From Wikipedia, the free encyclopedia
روغن لورنزو (به انگلیسی: Lorenzo's Oil) یک فیلم درام آمریکایی محصول سال ۱۹۹۲ به کارگردانی و نویسندگی جرج میلر است. این فیلم بر اساس داستان واقعی آگوستو و مایکلا اودونه است، پدر و مادری که به دنبال درمانی برای آدرنولکودیستروفی پسرشان لورنزو هستند که منجر به تولید روغن لورنزو میشود. فیلم در پیتسبرگ، عمدتاً از سپتامبر ۱۹۹۱ تا فوریه ۱۹۹۲ فیلمبرداری شد.[۱] این فیلم در ۳۰ دسامبر ۱۹۹۲ در آمریکای شمالی اکران محدودی داشت و دو هفته بعد در ۱۵ ژانویه ۱۹۹۳ اکران عمومی شد. اگرچه این فیلم باکس آفیس ناامید کننده بود و در مقابل بودجه ۳۰ میلیون دلاری خود ۷٫۲ میلیون دلار فروش داشت، اما فیلم بهطور کلی خوب بود. توسط منتقدان تحسین شد و دو نامزدی در شصت و پنجمین دوره جوایز اسکار به دست آورد.
روغن لورنزو | |
---|---|
کارگردان | جرج میلر |
تهیهکننده | جرج میلر دوج میچل |
نویسنده | جرج میلر نیک انرایت |
بازیگران | |
موسیقی | ویلی تورلو |
فیلمبردار | جان سیل |
تدوینگر | مارکوس دارسی ریچارد فرانسیس-بروس |
توزیعکننده | یونیورسال پیکچرز |
تاریخهای انتشار | ۳۰ دسامبر ۱۹۹۲ (آمریکا) |
مدت زمان | ۱۲۹ دقیقه |
کشور | ایالات متحده آمریکا |
زبان | انگلیسی |
هزینهٔ فیلم | ۳۰ میلیون دلار |
فروش گیشه | ۷٬۲۸۶٬۳۱۰ دلار |
فیلم در مورد ابتلای لورنزو اودون پسر پنج ساله به بیماری آدرنولکودیستروفی است. بیماری نادر و لاعلاجی که از هر یک و نیم میلیون نفر تنها یک نفر را مبتلا میکند. پزشکان اعلام میکنند که او بیشتر از دو سال دیگر زنده نخواهد ماند اما اگوستو اودون پدرش که اقتصاددان بانک جهانی بود و مادرش میشله بدون هیچ دانش و تحصیلاتی در زمینه پزشکی با مشورت پزشکان مختلف و مطالعه و تحقیق مستمر درمانی را برای بیماری او پیدا میکنند. علت بیماری لورنزو نقص ژنتیکی آنزیمی بود که مسئول تجزیه اسیدهای چرب با زنجیره بلند اشباعنشده در بدن است و دارویی که پدر و مادر او کشف کردند از ترکیب دو نوع روغن خاص به نامهای اولئیک اسید و اروسیک اسید ایجاد میشد. اگوستو اودون برای این دستاورد خود دکترای افتخاری از دانشگاه استیرلینگ گرفت و جرج میلر کارگردان استرالیایی این فیلم هم خود پزشک بودهاست.[۲]
راجر ایبرت منتقد سینمایی در شیکاگو سان-تایمز با تحسین این فیلم نوشته که روغن لورنزو نشان میدهد که انسانها در زمانی که لازم باشد تا چه میزان از خود شهامت و ابتکار نشان میدهند.[۳]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.