عبدالله رازی (زادهٔ ۱۲۷۳ در تهران – درگذشتهٔ ۲۳ اردیبهشت ۱۳۳۴ در تهران[1]) نویسنده، روزنامه‌نگار و شاعر فرزند میرزا ابراهیم همدانی‌الاصل در سال ۱۲۷۳ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی به هندوستان و بعد به پاریس رفت و در کارشناسی حقوق فارغ‌التحصیل شد.[2] و سپس به مصر رهسپار شد و به انتشار مجله‌های رستاخیز سودمند و عصر پهلوی پرداخت. وی با روزنامه‌های حبل‌المتین، ایرانشهر و فرهنگستان همکاری کرد. در ایران مجله سودمند و (آزاد شرق که بیان کننده دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی وی یود) را به مدت کوتاهی منتشر کرد. پس از بازگشت به ایران در وزارت کشور استخدام و مشغول تدریس درس تاریخ شد.[3] رازی شعر هم می‌سرود و شعرهایش در مجلات و کتاب‌های ادبی آن دوران چاپ شد. در اوشان تهران از دنیا رفت و مدفن وی در آرامگاه ابن بابویه است.[4] از آثار عبدالله رازی می‌توان به تاریخ ایران از ازمنه باستانی تا سال ۱۳۱۶ش؛ تاریخ مختصر ایران؛ تاریخ مفصل ایران از جهانداری ساسانیان تا زمان حاضر؛ آئین زرتشت و آخوند نامه اشاره کرد.[5]
وی یکی از نویسندگان و شاعران سرشناس عصر پهلوی می‌باشد. وی را باید از تبار ملی گرایان پرشوری دانست که در عصر پهلوی مورد توجه حکومت قرار گرفت. رویکرد رازی نسبت به دین و مذهب است. رازی بر آن بود تا حقیقت دین اسلام را بیان کند.[6]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
