تفسیر نورالثقلین
از ویکی‌پدیا، دانشنامه آزاد
تفسیر نور الثقلین تألیف عبد علی بن جمعة العروسی حویزی تفسیری روایی از قرآن به زبان عربی است.
مؤلف
عبد علی بن جمعه العروسی حویزی محدث و مفسر شیعی قرن یازدهم قمری است. تاریخ دقیق ولادتش مشخص نیست. اهل حویزه خوزستان بوده و از تبار عروسی است. دربارهٔ تاریخ درگذشتش اختلاف وجود دارد، بیشتر منابع سال درگذشت او را ۱۱۱۲ قمری دانسته‌اند اما برخی هم ۱۰۵۳ قمری دانسته‌اند. از وی برخی سخنان به‌صورت «قیل» نقل شده و عمل می‌کرده و معتقد بوده که این سخنان از آن صاحب الزمان است که ایشان برای صیانت، آنها را در میان فقیهان به‌صورت مبهم پخش کرده‌است.[۱]
علت نامگذاری
این تفسیر به نام نورالثقْلین خوانده شده و مراد از آن قرآن و عترت است. برخی نیز نام این تفسیر را نورالثقَلَین به معنای نور جن و انس خوانده‌اند.[۱]
شیوه
تفسیر نور الثقلین تفسیری روائی است که در بر گیرنده بخشی از آیات قرآن است که دربارهٔ آن روایاتی از پیامبر اسلام و اهل بیتش وارد شده‌است.[۱][۲]
هدف مفسر، فقط گردآوری روایات مربوط به آیات است نه تأیید آنچه نقل کرده، چراکه مؤلف به این نکته تصریح می‌کند که هدف از گردآوری فراهم آوردن فرصت تحقیق بیشتر در روایات تفسیر است. از این رو حتی روایاتی را که با اجماع شیعه مخالف بوده‌است نیز ذکر کرده‌است.[۱][۲]
منابع مورد استفاده
مفسر از منابع متفاوتی استفاده کرده و همگی از نظر اعتبار در یک سطح نیستند، حویزی همچنین از منابع اهل سنت استفاده کرده‌است.[۱]
منابع شیعه
تفسیر قمی نوشته علی بن ابراهیم قمی
کتاب حدیثی من لایحضرالفقیه نوشته شیخ صدوق
آثار ابن بابویه
منابع اهل سنت
تفسیر الکشف و البیان نوشته ابواسحاق ثعلبی[۱]
چاپ
سید هاشم رسول محلاتی این تفسیر را بر اساس سه نسخه خطی با مقدمه‌ای از سیدمحمدحسین طباطبائی در سال ۱۳۸۵ قمری منتشر کرد.[۱]
میرزا محمد بن محمدرضا مشهدی قمی تفسیری به نام کنز الدقائق و بحرالغرائب تألیف کرده که مقتبس از تفسیر نورالثقلین بوده‌است و مطالبی را به آن اضافه کرده‌است.[۱]
منابع
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.