دفع حشرات
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
دورکننده حشرات یا دافع حشرات (به انگلیسی: Insect repellent)، به استفاده از موادی گفته می‌شود که با اعمال بر روی پوست بدن، لباس یا دیگر سطوح موجب فراری دادن حشرات (یا به‌طور کلی بندپایان) می‌شوند. این روش‌ها با فراری دادن پشه، مگس، کک و کنه به‌طور مستقیم باعث کنترل بیماری‌هایی که این حشرات ناقلشان هستند می‌گردد.
توس (درخت)، دی‌ای‌ای‌تی، ایکاریدین، نپتالاکتون، پرمترین و روغن‌های سیترونلا، لیمواکالیپتوس، نییم و میریکا.
بسیاری از مواد طبیعی و گیاهان دارای این اثر دانسته شده‌اند اما در مورد میزان ثمربخشی اختلاف نظر وجود دارد. برخی از آن‌ها عبارتند از: ریحان، درخت نان، کافور، کارواکرول، روغن کرچک، کرفس، دارچین، رازیانه، سیر، اسطوخودوس، علف لیمو، مرزنگوش، اسید اولئیک، پونه (گیاه)، نعنای فلفلی، گل حشره‌کش، رومارن، روغن درخت چای و آویشن
شمع‌ها و روغن‌های طبیعی گوناگون برای دفع حشرات به بازار عرضه می‌شوند. محصولات تجاری دیگری نیز در بازار وجود دارد از جمله قرص‌های کوچکی که با حرارت دهنده الکترونیکی فعال می‌شود، بیشتر با نام تجاری ویپ مت شناخته شده‌است؛ زغال دافع پشه، که یک شی عود مانند و حاوی مواد شیمیایی یا طبیعی است؛ دوددهی فضاهای باز با دستگاهی که دودی کم ضرر و شبیه دود اتومبیل‌های دارای روغن سوزی تولید می‌کند. روش‌های کاربردی‌تر بهره‌گیری از دستگاه‌های دافع (دورکننده) حشرات و جانوران موذی التراسونیک (فراصوت) می‌باشد.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads