نویسنده، ادیب و استاد زبان و ادبیات فارسی ایرانی از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
حسن احمدی گیوی (۱ بهمن ۱۳۰۶ در گیوی – ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ در تهران)[۱] نویسنده، پژوهشگر، ادیب و استاد دانشگاه بود. او مدرک دکتریِ خود را در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران دریافت کرد و سال‌ها در این دانشگاه و دانشگاه‌های دیگر، از جمله در دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه آزاد واحدهای شمال و خلخال تدریس کرد. احمدی گیوی از معروف‌ترین شاگردان بدیع‌الزمان فروزانفر بود.[۲] او بیش از چهار دهه با موسسهٔ لغت‌نامهٔ دهخدا همکاری داشت.[۱] بیش از ۵۰ جلد کتاب در حوزهٔ دستور زبان و ادبیات فارسی از وی منتشر شده‌است.[۳][۴]
حسن احمدی گیوی | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱ بهمن ۱۳۰۶ گیوی، استان اردبیل، ایران |
| درگذشته | ۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ (۸۴ سال) تهران، ایران ایست قلبی |
| آرامگاه | قطعهٔ نام‌آوران بهشت زهرا |
| پیشه | نویسنده، پژوهشگر، ادیب، استاد دانشگاه |
| زمینه کاری | زبان و ادبیات فارسی |
| ملیت | ایرانی |
| دانشگاه | دانشگاه تهران |
| استاد | بدیع‌الزمان فروزانفر محمد معین محمد مقدم |
| فرزند(ان) | فرهنگ احمدی گیوی، ارژنگ احمدی گیوی و هما احمدی گیوی |
او در سال ۱۳۹۱ در رشتهٔ ادبیات، به‌عنوان چهرهٔ ماندگار انتخاب شد.[۵]
حسن احمدی گیوی در سال ۱۳۰۶ خورشیدی در شهر گیوی، استان اردبیل دیده به جهان گشود. دوره ابتدایی را در مدرسه ناصری خلخال گذراند.[۶] سپس در رشتهٔ فلسفه مدرک کارشناسی ارشد دریافت کرد. احمدی گیوی در رشتهٔ ادبیات فارسی از دانشگاه تهران دکتری گرفت. او در سال ۱۳۶۶ از دانشگاه تهران بازنشسته شد.
حسن احمدی گیوی در صبح روز سه‌شنبه ۲۶ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۱ بر اثر ایست قلبی در ۸۵ سالگی در منزل خود درگذشت.[۱]
احمدی گیوی در سال ۱۳۴۰، با راهنمایی محمد معین، استاد راهنما، رسالهٔ دکتریِ خود با عنوان «اقسام فعل به‌اعتبار زمان» را برگزید،[۷] ولی کارِ تدوینِ آن شش سال به درازا کشید و با درگذشت معین، محمد مقدم استاد راهنمای او شد و سرانجام در سال ۱۳۴۶ از رساله‌اش را دفاع کرد.[۸] پس از چندی، انتشارات دانشگاه تهران قرارداد چاپ آن را یک‌طرفه لغو کرد و احمدی گیوی، ۳۸ سال برای تکمیل آن تلاش کرد تا اینکه در سال ۱۳۸۰ آن را با نام دستور تاریخیِ فعل توسط نشر قطره در تهران چاپ و منتشر شد.[۸]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
