سیروس رضوانی معروف به سرژ رضوانی (فرانسوی: Serge Rezvani؛ زادهٔ ۲۳ مارس ۱۹۲۸)، آهنگساز، ترانه‌سرا، نمایشنامه نویس، رماننویس و نقاش است که با بازیگری و آهنگسازی برای فیلم‌های فرانسوا تروفو و ژان لوک گدار، نامش با جنبش موج نوی سینمای فرانسه گره خورده‌است. سرژ اصالتاً ایرانی است ولی بیشتر در فرانسه به ویژه در میان علاقه‌مندان موسیقی، تئاتر و سینما، چهره‌ای مورد احترام است.
سرژ رضوانی (سیروس رضوانی) در سال ۱۹۲۸ میلادی (۱۳۰۷ شمسی) در ایران زاده شد. پدرش مجید رضوانی (محقق و بازیگر تئاتر و نویسنده کتاب نمایش و رقص در ایران[1]) و مادرش از مهاجران قفقازی بود. او در کودکی به همراه خانواده‌اش به مسکو و از آنجا به فرانسه رفت. مادرش بر اثر بیماری سرطان در جوانی درگذشت و او مجبور شد کودکی‌اش را در پانسیون‌های مهاجران روسی بگذراند. در پانزده سالگی از این پانسیون‌ها گریخت تا به نقاشی بپردازد. به مدت بیست سال نقاشی کرد و بعد به نوشتن نمایشنامه و داستان پرداخت. سرژ در سال ۱۹۵۰، با ایولین لانزمن، بازیگر فرانسوی[2] ازدواج کرد اما خیلی زود از او جدا شد و در سال ۱۹۵۰ میلادی با دانیله که او را لولا و زن رویاهایش نامید ازدواج کرد. دانیله دختر نخست‌وزیر وقت فرانسه بود که با ازدواج آن دو مخالف بود با اینحال لولا همه چیز را رها کرد و با سرژ ازدواج کرد. لولا نقش و تأثیر مهمی در زندگی و آثار رضوانی باقی گذاشت. وی لولا را در سال ۲۰۰۴ میلادی به علت آلزایمر از دست داد.[3][4][5]
در سال ۱۹۶۱، نام سرژ با ترانه گردباد (Le Tourbillon) با صدای ژن مورو در فیلم «ژول و ژیم» ساخته فرانسوا تروفو بر سر زبان‌ها افتاد. او علاوه بر ساختن موسیقی و شعر این ترانه، در فیلم «ژول و ژیم» در نقش «آلبر»، دوست کاترین (ژن مورو) نیز بازی کرد. در سال ۱۹۶۳ و ۱۹۶۶، ژن مورو، دو آلبوم از ترانه‌های سرژ را ضبط کرد و بیرون داد که مورد استقبال واقع شد. سرژ از طریق تروفو با ژان لوک گدار آشنا شد و گدار از او خواست که برای آنا کارینا در فیلم پیِرو خُله نیز ترانه بسراید و او نیز دو آهنگ برای این فیلم ساخت که بسیار مشهور است و آناکارینا آن‌ها را در فیلم اجرا کرد.[4]
از سرژ بیش از ۴۰ رمان، ۱۵ نمایشنامه، دو مجموعه شعر و چندین مقاله فلسفی به زبان فرانسوی منتشر شده و نمایشنامه‌های او بارها به وسیله خود او یا دیگران بر صحنه‌های تئاتر فرانسه اجرا شده‌است.[4]
از میان رمان‌ها و نمایشنامه‌های او می‌توان به «سال‌های روشنگری»، «داستان یک خانه»، «کسوف»، «تازیانه هشتم»، «قانون انسانی»، «میز آسفالت»، «چهره‌نگاری بیضوی»، «وصیت عاشقانه»، «ساکنان پوتمکین»، «گذر از تپه‌های سیاه» و «ریشه دنیا» اشاره کرد.[4]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
