دنباله‌دار هیل-باپ

دنباله‌دار هیل-باپ (نام علمی: Comet Hale–Bopp)؛ شاید بتوان گفت این دنباله‌دار را بیش از هر دنباله‌دار دیگری در قرن بیستم رصد کردند و برای دهه‌ها، یکی از روشن‌ترین دنباله‌دارهای دیده‌شده بود. این دنباله‌دار به‌طور مستقل توسط دو ستاره‌شناس به نام‌های آلن هیل (در نیو مکزیکو) و توماس باپ (در آریزونا) در ۲۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۵ کشف شد. این جرم آسمانی به مدت ۱۸ ماه حتی با چشم غیرمسلح نیز قابل رؤیت بود.

C/1995 O1 (هیل-باپ)

دنباله‌دار هیل-باپ, کمی بعد از گذشت perihelion در آوریل 1997
کشف
کاشف	آلن هیل توماس باپ
تاریخ کشف	23 ژوئیه 1995
نام‌گذاری اجرام آسمانی	The Great Comet of 1997, C/1995 O1
مشخصات مداری A
مبدأ	2450460.5
اوج و حضیض	370.8 AU[1]
اوج و حضیض	0.914 AU[1]
Semi-major axis	186 AU
خروج از مرکز مداری	0.995086
تناوب مداری	2520[2]–2533[1] yr (Barycentric 2391 yr)[3]
انحراف مداری	89.4°
هسته	40–80 km[1]
سپیدایی هسته	0.01–0.07
Last perihelion	1 آوریل 1997[1]
Next perihelion	4385 ± 2.0 AD[4]

منابع

1. "JPL Small-Body Database Browser: C/1995 O1 (Hale–Bopp)" (2007-10-22 last obs). Retrieved 2008-12-05.
2. Syuichi Nakano (2008-02-12). "OAA computing section circular NK 1553". OAA Computing and Minor Planet Sections. Retrieved 2009-12-17.
3. Horizons output. "Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/1995 O1 (Hale-Bopp)". Retrieved 2011-01-31. (Solution using the Solar System Barycenter and barycentric coordinates. Select Ephemeris Type:Elements and Center:@0)
4. "Solex 10 estimate for Next Perihelion of C/1995 O1 (Hale-Bopp)". Archived from the original on August 10, 2012. Retrieved 2009-12-18.