عبدالحسین مسعود انصاری

عبدالحسین مسعود انصاری (۱۲۷۵ تهران – ۱۳۶۳ تهران) دیپلمات و دولتمرد دوران قاجار و پهلوی بود.

عبدالحسین مسعود انصاری
سفیر ایران در شوروی
پادشاه	محمدرضا شاه پهلوی
سفیر ایران در پاکستان
سفیر ایران در افغانستان
دوره مسئولیت ۱۳۲۸ – ۱۳۲۹
اطلاعات شخصی
زاده	۱۲۸۵ تهران، ایران
درگذشته	۱۳۶۳ تهران، ایران
پیشه	دیپلمات

وی نواده میرزا مسعود گرمرودی نخستین وزیر امورخارجه ایران بود. خاندان انصاری تقریباً همگی در زمان قاجار و پهلوی دیپلمات بودند. پدرش علیقلی خان مشاورالممالک در دوران قاجار و پهلوی وزیر امور خارجه شد. در دارالفنون تهران درس خواند و تحصیلات خود را در رشته‌های علوم سیاسی و اقتصاد در روسیه ادامه داد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۲۹۶ خورشیدی، منشی پدرش شد که وزیر امور خارجه بود.^[1]

عبدالحسین انصاری در سفارت‌خانه‌های ایران در برلین، مسکو و لندن خدمت کرد تا اینکه در سال ۱۳۱۵ به ریاست اداره سوم سیاسی وزارت امور خارجه رسید. سپس رئیس اداره‌های امور قنسولی و تشریفات و در سال ۱۳۱۶ سرکنسول ایران در هند شد. سمت بعدی‌اش وزیرمختاری ایران در سوئد بود.^[1]

انصاری پس از بازگشت از مأموریت سوئد رئیس اداره پیمان سه‌گانه در وزارت امور خارجه شد که بر اساس معاهده میان ایران، شوروی و انگلستان در زمستان ۱۳۲۰ تشکیل شد. این معاهده ایران را هم‌پیمان آن دو دولت کرد و از لحاظ حقوقی از حالت اشغال خارج ساخت.

پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۳۲۴، انصاری استاندار گیلان (استان یکم) و در هشتم مهر ۱۳۲۶ استاندار اصفهان (استان دهم) شد. در سال ۱۳۲۸ به وزارت امورخارجه بازگشت و به عنوان سفیر کبیر به افغانستان اعزام شد. یک سال بعد استاندار فارس شد.^[1]

سمت‌های بعدی انصاری عبارتند از: وزیر مختار در هلند، سفیر کبیر در پاکستان، دوبار سفر کبیر در مسکو، سفیر فوق‌العاده در افغانستان و رئیس هیئت حل اختلاف بر سر آب هیرمند.^[1]

عبدالحسین مسعود انصاری خاطرات خود را در کتابی شش جلدی به نام زندگانی من منتشر کرده است.

جستارهای وابسته

• مشاورالممالک انصاری
• محمدعلی مسعود انصاری

پانویس

1. عاقلی، باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران - جلد سوم. تهران: نگاه. صص. ۱۴۲۶ - ۱۴۲۷.