جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران که عموماً با نام جشنواره سینما حقیقت شناخته میشود، از سال ۱۳۸۶ توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی سازمان سینمایی و سمعی بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز به کار کردهاست و آذر ماه هر سال در تهران برگزار میشود.[1][2]
اطلاعات اجمالی جشنوارهٔ بینالمللی سینما حقیقت, مکان ...
جشنوارهٔ بینالمللی سینما حقیقت |
---|
|
مکان | تهران |
---|
کشور | ایران |
---|
نخستین دوره | ۱۳۸۶ |
---|
بستن
اولین دوره جشنواره سینما حقیقت در سال ۱۳۸۶ در شهر تهران برگزار شدهاست.
اهداف
- تقویت سینمای مستند خلاق ایران
- بیان نسبت سینمای مستند با واقعیتهای اجتماعی
- بازنمایی تاریخ و فرهنگ جامعه ایرانی اسلامی
- توجه به اهمیت اقتصادی سینمای مستند با تأکید بر رفع موانع تولید
- آشنایی فیلمسازان کشور با تحولات نوین سینمای جهان[3]
مستندهای کوتاه، نیمه بلند و بلند در بخشهای زیر به نمایش گذاشته میشوند:[3][4]
- مسابقه ملی
- مسابقه بینالملل
- جایزه شهید آوینی
- بخشهای جنبی ملی و بینالمللی
- بازار بینالمللی فیلم مستند
- کارگاههای تخصصی
اطلاعات بیشتر دوره, سال برگزاری ...
دوره |
سال برگزاری |
برندگان |
دوره اول |
۱۳۸۶ |
|
دوره دوم |
۱۳۸۷ |
|
دوره سوم |
۱۳۸۸ |
|
دوره چهارم |
۱۳۸۹ |
|
دوره پنجم |
۱۳۹۰ |
|
دوره ششم |
۱۳۹۱ |
|
دوره هفتم |
۱۳۹۲ |
|
دوره هشتم |
۱۳۹۳ |
|
دوره نهم |
۱۳۹۴ |
|
دوره دهم[5] |
۱۳۹۵ |
- جایزه ویژه هیئت داوران برای بهترین مستند بلند: محمدرضا وطن دوست برای «ننا»
- بهترین مستند کوتاه: مهدی اسدی برای «جمعه قالی»
- بهترین مستند نیمه بلند: محمدرضاحافظی برای «راه بی عبور»
- بهترین مستند بلند: محمد کارت برای «آوانتاژ»
- بهترین پژوهشگر: سید وحید حسینی برای «بزم رزم»
- بهترین تصویربرداری: حجت طاهری برای «پرندگان در سایه»
- بهترین صدا: آرش قاسمی برای «آوانتاژ» و «بزم رزم»
- بهترین تدوین: آرش لاهوتی برای «آبی کمرنگ»
- بهترین نویسنده گفتار متن: ناصر حبیبیان برای «کوپریتو»
- بهترین موسیقی متن: صبا ندایی برای «آوانتاژ»
- بهترین تهیهکننده: مهتاب کرامتی و طهورا ابوالقاسمی برای «صفر تا سکو»
- جایزه ویژه دبیر جشنواره: هادی معصوم دوست برای «خان بی خان»
|
دوره یازدهم[6] |
۱۳۹۶ |
- جایزه ویژه هیئت داوران بخش بینالملل: محمدرضا وطن دوست برای «مستند داستانی لوتوس»
- بهترین صدابرداری و صداگذاری: آرش قاسمی برای «خون مردگی»
- بهترین تدوین: صادق رضانیا برای «در پناه بلوط»
- بهترین تصویربرداری: مهدی آزادی برای «لبیک»
- بهترین پژوهش: علی محمد قاسمی برای «گزارش شنبه»
- بهترین مستند سیاسی-اقتصادی: مرتضی پایهشناس برای «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه»
- بهترین مستند داستانی: پوریا مرادی برای «آواز ستاره ها »
- بهترین مستند انقلاب اسلامی و دفاع مقدس: مصطفی رزاق برای «خاطراتی برای تمام فصول»
- بهترین مستند اجتماعی: محمد کارت برای «خون مردگی»
