از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
سَرداب یا سردابه جایی است که در زیر سطح زمین سازند تا در گرما به آن پناه برند و آب و مواد غذایی در آنجا نگاه می‌دارند تا خنک ماند.[۱][۲]
سردابه در اشعار فارسی نیز به کار رفته‌است.
برای نمونه خاقانی می‌گوید:
| سردابه دید حجره فرورفت یک دو پی | کرسی نهاده دیدبرآمد سه چار گام |
نزاری قهستانی می‌گوید:
| ز دیوان روی زمین دور باش | به سردابه قدس باحور باش |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.