داروهای ضد پلاکت

داروهای ضد پلاکت (به انگلیسی: Antiplatelet drug) در داروشناسی به گروهی از داروهای کاهش دهنده پلاکت گفته می‌شود ^[۱] که از تشکیل ترومبوز جلوگیری می‌کنند. این داروها در پیشگیری از انواع بیماری‌های انعقادی قلبی-عروقی و نیز مغزی نقش دارند.

داروهای شناخته‌شده

برخی از داروهای این گروه شامل این موارد است:

• مهارکننده انتخابی کوکس۲ غیرقابل بازگشت
  • استیل‌سالیسیلیک اسید (آسپیرین)
  • کلوپیدوگرل (پلاویکس)
  • تیکلوپیدین (تیکلید)
  • دی پیریدامول (پرسانتین)
• ترومبوکسان
  • سیلوستازول
  • پراسوگرل

عوارض مسمومیت

از عوارض مسمومیت با این گروه داروها به ویژه هنگامی‌که چند نوع گوناگون داروی ضد پلاکت با هم مصرف شود٬ خونریزی‌های داخلی و به ویژه خونریزی در دستگاه هاضمه است.^[۲]

جستارهای وابسته

• ضد انعقاد

منابع

1. "Antiplatelet agents" at Dorland's Medical Dictionary
2. Shehab, Nadine; Laurence S. Sperling; Scott R. Kegler; Daniel S. Budnitz (2010-11-22). "National Estimates of Emergency Department Visits for Hemorrhage-Related Adverse Events From Clopidogrel Plus Aspirin and From Warfarin". Arch Intern Med. 170 (21): 1926–1933. doi:10.1001/archinternmed.2010.407. PMID 21098354. Retrieved 2015. {{cite journal}}: Check date values in: |accessdate= (help)