- بهترین مستند پرتره: غلامرضا نعمت پور برای «برای گونگادین بهشت نیست»
- بهترین مستند تاریخی: حسن نقاشی برای «شاهجهان»
- بهترین مستند دینی و آیینی: رضا فرهمند برای «لطفاً بوق بزنید»
- بهترین مستند علمی و زیستمحیطی: فرشاد افشین پور برای «پرندگان در سرزمین برف و آفتاب»
- بهترین مستند قومشناسی: -
- بهترین مستند کوتاه: گلاندام صفری برای «خان آخر»
- بهترین مستند نیمه بلند: رضا فرهمند برای «لطفاً بوق بزنید»
- بهترین مستند بلند: مهدی نورمحمدی برای «در پناه بلوط»
- جایزه ویژه هیئت داوران: لقمان خالدی برای «کمی بالاتر»
- جایزه ویژه دبیر جشنواره: آزاده موسوی و کوروش عطائی برای «از ایران، یک جدایی»
- جایزه بزرگ جشنواره: مرتضی رزاق برای «خاطراتی برای تمام فصول»
|
دوره دوازدهم[7] |
۱۳۹۷ |
- بهترین فیلم بخش شهید آوینی: محمدرضا وطن دوست برای «مستند داستانی لسک»
- بهترین موسیقی: افشین عزیزی برای «خانهای برای تو»
- بهترین صدا: صادق رضانیا و مهرداد نورمحمدی برای «آواز جغد کوچک»
- بهترین نویسنده گفتار متن یا گوینده: مینا مشهدیمهدی و هادی اسفندیاری برای «آنجا که باد میوزد»
- بهترین تدوین: بابک حیدری برای «خاتمه»
- بهترین فیلمبردار: پویان آقابابایی برای «اسرار دریاچه»
- بهترین پژوهشگر: آرمین ایثاریان برای «اسرار دریاچه»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه: اُرد عطارپور برای «پرسپولیس- شیکاگو»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمهبلند: ماریا ماوتی برای «زمان»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند: مهدی بخشیمقدم برای «خانهای برای تو»
- بهترین فیلم (تهیهکننده): مهدی شامحمدی برای «خانهای برای تو»
- جایزه ویژه هیئت داوران: زینب تبریزی برای «تمام چیزهایی که جایشان خالیست»
- جایزه ویژه دبیر جشنواره: مهدی نورمحمدی برای «آواز جغد کوچک»
- جایزه تماشاگران: دکتر محمد علاء برای «در قلمرو افعی دمعنکبوتی»
|
دوره هفدهم[8] |
۱۴۰۲ |
- بهترین فیلم: تکثیر در اسارت (مهدی ایمانی شهمیری)»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند بلند: خانواده خلج (مصطفی حاجی قاسمی- مریم الهامیان)»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند نیمه بلند: هفت سال اینجا (سید مصطفی الحسینی)»
- بهترین کارگردانی فیلم مستند کوتاه: پورزال (احسان فرخی فرد – ماریا ماوتی)»
- بهترین تصویربردار: آخرین کوسه نهنگ ( رامتین بالف – رشاد بالف) و پورزال ( مهدی آزادی)»
- بهترین تدوین: دوئل بوکمال (حسن وزیر زاده - ساسان فلاح فر - عباس وهاج)»
- بهترین صدا: آب بندان (حسن مهدوی)»
- بهترین موسیقی: آخرین کوسه نهنگ (اکبر ابراهیمی)»
- بهترین پژوهشگر: مستند آذر آبادگان (حامد کلجهای)»
- بهترین نویسنده گفتار متن: دوئل بوکمال (محمدرضا ابوالحسنی)»
- بهترین گوینده گفتار متن: می 1968 (ناصر طهماسب)»
- بهترین فیلم از نظر تماشاگران: مستند قوی دل (علی فراهانی صدر)»
|
بستن
«دربارهٔ ما». سینما حقیقت. بایگانیشده از اصلی در ۵ دسامبر ۲۰۱۷. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۳۱.