هنرمند ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
شکرالله صنیع زاده (زاده ۱۲۸۵ اصفهان، درگذشته ۱۳۶۲ اصفهان) هنرمند میناکار، نگارگر، مذهب و گل و بته ساز برجسته ایرانی است. وی به عنوان احیاگر و گسترش دهنده هنر میناکاری در دروان معاصر شناخته میشود که شاگردان بسیاری در کارگاهش فعالیت میکردهاند. از وی آثار ماندگار و زیبایی به جای مانده که برخی از آنها در موزهها و حرم امامان شیعی وجود دارند. آثار مینایی وی، نفیسترین و گران بهاترین آثار میناکاری در ایران به حساب میآید.
شکرالله صنیع زاده | |
---|---|
زادهٔ | ۱۵ بهمن ۱۲۸۵ اصفهان |
درگذشت | ۲۵ بهمن ۱۳۶۲ اصفهان |
آرامگاه | آرامستان تخت فولاد |
ملیت | ایرانی |
پیشه | میناساز |
شکرالله صنیع زاده فرزند عبدالمحمود غفاریان و خدیجه بیگم است که نوه نقاش معروف دوران معاصر، عبدالحسین صنیع همایون و از نسل آقا نجف اصفهانی قلمدان ساز برجسته قاجار است.[1] وی در روز ۱۵ بهمن سال ۱۲۸۵ در محله درب امام اصفهان به دنیا آمد. در مدرسه قدسیه اصفهان دوران ابتدایی و متوسطه را گذراند و قبل از پایان یافتن تحصیلاتش مدرسه را رها کرد و به هنر روی آورد. هنرآموزی و فراگیری نقاشی و مینیاتور را نزد پدربزرگش، عبدالحسین صنیع همایون آغاز نمود. همچنین در زمینههای تذهیب، مینیاتور و تشعیر نیز از وجود استاد مصورالملکی و میرزا آقا امامی بهره برد.
در سال ۱۳۲۰ فعالیتش را در کارگاه شخصی اش که در میدان مجسمه و نزدیک به سی و سه پل بود گسترش بیشتری داد. صنیع زاده با هنرمندان برجسته آن زمان همکاری داشت به طوریکه بسیاری از درها، ضریحها و کتیبههای حرمهای امامان شیعه نیز در این کارگاه ساخته شد. وی در این محل بخشی را به نمایشگاه آثار هنرمندان و فروشگاه صنایع دستی اصفهان اختصاص داده بود. بدین ترتیب بود که در بین سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۵ این فروشگاه به نگارستانی اثرگذار و معروف تبدیل گشت که گردشگران داخلی و خارجی نیز از آن بازدید مینمودند. مجموعه این فعالیتها باعث گشت که هنر فراموش شده میناکاری نه تنها دوباره زنده شود بلکه گسترش بسیاری پیدا کند.
صنیع زاده در آن زمان برای وارد نمودن کوره، ابزارها و رنگهای مربوط به میناکاری از «مسیو شونمان» مهندس آلمانی فعال در صنعت ایران استفاده کرد.[2]
وی در سال ۱۳۶۲ و بر اثر سکته مغزی درگذشت و در آرامگاه تخت فولاد به خاک سپرده شد.[3] وی دارای پنج فرزند پسر و دو دختر بود که پسر چهارمش به نام «احمد» چهار ماه پیش از درگذشت پدر در جنگ ایران و عراق شهید گشت. همچنین حیدرصنیع زاده فرزند آخر وی نقاش، کارشناس و مدرس در دانشگاههای هنر است.
وی آثار ماندگار و ارزشمند بسیاری از خود بر جای گذاشت که در طرحهای مینایی، گلدان، ساعت دیواری، بشقابدیواری و تقویم میباشد. برخی از آثار معروف وی چنین میباشند:
خوشبختانه امروزه آثار استاد صنیع زاده توسط نوادگان ایشان و شاگردان ایشان به نمایش عموم گذاشته شده است و شما میتوانید از آثار استاد صنیع زاده در وبسایت رسمی ایشان به آدرس https://sanizadeh.com مراجعه کنید[6]
در اصفهان «نگارستان صنیع زاده» به عنوان فروشگاه و نمایشگاه دایمی وی فعال بوده که یکی از اصلیترین مرکزهای تهیه صنایع دستی محسوب میشده است.
همچنین یکی از اصلی ترین محل هایی که شما می توانید از آثار ایشان دیدن فرمایید پایگاه اینترنتی ایشان به آدرس https://sanizadeh.com می باشد
در این وبسایت ٬تمامی آثار نفیس ایشان اعم از میناکاری خاتم کاری و ... نمایش داده شده است.
در کارگاه وی هنرمندان بسیاری مشغول به فعالیت بودند که هر کدام از آنها از برجستهترین هنرمندان و میناسازان ایرانی محسوب میشدند. در این میان میتوان به استادان رضا زنگنه (غروی)، رضا اسلامی، سیدمحمود اسلامیان، غلامحسین فیض اللهی، حسین هنر دوست، محمد مهدی غفاریان و محمد علی فرشید اشاره کرد.[9]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.