حکومت‌محوری‌ستیزی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
حکومت‌محوری‌ستیزی لفظی برای توصیف مخالفت با دخالت حکومت در امور فردی، اجتماعی و اقتصادی است.[۱] دیدگاه‌های حکومت‌محوری‌ستیز ممکن است حکومت را به‌طور کلی نفی کنند (مانند آنارشیسم)، خواهان کاهش اندازه و حوزهٔ حکومت به حداقل باشند (مینارشیسم)، یا ممکن است مدافع جامعه‌ای بی‌حکومت به‌عنوان هدفی غایی باشند.
گاه‌نگاری نوشته‌های حکومت‌ستیزانه
- ۱۵۴۸ – اتین دو لا بوئسی، The Politics of Obedience: The Discourse of Voluntary Servitude
- ۱۷۹۳ – ویلیام گادوین، An Enquiry Concerning Political Justice
- ۱۸۲۵ – توماس هاجسکین، Labour Defended against the Claims of Capital
- ۱۸۴۰ – پیر-ژوزف پرودون،
- ۱۸۴۴ – ماکس اشتیرنر، The Ego and Its Own
- ۱۸۴۹ – هنری دیوید ثورو، Civil Disobedience
- ۱۸۴۹ – فردریک باستیا، The Law
- ۱۸۴۹ – گوستاو دو مولیناری، The Production of Security
- ۱۸۵۱ – هربرت اسپنسر، The Right to Ignore the State
- ۱۸۶۶ – میخائیل باکونین، Revolutionary Catechism
- ۱۸۶۷ – لایسندر اسپونر، No Treason
- ۱۸۸۶ – بنجامین تاکر،
- ۱۹۰۲ – پتر کروپوتکین، Mutual Aid
- ۱۹۳۵ – آلبرت جِی ناک، Our Enemy, the State
- ۱۹۶۲ – موری راتبارد، Man, Economy & State
- ۱۹۸۲ – موری راتبارد، The Ethics of Liberty
- ۱۹۸۳ – Samuel Edward Konkin III، The New Libertarian Manifesto
- ۱۹۸۵ – Anthony de Jasay، The State
- ۲۰۰۱ – کوین ای. کارسن، The Iron Fist Behind the Invisible Hand
- ۲۰۰۱ – هانس هرمان هپه، Democracy:The God That Failed
وابسته
- ملی‌گرایی‌ستیزی
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.