سنتز نوین

سنتز نوین یا سنتز مدرن (به انگلیسی: Modern synthesis) سنتز اوایل قرن ۲۰ ام بود که ایده‌های چارلز داروین و گرگور مندل را در یک چارچوب ریاضیاتی مشترک تلفیق می‌کرد، که این سنتز فرگشت را به عنوان پارادایم اصلی زیست‌شناسی جایگزین کرد و به ثبوت رساند.^[۱][۲] رویان‌شناسی در سنتز اوائل قرن ۲۰ ام میلادی تعبیه نشده بود؛ بلکه باید منتظر توسعه تکنیک‌های دستکاری ژن در دهه ۱۹۷۰ میلادی، رشد و ترقی در شناخت و درک نمو در سطحی مولکولی، و همچنین ابداع جانشین بعدی سنتز فرگشتی مدرن با عنوان زیست‌شناسی رشدی تکاملی می‌ماند. این عبارت را جولیان هاکسلی در کتاب ۱۹۴۲ میلادی اش با نام تکامل: سنتز مدرن ابداع کرد.

جستارهای وابسته

• درگاه زیست‌شناسی
• درگاه زیست‌شناسی تکاملی

• تاریخچه اندیشه فرگشتی
• مخالفت‌ها با فرگشت
• چندریختی (زیست‌شناسی)

منابع

1. Mayr 2002, p. 270
2. Bock, Walter J. (July 1981). "Reviewed Work: The Evolutionary Synthesis. Perspectives on the Unification of Biology". The Auk . McLean, VA: American Ornithologists' Union. 98 (3): 644–646. ISSN 0004-8038. JSTOR 4086148.