حکومت‌محوری‌ستیزی

حکومت‌محوری‌ستیزی لفظی برای توصیف مخالفت با دخالت حکومت در امور فردی، اجتماعی و اقتصادی است.^[1] دیدگاه‌های حکومت‌محوری‌ستیز ممکن است حکومت را به‌طور کلی نفی کنند (مانند آنارشیسم)، خواهان کاهش اندازه و حوزهٔ حکومت به حداقل باشند (مینارشیسم)، یا ممکن است مدافع جامعه‌ای بی‌حکومت به‌عنوان هدفی غایی باشند.

گاه‌نگاری نوشته‌های حکومت‌ستیزانه

این فهرست ممکن است ناکامل باشد و هرگز نتوان آن را کامل کرد. با گسترش آن با استفاده از منابع معتبر، به ویکی‌پدیا کمک کنید.

۱۵۴۸ – اتین دو لا بوئسی، The Politics of Obedience: The Discourse of Voluntary Servitude

۱۷۹۳ – ویلیام گادوین، An Enquiry Concerning Political Justice

۱۸۲۵ – توماس هاجسکین، Labour Defended against the Claims of Capital

۱۸۴۰ – پیر-ژوزف پرودون،

۱۸۴۴ – ماکس اشتیرنر، The Ego and Its Own

۱۸۴۹ – هنری دیوید ثورو، Civil Disobedience

۱۸۴۹ – فردریک باستیا، The Law

۱۸۴۹ – گوستاو دو مولیناری، The Production of Security

۱۸۵۱ – هربرت اسپنسر، The Right to Ignore the State

۱۸۶۶ – میخائیل باکونین، Revolutionary Catechism

۱۸۶۷ – لایسندر اسپونر، No Treason

۱۸۸۶ – بنجامین تاکر،

۱۹۰۲ – پتر کروپوتکین، Mutual Aid

۱۹۳۵ – آلبرت جِی ناک، Our Enemy, the State

۱۹۶۲ – موری راتبارد، Man, Economy & State

۱۹۸۲ – موری راتبارد، The Ethics of Liberty

۱۹۸۳ – Samuel Edward Konkin III، The New Libertarian Manifesto

۱۹۸۵ – Anthony de Jasay، The State

۲۰۰۱ – کوین ای. کارسن، The Iron Fist Behind the Invisible Hand

۲۰۰۱ – هانس هرمان هپه، Democracy:The God That Failed

وابسته

• ملی‌گرایی‌ستیزی

منابع

1. Gallaher, Carolyn. "Anti-statism. Definition: Opposition from Above and Below" in Gallaher, et al. Key Concepts in Political Geography, London: Sage Press, 2009. p. 260