From Wikipedia, the free encyclopedia
سیّد حسن سادات ناصری (۱۳۰۴–۱۳۶۸)، پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی، استاد دانشگاه مترجم اهل ایران بود.
سید حسن سادات ناصری | |
---|---|
زادهٔ | ۱ اردیبهشت ۱۳۰۴ |
درگذشت | ۷ بهمن ۱۳۶۸ (۶۴ سال) کابل، افغانستان |
علت مرگ | حملهٔ قلبی |
آرامگاه | آرامگاه ابن بابویه، تهران |
ملیت | ایرانی |
تحصیلات | دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران |
پیشه(ها) | استاد دانشگاه و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی |
سید حسن سادات ناصری در ۱ اردیبهشت سال ۱۳۰۴ در تهران متولّد شد. پس از اخذ دیپلم متوسطه ازدبیرستان شرف در تهران، به ترتیب دورهٔ لیسانس تاریخ و فوق لیسانس ادبیات فارسی رادر دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به پایان برد؛ و در سال ۱۳۴۸ موفّق به اخذ دکتری زبان و ادبیات فارسی گردید. او در سالهای ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ در شهر قم به معلّمی اشتغال داشت و در سال ۱۳۴۵ رسماً به عضویّت هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران درآمد. سادات ناصری از سال ۱۳۲۵ با نشریات متعدّدی همکاری خود را آغاز کرد؛ علاوه بر آن به اقتضای طبع به سرودن شعر نیز میپرداخت.[1]
سادات ناصری در خانوادهای مذهبی و از پدر و مادری معلّم پرورش یافت.[2]
سادات ناصری، پس از طی نمودن مراحل تحصیلی مقدّماتی، سرانجام از دبیرستان شرف[3] موفق به اخذ دیپلم متوسّطه گردید. استاد سادات ناصری دورهٔ لیسانس تاریخ و فوق لیسانس زبان و ادبیّات فارسی را با رتبهٔ اوّل در دانشگاه تهران به پایان برد و در سال ۱۳۲۸ به دورهٔ دکتری زبان و ادبیّات فارسی راه یافت و پایاننامهٔ خود را تحت عنوان «ارتباط افکار حافظ و مولانا» به راهنمایی استاد بدیع الزمان فروزانفر انتخاب کرد؛ لیکن گرفتاریهای آموزشی از یک سو و اشتغال به تتّبعات و تألیفات و تصحیحات در زمینهٔ مورد علاقه اش[4] از سوی دیگر سبب شد که سالها بعد (در سال ۱۳۴۸) از پایاننامه اش دفاع و دانشنامهٔ دکتری خود را اخذ نماید.[5]
استادانی که سادات ناصری زیر نظرشان به کسب علم پرداخت؛ عبارتند از: بدیع الزمان فروزانفر، احمد بهمنیار، جلال الدین همایی و دکتر محمد معین[6]
سیّد حسن سادات ناصری در ۷ بهمن ۱۳۶۸، بنا به دعوت مقامات فرهنگیِ کشور افغانستان، جهت بازدید از مراکز فرهنگی و بررسی چگونگی وضع آموزش و پژوهش زبان و ادب فارسی در آن کشور، به همراه هیئتی عازم افغانستان شد. روز شنبه ۱۴ بهمن ۱۳۶۸ در حدود ساعت ۷:۳۰ بعدازظهر در حین ضیافت شامی که از سوی کاردار سفارت جمهوری اسلامی ایران به افتخار هیئت مذکور برپا شده بود، ناگهان دچار حملهٔ قلبی شد و جان سپرد. پیکر وی در ابن بابویه تهران به خاک سپرده شد.[7]
سادات ناصری در کنار تألیف کتاب و سرودن شعر به کار معلّمی نیز اشتغال داشت؛ ایشان ازسال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ خورشیدی در مدارس قم به تدریس پرداخت و در سال ۱۳۴۵ رسماً به عضویت هیئت علمی دانشکدهٔ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران درآمد.[5]
سید حسن سادات ناصری به اقتضای طبع، شعر هم میسرود؛ ضمناً فعالیّت مطبوعاتی اش را از سال ۱۳۲۵ خورشیدی، از طریق همکاری با نشریاتی همچون وحید، یغما، ارمغان، آموزش و پرورش آغاز کرد.[8]
سیّد حسن سادات ناصری ابیاتی به طریق ارتجال، به ویژه در بحر متقارب به شیوهٔ شاهنامه میسرود. وی همچنین به سبک هندی اصفهانی علاقهٔ فراوان داشت.[6]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.