From Wikipedia, the free encyclopedia
هفتهنامهٔ فردوسی یکی از نشریات مهم و قدیمی ایرانی است. این نشریه از جمله هفتهنامههایی بود که حاشیه مطالبشان به شعر نو نیز میپرداختند.[1]
کودتای ۲۸ مرداد بلافاصله به سیطرهٔ استبداد منجر نشد. در این دوره هفتهنامهٔ فردوسی در کنار مجلات متعدد و فراوانی چون امید ایران، کاویان، جهان نو، نیسان و … بیهیچ انحرافی نسبت به گذشته به مسایل روز پرداختند؛ و حتی در طرح مسایل سیاسی پشتپرده از هم سبقت جستند.[2]
این مجله به صورت هفتگی تا مرداد سال ۱۳۵۳ منتشرشد و در این سال به دستور شاه و هویدا همراه با ۶۱ نشریه دیگر توقیف شد.[3]
نعمتالله جهانبانویی (۱۳۰۱–۱۳۷۸) مدیرمسئول این مجله بود. که کار روزنامهنگاری را با روزنامهٔ اقدام به مدیریت عباس خلیلی (پدر سیمین بهبهانی) شروع کرد. این مجله به صورت هفتگی تا مرداد سال ۱۳۵۳ منتشرشد و در این سال به دستور شاه و هویدا همراه با ۶۱ نشریه دیگر توقیف شد. مجله فردوسی از ۱۷ مهر ۱۳۵۷ تا ۲۶ تیر ۱۳۷۸ در دوران انقلاب منتشر شد. جهانبانویی هیچگاه ایران را ترک نکرد و در سال ۱۳۷۸ جهان را بدرود گفت. از جملهٔ معروفترین سردبیران این مجله میتوان به عباس پهلوان اشاره کرد. همچنین مسعود مهرابی بین سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹ عضو تحریریه این نشریه بوده است.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.