زبان لیکیایی
زبان هندواروپایی باستان، منقرض شده از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
زبان لیکیایی (به انگلیسی: Lycian language)، از زبانهای مرده خانواده زبانی زبانهای هندواروپایی و از شاخه زبانهای آناتولی آن است. این زبان در عهد آهن در منطقه لیکیه در آسیای کوچک گپ زده میشد. شماری از کارشناسان بر این باورند که از تبار زبان هیتی یا زبان لوویایی است. در حدود نخستین سده پیش از میلاد مسیح از میان رفت و با زبان یونانی جایگزین شد.
![]() | این مقاله میتواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (آوریل ۲۰۲۴) برای مشاهدهٔ دستورالعملهای مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
لیکیایی | |
---|---|
𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊍𐊆 Trm̃mili | |
![]() نقشه پراکندگی زبانهای آناتولی، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد. | |
زبان بومی در | Lycia, Lycaonia |
منطقه | Southwestern Anatolia |
قومیت | Lycians |
دوره | 500 – ca. 200 BC[۱] |
هندواروپایی
| |
گونههای نخستین | Proto-Indo-European
|
Lycian script | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | xlc |
فهرست لینگوییست | xlc |
گلاتولوگ | lyci1241 [۲] |

پیوند به بیرون
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.