زبان لیکیایی

زبان لیکیایی (به انگلیسی: Lycian language)، از زبان‌های مرده خانواده زبانی زبان‌های هندواروپایی و از شاخه زبان‌های آناتولی آن است. این زبان در عهد آهن در منطقه لیکیه در آسیای کوچک گپ زده می‌شد. شماری از کارشناسان بر این باورند که از تبار زبان هیتی یا زبان لوویایی است. در حدود نخستین سده پیش از میلاد مسیح از میان رفت و با زبان یونانی جایگزین شد.

لیکیایی
𐊗𐊕𐊐𐊎𐊆𐊍𐊆 Trm̃mili
نقشه پراکندگی زبان‌های آناتولی، در هزاره دوم و اول قبل از میلاد.
زبان بومی در	Lycia, Lycaonia
منطقه	Southwestern Anatolia
قومیت	Lycians
دوره	500 – ca. 200 BC[1]
تبار	هندواروپایی Anatolian Luwo-Lydian Luwo-Palaic Luwic Lyco-Carian Lycian–Sidetic لیکیایی
گونه‌های نخستین	Proto-Indo-European Proto-Anatolian لیکیایی
سامانه نوشتاری	Lycian script
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹	xlc
فهرست لینگوییست	xlc
گلاتولوگ	lyci1241[2]

بخشی از یک کتیبه لیکیایی در ترکیه.

پیوند به بیرون

• The Lycian language
• Lycian Turkey
• Lycian Grammar
• Working group document on Lycian Language
• Lycian text

منابع

1. لیکیایی at MultiTree on the Linguist List
2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lycian A". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)