خلد برین

خٌلد بَرین (پردیس یا بهشت برین) گردآورش شعر در چارچوب مثنوی از وحشی بافقی^[1] یکی از شاعران سدهٔ دهم ایران است که در سال 967 خورشیدی در شهر بافق از توابع یزد چشم به جهان گشود. در بحر سریع و به تقلید از مخزن الاسرار نظامی گنجوی است.^[2]

داستان منظوم

خلد برین
زبان	پارسی
قالب	مثنوی
از کتاب	دیوان وحشی بافقی
پدیدآورنده	وحشی بافقی
سال آفرینش	سده دهم هجری قمری
شمار ابیات	۵۸۶ بیت
وزن	مفتعلن مفتعلن فاعلن
ناظر و منظور ←

نمونه شعر

ابیات آغازین:

خامه[3] برآورد صدای صریر[4]		بلبلی از خلدبرین زد صفیر
خلدبرین ساحت این گلشن است		خامه در او بلبل دستان زن است
بلبل این باغ پرآوازه باد		دم به دمش زمزمه‌ای تازه باد

^[5]

از حکایت های منظومه

^[6]

جاهلی از گنج خرد تنگدست		آرزوی گنج به دل نقش بست
در طلب گنج به ویرانه‌ها		بود سراسیمه چو دیوانه‌ها
رفت یکی روز به ویرانه‌ای		چون دل ویران خودش خانه‌ای
دید برون آمده ماری عجب		بر تن او نقش و نگاری عجب

پانویس

1. دیوان وحشی بافقی، ویراستهٔ حسین آذران (نخعی)، مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، تهران، ۱۳۸۸.
2. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ فوریه ۲۰۱۶.
3. به معنای قلم
4. صدایی که از قلم نی به‌وقت نوشتن برمی‌آید.
5. برای خواندن منظومه:http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/
6. http://ganjoor.net/vahshi/khold-barin/sh7/

منابع