فیلمی از کوئنتین تارانتینو و الی روت From Wikipedia, the free encyclopedia
حرامزاده‌های لعنتی یا پست‌فطرت‌های بی‌شرم[1] (به انگلیسی: Inglourious Basterds) فیلمی محصول سال ۲۰۰۹ به کارگردانی کوئنتین تارانتینو است. حوادث فیلم در زمان جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد. کارگردان در این فیلم پایان جنگ جهانی دوم و رایش سوم را در یک ماجرای کاملاً خیالی به تصویر کشیده‌است. تارانتینو که خود نویسندگی فیلم را هم بر عهده داشته گفته‌است که ایدهٔ ساخت این فیلم را از مدت‌ها پیش در سر داشته و فقط ۱۰ سال روی شخصیت آلدو رِین (برد پیت) در فیلم فکر می‌کرد.
| حرامزاده های لعنتی | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | کوئنتین تارانتینو |
| تهیه‌کننده | لورنس بندر |
| نویسنده | کوئنتین تارانتینو |
| بازیگران | برد پیتکریستف والتسمایکل فاسبندرالی راثبی. جی. نواکتیل شوایگردیانه کروگردانیل برولملانی لورانهاروی کایتل لودگر پیستور |
| فیلم‌بردار | رابرت ریچاردسون |
| تدوین‌گر | سالی منکه |
| توزیع‌کننده | پارامونت پیکچرز |
تاریخ‌های انتشار | ۲۰ مه ۲۰۰۹ (کن) ۲۱ اوت ۲۰۰۹ (آمریکای شمالی) |
مدت زمان | ۱۵۳دقیقه |
| کشور | آمریکا آلمان |
| زبان | انگلیسیآلمانیفرانسویایتالیایی |
| فروش گیشه | ۳۲۱ میلیون دلار |
حرامزاده‌های لعنتی ابتدا در شصت و دومین جشنوارهٔ فیلم کن نمایش داده شد و برنده یک جایزه شد و امتیازات بسیار خوبی هم کسب کرد. سپس در ۲۱ اوت ۲۰۰۹ در آمریکا اکران شد.
در جنگ جهانی دوم، در یکی از مناطق مرزی فرانسه اشغال شده توسط نازی‌ها، روزی کلنل اس اس، هانس لاندا که به او لقب شکارچی یهودیان را داده‌اند به کلبه‌ای می‌آید و از مرد خانواده دربارهٔ یهودیان اطراف می‌پرسد. کمی بعد مشخص می‌شود که یهودیان مورد نظر زیر کف خانه مخفی شده‌اند. به دستور کلنل، به زمین شلیک می‌کنند. تمامی اعضای خانواده از جمله پدر، مادر و برادر می‌میرند. اما دختر خانواده که شوشانا نام دارد فرار می‌کند و... .
در جنگلی در نزدیکی پاریس شخصی به نام آلدو (با بازی برد پیت) از نیروهای متفقین است که به همراه جوخه وحشی اش در پناهگاهی مستقر است. هر نازی در آن نزدیکی باشد دو راه بیشتر ندارد. یا موقعیت دوستانش را لو دهد و توسط این گروه خشن لخت شود و آرم سواستیکا را با خون بر پیشانی خود ببیند یا به بدترین شکل کشته شود. آلدو متوجه می‌شود که شخصی به نام کلنل دالما در پاریس به سر می‌برد. پس تصمیم به ترور او می‌گیرد.
شوشانا به پاریس آمده و یک سینما اداره می‌کند. او روزی با سربازی آشنا می‌شود که فیلمی از شجاعت‌های او در ارتش آلمان فیلم ساخته‌اند. این شخص (که فردریک نام دارد) شوشانا را به رستورانی می‌برد که در آن دکتر یوزف گوبلس وزیر تبلیغات نازی‌ها و سرهنگ لاندا منتظر آنها هستند. دکتر به شوشانا می‌گوید که اگر امکان دارد فیلم را برای اولین بار در جلوی تمام فرماندهان نازی در سالن سینما او پخش کنند. شوشانا این را می‌پذیرد. او که کلنل لاندا را به یاد دارد، با کمک دوست سیاهپوستش می‌خواهند درشب افتتاحیه تمام افراد حاضر در سالن را بسوزانند تا انتقام خودشان را بگیرند.
در مقر متفقین قرار بر این می‌شود که عملیاتی به نام کینو انجام شود که هدف آن کشتن تعدادی از افسران آلمانی است که در سینمایی در پاریس جمع می‌شوند. رابط و طراح این عملیات ستاره آلمانی سینما بریجت ون همرسمارک است. اما در محل قرار با این زن دست مأمور متفقین رو می‌شود که باعث یک کشتار می‌شود و هر کسی به دیگری شلیک می‌کند. بعد پایان تیرباران، حرامزاده‌ها بریجت را که هنوز زنده مانده با خود می‌برند. آنها مطمئن نیستند که او واقعاً با آنها همدست باشد چون باعث شده مأمور عملیات به همراه دو نفر از افراد لعنتی‌ها کشته شوند. بعد از اطمینان پیدا کردن به بریجیت، از آنجایی که حرامزاده‌ها آلمانی بلد نیستند، نقشه عوض می‌شود و قرار می‌شود آنها به‌جای مأموران مورد نظر عملیات را انجام دهند و خودشان را فیلمسازان ایتالیایی جا بزنند.
کلنل و جوخه نازی‌ها با هم به کافه تیرخورده می‌روند تا آنجا را بازرسی کنند. در حین بازرسی کفش سفید چرمی به جا مانده‌ای که در اصل مال بریجت است را می‌بیند و آن را با خود برمی‌دارد.
شب افتتاحیه فیلم آلمانی‌ها فرا رسیده‌است. فردریک قهرمان و کارگردان و کلنل نیز در آنجا حاضر هستند. بریجت نیز در این اکران اولیه به همراه آلدو و حرامزاده‌ها که همگی تغییر قیافه داده‌اند و خود را ایتالیایی‌هایی از متحدین جا زده‌اند هم حضور دارند. این در حالی ست که شوشانا می‌خواهد تمام نوارها را بسوزاند.
کلنل وقتی پای آسیب دیده از درگیری در کافه بریجت را می‌بیند به او و همراهانش شک می‌کند و همراهان او ستوان آلدو رین، آلی راث و عمر را با پرسیدن سوالاتی به زبان ایتالیایی می‌سنجد و درمیابد که آنها با هویت جعلی وارد آنجا شدن و یکی از دیگری با لهجه بدتری صحبت می‌کند سپس از بریجت می‌خواهد به اتاقی خلوت بروند. او در آنجا کفش سفید چرمی بریجت را به پایش می‌کند و درمیابد که حرامزاده‌ها آنجا هستند. او بریجت را می‌کشد و سپس دستور می‌دهد که آلدو و یکی از یارانش را به دفتر مخفی‌اش ببرد. او در آنجا می‌گوید که حاضر است با آمریکایی‌ها معامله کند و اجازه دهد که دوستان دستگیر نشدهٔ آلدو نقشهٔ خود را عملی کنند.
در آنسو شوشانا می‌خواهد به دوستش دستور بدهد که نوارهای فیلم را به منظور به آتش کشیدن سینما بسوزاند. اما فردریک ناگهان وارد اتاق می‌شود و می‌گوید که می‌خواهد با او باشد. شوشانا او را از اتاق بیرون می‌کند و موقعی که فردریک می‌خواهد بنا به خواستهٔ شوشانا، در را قفل کند و درحالی‌که پشتش به شوشاناست، شوشانا به او شلیک می‌کند. فردریک می‌افتد و ظاهرا می‌میرد. شوشانا می‌رود که جسدش را بازرسی کند اما فردریک که خود را به مردن زده بود به او ۴ تیر شلیک می‌کند.
با پخش فیلم تهیه‌شده توسط شوشانا در ادامهٔ فیلم آلمانی، دوست سیاه‌پوست شوشانا می‌فهمد که وقت آتش‌زدن سینما شده‌است. پس با انداختن سیگار روشن خود در بین نوارهای فیلم (که شدیداً آتش‌زا بودند) سینما را به آتش می‌کشد و دو تا از حرامزاده‌ها که هنوز در سینما بوده‌اند نیز پس از به رگبار بستن هیتلر و همراهانش و قتل آنها، مردم حاضر در سالن را به رگبار می‌بندند، که در نهایت با انفجار بمبی که کلنل در آنجا مخفی کرده بود، دیگر کسی زنده نمی‌ماند.
در سوی دیگر کلنل و آلدو سوار ماشین می‌شوند و به جنگل می‌روند. وقتی به پناهگاه رسیدند کلنل به آلدو یک نشان افتخار می‌دهد و برای ثابت کردن این که با آنها خصومتی ندارد چاقو و اسلحه‌شان را برمی‌گرداند. آلدو و دوستش هم رانندهٔ وی را کشته و پوست از سرش می‌کنند. آنها روی پیشانی کلنل، سواستیکا حک می‌کنند. آلدو به دوستش می‌گوید «فکر کنم این بهترین اثر هنری من است!»
| جوایز اسکار ۲۰۰۹ | بهترین فیلم | نامزد | |
| بهترین کارگردانی | کوئنتین تارانتینو | نامزد | |
| بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | کریستوف والتس | برنده | |
| بهترین فیلمنامه ارژینال | کوئنتین تارانتینو | نامزد | |
| بهترین صداگذاری | نامزد | ||
| بهترین فیلمبرداری | نامزد | ||
| بهترین تدوین | نامزد | ||
| بهترین ویرایش صدا | نامزد | ||
| جایزه گلدن گلوب ۲۰۰۹ | بهترین فیلم درام | نامزد | |
| بهترین بازیگر نقش دوم مرد | کریستوف والتس | برنده | |
| بهترین فیلمنامه | کوئنتین تارانتینو | نامزد | |
| بهترین کارگردان | کوئنتین تارانتینو | نامزد | |
| جشنواره کن ۲۰۰۹ | جایزهٔ نخل طلای کن | کوئنتین تارانتینو | نامزد |
| بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | کریستوف والتس | برنده | |
| انجمن منتقدین آستین ۲۰۰۹ | کریستوف والتس | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | برنده |
| بهترین بازیگر نقش اول زن | ملانی لوران | برنده | |
| بهترین فیلمنامه | کوئنتین تارانتینو | برنده | |
| منتقدین فیلم سان دیگو ۲۰۰۹ | بهترین بازیگر نقش مکمل مرد | کریستوف والتس | برنده |
| بهترین بازیگران دست جمعی | همه بازیگران | برنده | |
| بهترین کارگردانی | کوئنتین تارانتینو | برنده | |
| بهترین فیلم | کوئنتین تارانتینو | برنده | |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
