انقلاب قرار گرفت. وی در اندیشهٔ اتحاد آلمان در سایهٔ دولتی لیبرال بود. وی مجلسی ملی گردآورد و فرمان اجرای مشروطه در پروس را داد؛ ولی باز نیروهایش را به برلین فرستاد و در همان‌سال مجلس را منحل نمود. پس از آن پارلمان فرانکفورت به عنوان نخستین مجلس مبتنی بر انتخابات آزاد در آلمان برپا گردید. در ۱۸۴۹ این پارلمان تاج پادشاهی آلمان را به ویلهلم فریدریش چهارم واگذار کرد ولی او نپذیرفت. او سپس اتحاد ارفورت را پایه ریخت که دربرگیرندهٔ ایالت‌های آلمانی به جز اتریش بود که البته پایدار هم نماند. زیرا که زیر فشار اتریش در ۱۸۵۰ و طی کنفرانس اولموتس این ایده کنار گذارده شد.

او سپس در پروس بنیاد یک پادشاهی پارلمانی با دو مجلس اعیان و منتخبان مردم را پایه‌ریخت.

در ۱۸۵۷ فریدریش ویلهلم دچار سکته شد که سبب فلج او گردید. از ۱۸۵۸ تا زمان مرگش برادر او ویلهلم یکم نیابت سلطنت را بر عهده داشت.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Frederick William IV of Prussia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۱.