امپراتوری مراتا

امپراتوری مَراتا یا کنفدراسیون مَراتا یک امپراتوری نیرومند در هند از ۱۶۷۴ تا ۱۸۲۰ میلادی بود. در بیش‌ترین وسعت، امپراتوری مراتا منطقهٔ وسیعی به مساحت ۲٫۵ میلیون کیلومتر مربع را در بر می‌گرفت. قدرت بیش از حد مراتا عملاً به فرمانروایی مغولان بر هند خاتمه داد؛ در واقع مراتا دولتی مستقل را با جنگ‌های متعدد تشکیل دادند.

Marāṭhā Sāmrājya امپراتوری مَراتا
۱۶۷۴–۱۸۲۰
پرچم
امپراتوری ماراتها در ۱۷۶۰ (زرد)، بدون واسال‌های آن.
پایتخت	رایگاد؛ پون
زبان(های) رایج	مراتی، زبان سانسکریت[۱]
دین(ها)	هندوئیسم
حکومت	پادشاهی
چاتراپاتی
• ۱۶۷۴–۱۶۸۰	شیواجی
• ۱۶۸۱–۱۶۸۹	سامباجی
• ۱۶۸۹–۱۷۰۰	راجارام
• ۱۷۰۰–۱۷۰۷	تارابای
• ۱۷۰۷–۱۷۴۹	شاهو
• ۱۷۴۹–۱۷۷۷	راجام دوم
پشوا
تاریخ
• بنیان‌گذاری	۶ ژوئن ۱۶۷۴
• سقوط	۲۱ سپتامبر ۱۸۲۰
مساحت
۱۷۶۰ م.	۲٬۵۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع (۹۷۰٬۰۰۰ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۷۰۰	۱۵۰۰۰۰۰۰۰
واحد پول	روپیه، پایسا، موهور، شیورای، هون
پیشین پسین امپراتوری گورکانی کمپانی هند شرقی بریتانیا
امروز بخشی از	هند  پاکستان  بنگلادش

در ابتدا مراتاها گروهی کشاورز جنگاور بودند که در ناحیهٔ دَکَن می‌زیستند و به مرور زمان به داخل قلمرو عادلشاهیان و نظام‌شاهیان احمدنگر وارد شده و در آنجا سکونت گزیدند. امپراتوری مراتا توسط فردی به نام شیواجی تأسیس شد. او با انتخاب دژ رایگاد به عنوان پایتخت خویش، رسماً پادشاهی مراتا را مستقل اعلام کرد و به‌طور موفقیت‌آمیز بر ضد گورکانیان جنگید تا پادشاهی خود را حفظ کند. همچنین، مراتا طی طولانی‌ترین جنگ تاریخ هند که به جنگ ۲۷ ساله معروف شد، گورکانیان را از ۱۶۸۱ تا ۱۷۰۷ شکست دادند.

نقشه‌های تاریخی امپراتوری مراتا

• 
  امپراتوری مراتا در ۱۶۸۰ (قرمز)
• 
  امپراتوری مراتا در بیشترین وسعت در ۱۷۵۸ (نارنجی)
• 
  امپراتوری مراتا در ۱۷۶۰ (زرد)
• 
  امپراتوری مراتا در ۱۷۹۴ (زرد)
• 
  امپراتوری مراتا در ۱۸۰۵ (زرد)

جستارهای وابسته

• درگاه تاریخ

• هندوستان