شبه‌جزیره کامچاتکا
شبه‌جزیره‌ای در خاور دور روسیه از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
شبه‌جزیره کامچاتکا (به روسی: Полуостров Камчатка، تلفظ: پُلواُستـرُوْ کامچاتکا) شبه‌جزیره‌ای به درازای ۱۲۵۰ کیلومتر در خاور دور روسیه است. مساحت آن ۴۷۲٬۳۰۰ کیلومتر مربع و محل آن در میان اقیانوس آرام در شرق و دریای اُخُتسک در غرب است.
полуо́стров Камча́тка | |
|---|---|
 نقشه شبه جزیره کامچاتکا | |
 | |
| جغرافیا | |
| مکان | خاور دور |
| مختصات | ۵۷° شمالی ۱۶۰° شرقی |
| پهنه‌های آبی نزدیک | |
| مساحت | ۲۷۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۱۰۰٬۰۰۰ مایل مربع) |
| بیشترین ارتفاع | ۴٬۷۵۰ متر (۱۵٬۵۸۰ پا) |
| بلندترین نقطه | کلوچفسکایا اسپوکا |
| کشور | |
| تقسیمات کشوری | |
| Federal_subject | سرزمین کامچاتکا |
| مرکز و بزرگترین شهر | پتروپاولوفسک-کامچاتسکیی |
| جمعیت‌شناسی | |
| جمعیت | ۳۲۲,۰۷۹ (۲۰۱۰). |
درست در راستای کرانه این شبه جزیره در کف اقیانوس آرام، درازگودال کوریل-کامچاتکا قرار دارد که عمق آن ۱۰٬۵۰۰ متر اندازه‌گیری شده‌است. دره آب‌فشان‌ها از نقاط دیدنی این شبه جزیره است.[۱]
تاریخچه
نخستین انسان‌ها در حدود چهار تا سه هزار سال پیش از میلاد وارد کامچاتکا شدند. پیش از ورود روس‌ها به این شبه جزیره تقریباً نیمی از جمعیت آن را قوم کوریاک تشکیل می‌داد.[۲] در پایان سده ۱۷ اولین کازاکهای روس به این منطقه رسیدند. برای مدت زمانی طولانی حضور روس‌ها در کامچاتکا محدود به چند قلعه و روستای پتروپاولفسک در پیرامون خلیج آواچا می‌شد. در اثنای جنگ داخلی روسیه، پس از یک دوره کوتاه از دست به دست شدن کنترل این شبه‌جزیره بین ژاپن و روسیه سرانجام روس‌ها کنترل کامچاتکا را به‌طور پایدار و استوار در دست گرفتند.
در دوره اتحاد جماهیر شوروی به خاطر وجود پایگاه‌های نظامی، کامچاتکا از ۱۹۴۵ تا ۱۹۹۱ یک منطقه ممنوعه برای ورود خارجی‌ها شد. از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی جمعیت کامچاتکا رو به کاهش گذاشته است. گردشگری از اوایل دهه ۹۰ و با مجاز شدن سفر خارجی‌ها اهمیت پیدا کرده‌است اما به دلیل فاصله زیاد شبه‌جزیره از اروپا و شمال امریکا، شمار گردشگران هم‌چنان کم باقی‌مانده است.
نگارخانه
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.