From Wikipedia, the free encyclopedia
جمعیت یاران یا جبهه یاران متحد جمعیتی از افراد وابسته به منوچهر اقبال بود که در دهه ۴۰ خورشیدی فعالیت سیاسی کرد.[1] کاسمی نخستین دبیر جبهه یاران متحد بود.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
برخی از اعضای این حزب عبارت بودند از: مصطفی الموتی، سید حسن مصطفوی نائینی، جهانگیر سرتیپپور، موسوی ماکوئی، شفیع امین، کریم اهری، حنیفه رمضانی، حسین سامیراد، محسن صالحی، حبیبالله ملکزاده آملی، محمود توسلی، محمدعلی مرتضوی، احمد کیهان یغمائی و رحیم زهتابفرد از نماینده گان وقت مجلس، سناتور ابراهیم نبیل سمیعی، مهندس منصور روحانی وزیر آب و برق، محمد کشاورزیان معاون وزارت پست و تلگراف، عباس شاهنده مدیر روزنامه فرمان، موسی مهام شهردار مشهد، شهردار تهران و استاندار پیشین آذربایجان شرقی و ویشکایی مدیر عامل بانک رهنی[2][3]
مصطفی الموتی دربارهٔ روند تشکیل جمعیت یاران چنین نوشته است:[4]
از زمانی که دکتر اقبال از نخستوزیری کناره گرفت عدهای از دوستان نزدیک او درصدد برآمدند که جلساتی تشکیل داده تدریجاً علاقهمندان به (دکتر اقبال) را جمع و جور کنند. دکتر کاسمی و دکتر ادیب، از وزرای کابینه دکتر اقبال، در این کار نقش مهمی داشتند. بدواً دکتر کاسمی پایه این کار را گذاشت و خود مدتها دبیر «جبهه یاران متحد» بود و پس از رنجش از دکتر اقبال کنار رفت و دکتر ادیب امور جبهه را با عنوان دبیر اداره میکرد. هر پانزده روز یک بار اعضای جبهه یاران متحد در باشگاه ایران جوان دور هم جمع میشده و با صرف ناهار مذاکراتی میکردند. خلاصهای از مذاکرات هر جلسه کتباً تهیه میشد. اداره هر جلسه با یکی از یاران بود. در حدود ۱۵۰ نفر در این جبهه عضویت داشتند و چون اوایل برای ورود داوطلبان رأی مخفی و بهاتفاق آرا، لازمهٔ پذیرش عضو جدید بود، مشکلاتی برای جبهه پیش آورده بود؛ ولی بهتدریج رأی اکثریت مورد قبول قرار گرفت. یکی دو جلسه هم دکتر اقبال در جلسات جبهه یاران شرکت کرد. دکتر ادیب هم مرتب گزارشات جلسات را به دکتر اقبال میداد و او هم میکوشید صمیمانه از اعضای جبهه یاران حمایت کند و هر وقت مراجعاتی به او داشتند با کمال علاقه انجام میداد. اسامی اعضای جبهه یاران را فراموش کردهام ولی این اسامی را به خاطر دارم. دکتر کاسمی، دکتر ادیب، سرلشکر محمدعلی علوی مقدم، سرلشکر هاشمی حایری، کاظم زرافشان، اقبالالتولیه (عبدالوهاب اقبال)، سرلشکر ضرغام، حسن مصطفوی نائینی، حسین مصطفوی نائینی، جهانگیر سرتیپپور، سید اسدالله موسوی ماکوئی، دکتر شفیع امین، کریم اهری، دکتر حنیفه رمضانی، دکتر حسین سامی راد، دکتر محسن صالحی، حبیبالله ملکزاده آملی، محمد توسلی، محمدعلی مرتضوی، دکتر جواد سعید، عزتالله کاسمی، دکتر مرشد، حسین معیری، نبیل سمیعی، مهندس منصور روحانی، منوچهر پرتو، محمد کشاورزیان، موسی مهام، عباس شاهنده، رضی ویشکائی، مهندس جهانگیرکیا، مجیدیه، مهندس کامکار، مولوی، دیدهور، زهتابفرد، سعید وزیری، ذوالنصر، حسن اوحدی، هوشیدر[نام کوچک را الموتی ذکر نکرده است] نویسنده کتاب[بود]. جبهه یاران متحد هیچگونه فعالیت سیاسی خاصی نداشت. در حقیقت اینها فقط دوستی نزدیک با دکتر اقبال داشتند و در احزاب و سازمانهای مختلف بودند.
نخستین دبیر این سازمان نصرتالله کاسمی پزشک و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران، نماینده مجلس (دوره ۱۶)، وزیر مشاور، عضو هیئت مؤسس و دبیرکل حزب ملّیون، مدیرعامل سازمان خدمات شاهنشاهی، و بعد از او محمدحسین ادیب استاد دانشگاه تهران این سمت را برعهده گرفت.[4]
۱ ـ طبق اساسنامه موجود جبهه مذکور:
الف ـ جبهه یاران متحد جمعیتی است اخلاقی، تعاونی و اجتماعی و بر اساس قانون اساسی و متمم قانون اساسی با شعار «یکی برای همه و همه برای یکی» تشکیل گردیده است.
ب ـ جبهه یاران متحد براساس اصول پنجگانه مندرج در سوگندنامه جبهه تشکیل یافته و برای نیل به هدفهای زیر کوشش میکند:
جمعیت دارای سه رکن مجمع عمومی- کمیسیونهای سهگانه و هیدت مدیره بود.[4]
هیئت مدیره از ۵ نفر (دبیر، خزانهدار، منشی، کارپرداز، قائم مقام دبیر) و مدت یک سال به وسیله مجمع عمومی انتخاب میشد. و وظیفه این هیئت مدیره اداره جبهه و رسیدگی به مسائل و امور مادی آن بود.[4]
جمعیت یاران دارای سه کمسیون بود:
در سالهای ۱۳۴۵–۱۳۴۶ به دلیل بروز اختلافات داخلی فعالیت این گروه کم شده و با توجه به دستور شاه مبنی بر تمرکز فعالیت در دو حزب ایران نوین و حزب میلیون افراد این جمعیت در احزاب فوق فعالیت خود را ادامه دادند و در عمل این جمعیت منحل شد.[6][7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.