سندرم بازکس

سندرم بازکس (انگلیسی: Bazex syndrome) یا آکروکراتوز پارانئوپلاستیک یک بیماری جلدی است که مشخصه‌اش ضایعات شبه پسوریازیس در دست‌ها، پاها، گوش‌ها، بینی، ناخن و بافت‌های اطراف آن است، چنان‌که با درگیری ناخن ناشی از پسوریازیس قابل افتراق نیست. این بیماریِ جلدی، با کارسینوم‌های دستگاه گوارش فوقانی و سرطان‌های دستگاه تنفس در ارتباط است.^{[۲]: ۶۶۵}

سندرم بازکس
نام‌های دیگر	آکروکراتوز پارانئوپلاستیک بازکس و آکروکراتوز پارانئوپلاستیک)[۱]
تخصص	پوست‌شناسی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

نخستین موردِ این بیماری توسط آنری گوژرو و شارل گروپر در سال ۱۹۲۲ گزارش شد.^[۳][۴] حدود چهار دهه بعد در سال ۱۹۶۵، پزشک فرانسوی آندره بازکس آن را به عنوان یک سندرم پارانئوپلاستیک توصیف کرد.^[۳][۵]

جستارهای وابسته

• ناخن

منابع

1. Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. ISBN 978-1-4160-2999-1.
2. Freedberg, et al. (2003). Fitzpatrick's Dermatology in General Medicine. (6th ed.). McGraw-Hill. شابک ‎۰−۰۷−۱۳۸۰۷۶−۰.
3. Chiesa-Fuxench, Zelma C.; Ramírez, Liliana; Sánchez, Néstor P. (2011). "Cutaneous manifestations of internal malignancy and paraneoplastic syndromes". In Sánchez, Néstor P. (ed.). Atlas of Dermatology in Internal Medicine (به انگلیسی). New York: Springer Science & Business Media. p. 66. ISBN 978-1-4614-0687-7.
4. Gougerot, H. and Grupper, C., (1922). Dermatose érythémato-squameuse avec hyperkératose palmoplantaire, porectasies digitales et cancer de la langue latent. Paris Med, 43, pp.234-237
5. Bazex, A.; Griffiths, A. (September 1980). "Acrokeratosis paraneoplastica--a new cutaneous marker of malignancy". The British Journal of Dermatology. 103 (3): 301–306. doi:10.1111/j.1365-2133.1980.tb07248.x. ISSN 0007-0963. PMID 7000146.