FA
All
Articles
Dictionary
Quotes
Map

Wikiwand ❤️ Wikipedia

PrivacyTerms

فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ

From Wikipedia, the free encyclopedia

فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ
پراکندگی رامانجستارهای وابستهمنابع

فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ رابطه‌ای است مربوط به منطقه مؤثر حاکم بر احتمال پراکندگی یک فوتون توسط الکترون اتمی. این رابطه قبل از ظهور مکانیک کوانتومی توسط هندریک آنتونی کارمرز و ورنر هایزنبرگ در سال ۱۹۲۵ به دست آمد. بر مبنای اصل هم‌خوانی، فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ، فرمولی اعمال شده بر فرمول پراکندگی کلاسیک برای نور (پراکندگی رامان) بود. مبحث مکانیک کوانتومی توسط پل دیراک در سال ۱۹۲۷ بیان شد.این فرمول از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بود؛ زیرا علت جذب منفی را در پراکندگی رامان هنگامی که در آن انرژی فوتون پراکنده ممکن بود بزرگتر یا کوچکتر از فوتونی تصادفی باشد، بیان می‌کرد.

این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید.

فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ در فرایندهای مرحلهٔ دوم:

d 2 σ d Ω k ′ d ( ℏ ω k ′ ) = ω k ′ ω k ∑ | f ⟩ | ∑ | n ⟩ ⟨ f | T † | n ⟩ ⟨ n | T | i ⟩ E i − E n + ℏ ω k + i Γ n 2 | 2 δ ( E i − E f + ℏ ω k − ℏ ω k ′ ) {\displaystyle {\frac {d^{2}\sigma }{d\Omega _{k^{\prime }}d(\hbar \omega _{k}^{\prime })}}={\frac {\omega _{k}^{\prime }}{\omega _{k}}}\sum _{|f\rangle }\left|\sum _{|n\rangle }{\frac {\langle f|T^{\dagger }|n\rangle \langle n|T|i\rangle }{E_{i}-E_{n}+\hbar \omega _{k}+i{\frac {\Gamma _{n}}{2}}}}\right|^{2}\delta (E_{i}-E_{f}+\hbar \omega _{k}-\hbar \omega _{k}^{\prime })} {\displaystyle {\frac {d^{2}\sigma }{d\Omega _{k^{\prime }}d(\hbar \omega _{k}^{\prime })}}={\frac {\omega _{k}^{\prime }}{\omega _{k}}}\sum _{|f\rangle }\left|\sum _{|n\rangle }{\frac {\langle f|T^{\dagger }|n\rangle \langle n|T|i\rangle }{E_{i}-E_{n}+\hbar \omega _{k}+i{\frac {\Gamma _{n}}{2}}}}\right|^{2}\delta (E_{i}-E_{f}+\hbar \omega _{k}-\hbar \omega _{k}^{\prime })}

این رابطه نشان دهنده احتمال انتشار فوتون‌های انرژی ℏ ω k ′ {\displaystyle \hbar \omega _{k}^{\prime }} {\displaystyle \hbar \omega _{k}^{\prime }} درزاویه جامد d Ω k ′ {\displaystyle d\Omega _{k^{\prime }}} {\displaystyle d\Omega _{k^{\prime }}} (centred in the k ′ {\displaystyle k^{\prime }} {\displaystyle k^{\prime }} direction), پس از تحریک سیستم با فوتون انرژی ℏ ω k {\displaystyle \hbar \omega _{k}} {\displaystyle \hbar \omega _{k}}. | i ⟩ , | n ⟩ , | f ⟩ {\displaystyle |i\rangle ,|n\rangle ,|f\rangle } {\displaystyle |i\rangle ,|n\rangle ,|f\rangle } واسطه‌های میانی است و حالت نهایی سیستم با انرژی‌های E i , E n , E f {\displaystyle E_{i},E_{n},E_{f}} {\displaystyle E_{i},E_{n},E_{f}} به ترتیب; تابع دلتا ی حفاظت ازانرژی را در تمام طول فرایند تضمین می‌کنند. T {\displaystyle T} {\displaystyle T} عامل انتقالی مربوطه است. Γ n {\displaystyle \Gamma _{n}} {\displaystyle \Gamma _{n}} عرض خط اصلی حالت میانی است.

پراکندگی رامان یا اثر رامان (به انگلیسی: Raman Scattering) به پراکنش غیرکشسان فوتون می‌گویند. این پدیده را چاندرا سخار ونکتا رامان، فیزیک‌دان هندی در سال ۱۹۲۸ کشف کرد. وقتی نور از یک اتم یا مولکول پراکنده می‌شود، بیشتر فوتون‌ها کشسان پراکنده می‌شوند (پراکندگی ریلی). این فوتون‌ها انرژی، بسامد و طول‌موج یکسانی با فوتون‌های فرودی دارند. ولی نسبت کمی از فوتون‌ها (تقریباً یک فوتون از ده میلیون) با طول موج متفاوت (و معمولاً کمتری) پراکنده می‌شوند.

  • پراکندگی رامان
  • فرمول پراکندگی کارمرز-هایزنبرگ
  • اصل هم‌خوانی
  • ناحیه برخورد
  • پل دیراک
  • هندریک آنتونی کارمرز
  • ورنر کارل هایزنبرگ
    • ویکی‌پدیای انگلیسی
    آیکون خرد

    این یک مقالهٔ خرد فیزیک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

    Edit in WikipediaRevision historyRead in Wikipedia

    Wikiwand in your browser!

    Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

    Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

    Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.

    Chrome
    Wikiwand for Chrome
    Edge
    Wikiwand for Edge
    Firefox
    Wikiwand for Firefox

    پراکندگی رامان

    جستارهای وابسته

    منابع