From Wikipedia, the free encyclopedia
سگ ولگرد یا سگ بیصاحب (به انگلیسی: stray dog) به سگی گفته میشود که محدود به حیاط یا خانه نیست.[1][2] سگهای ولگرد شامل سگهای خیابانی، سگهای روستایی، سگهای وحشی و… هستند و ممکن است دارای مالکیت یا بدون مالکیت باشند. جمعیت جهانی سگها ۹۰۰ میلیون تخمین زده شدهاست،[3][4] که حدود ٪۲۰ آنها بهعنوان حیوانات خانگی در نظر گرفته میشوند و بنابراین کنترل میشوند.[5]
زندگی سگها با انسانها رابطهای پویا است، بهطوری که بخشی بزرگی از جمعیت سگها در طول زمان ارتباط خود با انسان را از دست میدهند. این از دست دادن تماس ابتدا پس از اهلی شدن رخ داد و در طول تاریخ دوباره تکرار شدهاست.
جمعیت سگهای جهان ۹۰۰ میلیون تخمین زده میشود و درحال افزایش است. اگرچه گفته میشود «سگ بهترین دوست انسان است» درحالی که ۱۷–٪۲۴ از سگهای خانگی که در کشورهای توسعهیافته زندگی میکنند، در کشورهای درحال توسعه، سگهای خانگی غیرمتداول هستند. اما تعداد زیادی سگ روستایی، خیابانی یا شهری و وحشی وجود دارد. بیشتر این سگها زندگی خود را بهعنوان لاشخور میگذرانند و هرگز در اختیار انسانها نبودهاند، مطالعهای نشان میدهد که رایجترین واکنش آنها هنگام نزدیک شدن توسط غریبهها، ٪۵۲ فرار یا ٪۱۱ پاسخ پرخاشگرانه است. اطلاعات کمی درمورد این سگها یا سگهای وحشی، ولگرد یا سگهای در پناهگاه که در کشورهای توسعهیافته زندگی میکنند، وجود دارد، زیرا اکثر تحقیقات امروزی درمورد شناخت سگها بر روی سگهای خانگی که در خانه انسان زندگی میکنند، متمرکز شدهاند.
از نظر اکولوژیکی تفاوت قابل توجهی بین سگهای ولگرد خیابانی شهری و روستایی وجود دارد چراکه تأثیرات بومشناختی و فشارهای تکاملی هر کدام از آنها شکل متفاوتی دارد.
سگ دهکده به سگهای روستایی گفته میشود که اگرچه صاحب ندارد اما همیشه یا اغلب اوقات در یک سکونتگاه خاص روستایی اقامت دارد. آنها وحشی یا رمیده نیستند یعنی خلقوخوی رام خود را حفظ کردهاند و تأثیر آنها بر اکوسیستم اطراف خود کمتر از دیگر سگهای روستایی است.[6] حتی ویژگیهای رفتاری و آناتومیک متفاوتی بین سگهای دهکده و سگهای ولگرد رمیده دیده میشود. برای مثال سگهای دهکده بهطور کلی کوچکتر هستند و بیشتر تنها یا جفتی زندگی میکنند.[7]
تمایز مهمی نیز بین سگهای بدون صاحب و سگهای رمیده وجود دارد. سگهای بدون صاحب آنهایی هستند که در گذشته صاحب داشتهاند اما صاحبشان آنها را رها کرده یا گم شدهاند. سگهای بدون صاحب به راحتی یک صاحب انسانی را میپذیرند در حالیکه سگهای رمیده از انسانها هراس دارند و نگهداری آنها مشکل است.
در ادبیات علمی برخی از سگها مثل دینگوهای استرالیایی جانور وحشی محسوب میشوند و دیگر حیوان اهلی رمیده نیستند. این نوع سگها همغذای انسانها نیستند یعنی از غذاهایی که انسانها به آنها میدهند یا زبالههای انسانی تغذیه نمیکنند بلکه خودشان در حیات وحش شکار میکنند یا لاشه حیوانات مرده را میخورند. از نظر بومشناختی سگهای وحشی کاملاً در اکوسیستم ادغام شدهاند و بیشتر اوقات نقش شکارچی رأس هرم غذایی را بازی میکنند. از نظر تکاملی هم آنها در طول نسلها بدون دخالت انسان و با معیارهای انتخاب طبیعی فرگشت یافتهاند. نگهداری سگهای وحشی و سگهای رمیده بالغ به عنوان حیوان دستآموز دشوارتر از سگهای ولگردی است که به انسانها عادت کردهاند. سگهای وحشی برخلاف سگهای رمیده حتی در صورتی که از بچگی توسط انسان بزرگ شوند باز هم تا حدی طبیعت وحشی خود را حفظ میکنند.
سگهای وحشی واقعی اکنون فقط در استرالیا و جنوب شرقی آسیا حضور دارند و با نام علمی Canis lupus dingo نامیده میشوند. این سگها شامل دینگوهای استرالیایی (نژادی از سگهای اهلی که حدود ۴۵۰۰ سال پیش همراه انسانها به این قاره آمد)، و چند نژاد دیگر مثل سگ آوازهخوان گینه نو میشوند. هرچند از نظر ژنتیکی و مورفولوژیکی شاید نتوان آنها را متفاوت از سگهای اهلی دانست اما از نظر رفتاری و بومشناختی آنها دیگر جانور وحشی محسوب میشوند نه جانور اهلی رمیده.
دو نوع سگسان دیگر هستند که با نام سگ وحشی شناخته میشوند؛ یکی سگ وحشی آسیایی و یکی سگ وحشی آفریقایی. اما آنها گونههای کاملاً متفاوتی نسبت به یکدیگر و نسبت به سگ هستند (برای مثال خویشاوندی ژنتیکی سگ اهلی با شغال بسیار نزدیکتر از سگ اهلی با هر یک از آنهاست).
سگهای ولگرد چند نوع پیامد اکولوژیکی (بومشناختی) بر محیط زیست اطراف خود دارند:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.