From Wikipedia, the free encyclopedia
عبدالله علایلی[1] با نام کامل عبدالله عثمان علایلی(۲۰ نوامبر ۱۹۱۴ - ۱۳۳۳ ق / ۳ دسامبر ۱۹۹۶ - ۱۴۱۷). زبانشناس ادیب دانشنامه نویس و فقیه متجدد لبنانی بود. او فرهنگ لغت را بازنگری کرد و مفاهیم «فرهنگ لغت» و «دائرةالمعارف» در هم آمیخت. او به دلیل نظرات فقهی و زبانشناسی بحث برانگیزش شناخته شدهاست.
عبدالله علایلی | |
---|---|
زاده | عبدالله عثمان علایلی ۲۰ نوفمبر 1914 بیروت - لبنان |
درگذشته | ۳ دسامبر 1996 بیروت، لبنان |
زبان(ها) | عربی |
ملیت | لبنان |
تحصیلات | الازهر |
کار(های) برجسته | تعالی معنا در تعالی ذات (پرتوهایی از زندگی حسین) تاریخ حسین |
تأثیرپذیرفته از | سید المرصفی، محمد بخیت المطیعی، مصطفی کامل، هدی الشعراوی |
تأثیرگذاشته بر | اسامه عانوتی، اسعد علی، فایز ترحینی، عبدالرحمن الحلو، عائده دکرمنجی |
امضا | |
جوایز
|
علایلی اصرار داشت که اصلاحات باید دارای نمادهای ایدهآل، معنوی و تاریخی باشد؛ از این رو حسین، به عنوان اندیشه ای انقلابی و آزاده، در پروژه اصلاحی علایلی از جایگاه مهم و مرکزی برخوردار است؛ لذا او سه کتاب دربارهٔ حسین بن علی نگاشته که عبارتند از:[2]
وی کتاب اخیر را پس از سه دهه مجدداً با عنوان «از روزهای نبوت» منتشر کرد. تغییر عنوان کتاب با ملاحظه این نکته صورت گرفت که روزهای زندگی حسین چیزی جز اقتباس از روزهای زندگی پیامبر نیست و نیز اشاره به این حدیث که: «حسین از من است و من از حسین هستم.»
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.