توپال عثمان پاشا
از سرداران و صدراعظم‌های امپراتوری عثمانی از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
توپال عثمان پاشا (۱۶۶۳–۱۷۳۳) از سرداران و صدراعظم‌های امپراتوری عثمانی در سدهٔ ۱۸ میلادی (۱۱۷۹–۱۲۷۹ خورشیدی) است.
زندگی‌نامه
وی اصلاً مسیحی و یونانی بوده‌است و در مورئا (Morea) در یونان به دنیا آمد که زیردست عثمانی‌ها بزرگ و مسلمان شد و به خاطر ابراز لیاقت و کاردانی به مقام پاشایی رسیده‌است. وی هم‌عصر شاه سلطان حسین و نادرشاه بوده‌است. توپال به معنای لنگ است و چون عثمان در یکی از جنگ‌ها زخمی شده بود و می‌لنگید به این نام معروف شد. او به درستکاری و دلیری مشهور بوده‌است.
توپال عثمان یکبار در سال ۱۱۱۱ خ. توانست ارتش ایران به فرماندهی نادر را در نبرد سامرا شکست دهد و بغداد را از سقوط رهایی بخشد؛ ولی سه ماه بعد نادر مجدداً به عراق لشکرکشی کرد و ارتش عثمانی را در نبرد آق دربند در نزدیکی کرکوک به سختی شکست داد. توپال عثمان پاشا در سال ۱۱۱۲ خورشیدی به دست اللّه‌یار بیگ گرایلی کشته شد و سر او را بریده و نزد نادر بردند. نادر دستور داد وی را در تابوتی با احترامات کامل به همراه چند تن از اسیران عثمانی به بغداد -نزد احمد پاشا- ببرند.
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.