From Wikipedia, the free encyclopedia
توپولف تو-۱۵۴ هواپیمایی میان‌برد و ساخت شرکت توپولف در کشور اتحاد جماهیر شوروی است که نخستین بار در ۴ اکتبر ۱۹۶۸ (میلادی) به پرواز درآمد. این هواپیما قابل مقایسه با بویینگ ۷۲۷ است اما مصرف سوخت بیشتر و اندازه کابین کمتری دارد.
| Tu-۱۵۴ | |
|---|---|
 | |
| Tu-154 هواپیمایی ایران ایرتور | |
| کاربری | جت مسافربری باریک‌پیکر |
| کشور سازنده | شوروی و روسیه |
| تولیدکننده | توپولف |
| طراح | توپولف |
| نخستین پرواز | ۴ اکتبر ۱۹۶۸ |
| معرفی‌شده در | ۷ فوریه ۱۹۷۲ از طریق آئروفلوت |
| وضعیت | استفاده محدود |
| کاربر اصلی | نیروی هوایی روسیه نیروی هوایی ارتش آزادی‌بخش خلق ایر کریو |
| ساخته‌شده | ۱۹۶۸–۲۰۱۳[1] |
| تعداد ساخته‌شده | ۱٬۰۲۶ |
| گونه‌ها | توپولف تو-۱۵۵ |
توپولف ۱۵۴ هواپیمای مسافربری مناسب برای مسیرهای متوسط هوایی که در پروازهای داخلی روسیه و سایر کشورهای شوروی سابق، همچنین تا اندازه‌ای در اروپای شرقی به کار خود ادامه می‌دهد. استفاده از این نوع هواپیما از سال ۱۳۸۹ در ایران متوقف شده‌است.
توپولف ۱۵۴ مدل توسعه یافته‌ای از هواپیماهای توپولف ۱۰۴ (Tu - ۱۰۴)، آنتونف ۱۰ (An – ۱۰) و ایلوشین ۱۸ (ll-۱۸) می‌باشد. معیار طراحی در توسعه این سه هواپیما تا اندازه‌ای متفاوت بود که شامل، قابلیت پرواز در فرودگاه‌های کوچک و پرواز در ارتفاع بالا می‌باشد. برای دستیابی به این اهداف در طراحی توپولف ۱۵۴ از سه موتور Kuznetsov NK-8 که قابلیت پرواز بهتر را می‌دادند استفاده شد، همچنین این موتورها نسبت مناسبی را از نیروی جلوبرنده به وزن ایجاد می‌کردند. اولین پرواز توپولف ۱۵۴ در چهارم اکتبر ۱۹۶۸ انجام شد و اولین محصول آزمایشی آن در سال ۱۹۷۱ برای شرکت آئروفلوت (Aeroflot) ساخته شد و در سال ۱۹۷۲ (فوریه ۱۹۷۲) سرویس دهی آن به صورت رسمی به شرکت‌های هواپیمائی آغاز شد.
سه موتور مدل‌های مختلف هواپیمای توپولف گوناگون می‌باشد که شامل موتور کوزنتسوف برای مدل Tu-۱۵۴ اولیه، نمونه بهینه‌سازی شده آن در مدل Tu-154A با قدرت موتور بالاتر و تحمل وزن بیشتر به هنگام بلند شدن (Max Takeoff Weight) و باز هم افزایش قدرت در Tu-154B جهت تحمل وزن بیشتر هنگام بلند شدن و همچنین Tu-154S نمونه هواپیمای باری Tu-154B می‌باشد.
محصول کنونی Tu-154M می‌باشد که اولین پرواز خود را در سال ۱۹۸۲ انجام داد. تولید این هواپیما تحولی بزرگ‌تر در عرصه ساخت هواپیماهای توپولف به حساب می‌آمد که با موتورهای قابل اطمینان Soloviev نسبت به نمونه‌های قبلی بسیار اقتصادی تر و سریعتر بود.
هواپیمای توپولف با سه موتور کوزنتسوف NK-8 برای مدل‌های Tu-154, Tu-154A و Tu-154B و همچنین سه موتور Soloviev D-۳۰KU در مدل Tu-154M با وزن هواپیمای خالی عملیاتی شده ۴۳۵۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-۱۵۴ عادی و ۵۵۳۰۰ کیلوگرم در مدل Tu-154M قابلیت پرواز تا حداکثر سرعت ۹۷۵ کیلومتر بر ساعت (حالت اقتصادی تر آن ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت تعیین شده‌است) و طی مسافت (برد پروازی) ۳۹۰۰ کیلومتر را دارا می‌باشد.
حداکثر تحمل وزن توپولف ۱۵۴ عادی: ۹۰۰۰۰ کیلوگرم
حداکثر تحمل وزن توپولف ۱۵۴ ام: ۱۰۰۰۰۰ کیلوگرم
فاصله دوسر بالها: ۵۵/۳۷ متر
مساحت سطح بالها: ۵/۲۰۱ مترمربع
طول هواپیما: ۴۸ متر
ارتفاع: ۴/۱۱ متر
قابلیت حمل مسافر: ۱۵۸ تا ۱۶۴ مسافر در مدل‌های Tu-154, Tu-154A, Tu-154B و ۱۸۰ مسافر در مدل Tu-154M
طراحی چرخ‌ها به گونه ای است که پس از فرود در صورت لیز بودن باند هواپیما به سادگی سر نمی‌خورد. این هواپیما مجهز به سیستم تخلیه سوخت نیست.
نزدیک به ۹۰۰ هواپیمای توپولف در مدل‌های گوناگون ساخته شده که از این تعداد ۳۲۵ فروند آن مدل Tu-154M می‌باشد. در ایران شرکت‌های هواپیمائی ایران ایرتور، تابان، آریا، کیش ایر و هواپیمایی کاسپین از مدل Tu-154M این هواپیما استفاده می‌کردند اما تا تاریخ ۱۳۸۹/۱۱/۱۰ فقط شرکت‌های ایران ایرتور - کاسپین - کیش ایر- تابان کاربر این هواپیما بودند که پس از این تاریخ این هواپیما در ایران برای همیشه زمینگیر شد.[2]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
