روزنامه‌نگاری موسیقی

روزنامه‌نگاری موسیقی (یا «انتقاد موسیقی») انتقاد و گزارش رسانه‌ها دربارهٔ موضوعات موسیقی از جمله موسیقی عامه‌پسند، موسیقی کلاسیک و موسیقی فولکلور است. روزنامه نگاران نوشتن دربارهٔ موسیقی به عنوان تفسیری دربارهٔ آنچه که به عنوان موسیقی کلاسیک در نظر گرفته شده‌است را در قرن هجدهم آغاز کردند.^[1] در دهه ۱۹۶۰، روزنامه‌نگاری موسیقی پس موفقیت بیتلز، با پوشش موسیقی محبوب مانند راک و پاپ آغاز شد. در فضای امروزه روزنامه‌نگاری موسیقی شامل بررسی ترانه‌ها، آلبوم‌ها و کنسرت‌های زنده، نمایه هنرمندان ضبط و گزارش اخبار هنرمندان و رویدادهای موسیقی است.^[2][3]

تعدادی از روزنامه‌نگاران موسیقی (از چپ به راست) رابرت کریستگاو، ان پاورز و چارلز کروننگولد، استاد موسیقی‌شناسی در در کنفرانس پاپ ۲۰۰۷

جستارهای وابسته

• موسیقی‌شناسی

منابع

1. Sandow, Greg, "Yes, Classical-Music Criticism Is in Decline but the Last Thing the Industry Should Do Is Blame the Press" بایگانی‌شده در ۲۰۱۸-۰۱-۱۲ توسط Wayback Machine, Wall Street Journal. Accessed on March 9, 2010.
2. Bujić, Bojan (n.d.), "Criticism of Music" in The Oxford Companion to Music, Oxford Music Online.
3. “Concerning Ruth Miller”, Chicago Tribune, November 7, 1920, p. 97; Hannah Edgar, Chicago on the Aisle: Claudia Cassidy's Music Criticism and Legacy, BA Thesis, University of Chicago: 2018.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Music journalism». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۳ اوت ۲۰۲۰.