معمار و هنرمند معاصر ایرانی From Wikipedia, the free encyclopedia
حسین بن محمد معمار معروف به لرزاده (۱۲۸۵ تهران - ۲۴ شهریور ۱۳۸۳ تهران) معمار و هنرمند ایرانی بود. وی طراح و مجری بنای آرامگاه فردوسی است.[1][2]
 | در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. (اکتبر ۲۰۱۹) |
حسین لرزاده | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | حسین لرزاده |
| زادهٔ | ۱۲۸۵ |
| درگذشت | ۲۴ شهریور ۱۳۸۳ (۹۸ سال) |
| آرامگاه | قرائت خانه و مقبره خانوادگی استاد لرزاده، مسجد افضلیه شهرری |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | معماری |
| آثار برجسته | آرامگاه فردوسی، کاخ مرمر، کاخ شهوند، مسجد اعظم قم، مسجد سپهسالار، آستانه حرم حسین بن علی |
| سبک | معماری ایرانی |
| جوایز | مدال فردوسی (۱۳۱۳)، مدال درجه اول همایون (۱۳۲۹) |
لرزاده در سن هفت سالگی به مکتبخانه «میرزا حسن» در نزدیکی چهارراه حاج رضا خیابان بلورسازی رفت. پدرش، محمد لرزاده، که از معماران دوره قاجار بود، او را به مدرسه‌ای در کوچه پشت گذر مهدیخان فرستاد که در آنجا هندسه و حساب و رسم فنی و نقاشی را در سطح عالی طی کند. پس از دوران ابتدایی، چند سالی به دبیرستان سلطانی واقع در پل امیربهادر فرستاده شد. از آنجا که این مدرسه، رشته فنی مورد علاقه‌اش را نداشت، مدرسه را ترک و به شعبه مجسمه‌سازی مدرسه «کمال الملک» فرستاده شد. پس از یکسال و نیم که قالبگیری و قالب‌سازی آموخت، به دلیل شبهه حرمت این شغل، او را نزد «سیدمحمد تقی نقاش‌باشی» که کار تابلوسازی می‌کرد، فرستادند. اما از طرف دیگر، پدرش او را به کارهای فنی و رشته‌های معماری نیز وا می‌داشت و در جلسات شبانه که معماران برای آموختن رموز معماری در خانه ایشان جمع بودند، لرزاده را نیز در کار آن‌ها شرکت می‌داد. او نیز نمونه‌ها را با گچ و مقوا اسکلت (اصطلاحی که قبلاً به آن ماکت‌سازی می‌گفتند) می‌کرد و به‌طور عملی معماری را فرا می‌گرفت.
پس از مرگ پدر در سال ۱۳۰۵، به دعوت «جعفرخان کاشانی» که مشغول ساختن عمارت سنگی تپه علیخان در سعدآباد بود به آنجا رفت و مشغول به کار نقاشی در یکی از اتاق‌های این عمارت شد. نخستین کار مستقل لرزاده را می‌توان سردر بانک شاهی (بانک تجارت فعلی) واقع در میدان توپخانه تهران دانست.
لرزاده در طول عمر هنری نزدیک به یک قرن خود، مساجد متعددی را طراحی و اجرا کرد که در رأس آن مسجد اعظم (قم) به دعوت مستقیم آیت‌الله بروجردی قرار دارد. همچنین بنابه مأموریتی که آیت‌الله بروجردی به وی محول کرد، مأمور تعمیر و پاره‌ای تغییرات در حرم حسین بن علی در کربلا شد که طی حکمی از طرف آیت‌الله شهرستانی تولیت وقت آن حرم در عراق به او لقب «معمار آستانه مقدسه حضرت اباعبدالله الحسین (ع)» دادند.
حسین لرزاده در روز سه‌شنبه ۲۴ شهریور ۱۳۸۳ در سن ۹۸ سالگی درگذشت. او را در مقبره خانوادگی‌اش که خود ساخته بود در شهرری جنب مسجد افضلیه و روبه‌روی بی‌بی زبیده دفن کردند.
از جمله همکاران لرزاده می‌توان به حاج حسن بنائی و حاج محمد معمار کاشانی و حاج محمد شعرباف،مهندس آباد،مهندس کاچار، حاج حسن خواتین شیرازی و حاج حسین عشق آبادی اشاره کرد. در مسجد سپهسالار افراد دیگری نیز بوده‌اند که نام آن‌ها در لوحه جنب محراب گچ‌بری‌شده، آمده‌است. به عنوان مثال، کاشیکاری سر در جلوخان، کار اسدالله عموحسین و معرق کار حسین برهانی است. قسمت زنانه مسجد لرزاده و سردر، با کمک حاج حسن انگشت‌باف به انجام رسیده‌است.
در مقبره فردوسی نیز با هنرمندانی چون عمادالکتاب (خطاط کتیبه‌ها)،محمد قاسم باقرنژاد[3]، عباس و غلامعلی دهشیری و حسین حجارباشی همکاری داشته‌است. از همکاران لرزاده در گنبد کاخ مرمر می‌توان از احمد خاک‌نگار مقدم و حسین طاهرزاده بهزاد نام برد.
حسین لرزاده ۸۴۳ مسجد را طراحی و بعضاً اجرا یا نظارت کرده‌است که از آن جمله است:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
