From Wikipedia, the free encyclopedia
دادگاههای بینالمللی (به انگلیسی: International courts) با معاهدات بین مللی یا سازمان بینالمللی مانند سازمان ملل متحد تشکیل میشوند و دادگاههای موقت و دائمی را شامل میشوند، اما دادگاههایی که صرفاً تحت اقتدار ملی باشند، مستثنی هستند.
دادگاه بینالمللی یک سازمان بینالمللی یا نهادی از یک سازمان بینالمللی است که به پروندههایی رسیدگی میکند که در آن یکی از طرفین ممکن است یک دولت یا سازمان بینالمللی (یا نهاد) مرتبط با آن باشد و متشکل از قضات مستقلی است که از قواعد آیین دادرسی از پیش تعیین شده پیروی میکنند. تصمیمات این دادگاه الزام آور است و بر اساس قوانین بینالمللی صادر می شود.[1]
نمونههای اولیه دادگاههای بینالمللی شامل دادگاههای نورنبرگ و دادگاه توکیو است که پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شدهاست. در حال حاضر دو دادگاه در لاهه در هلند قرار دارد: دیوان بینالمللی دادگستری (ICJ)، و دیوان کیفری بینالمللی (ICC). دادگاههای بینالمللی دیگری در جاهای دیگر نیز وجود دارند، که معمولاً صلاحیت آنها به یک کشور یا موضوع خاص محدود میشود، مانند پرونده ای نسلکشی رواندا. علاوه بر محاکم بینالمللی ایجاد شده برای رسیدگی به جنایات مرتکب شده در زمان نسلکشی و جنگ داخلی، دادگاههای موقت با ترکیبی از استراتژیهای بینالمللی و داخلی نیز بر اساس موقعیتی ایجاد شدهاند. نمونههایی از این «دادگاه هیبریدی» در سیرالئون، لبنان، تیمور شرقی و کامبوج یافت میشود. دادگاههای بینالمللی دادگاههای دائمی هستند که طبق قوانین و معاهدات بینالمللی قضاوت میکنند، همچنین وقتی این هنجارها مربوط به موضوعات مدنی و تجاری باشد.[2] دادگاههای بینالمللی باید از تالارهای داوری بینالمللی متمایز شوند.
در صورت اجازه مرجع حاکم آنها، به قضات و کارمندان سطح بالا این دادگاهها نیز مصونیت دیپلماتیک میشود.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.