بی‌جنس‌گرایی

بی‌جنس‌گرایی، هیچ‌جنس‌گرایی، یا جنس‌ناگرایی^[۱] یا آسکشوالیتی (به انگلیسی: Asexuality) به نبود یا کمبود گرایش، جاذبه یا میل جنسی نسبت به دیگران گفته می‌شود.^[۲][۳][۴] غیرجنسی بودن ممکن است به عنوان یک گرایش جنسی یا نداشتن گرایش در نظر گرفته شود؛^[۵][۶] همچنین در برخی موارد به‌طور گسترده‌تری نیز دسته‌بندی و طیف گسترده‌ای از هویت‌های فرعی غیرجنسی را شامل می‌شود.^[۷][۸]

تجمع بی‌جنس گرایان در مادرید اسپانیا

غیرجنسی بودن با پرهیز از فعالیت جنسی و تجرد^[۹][۱۰] که رفتاری ارادی است و عموماً توسط عواملی مانند اعتقادات شخصی، اجتماعی یا مذهبی فرد ایجاد می‌شود، متفاوت است.^[۱۱] اعتقاد بر این است که غیرجنسی بودن، برخلاف رفتارهای جنسی اشاره شده، «پایدار» است.^[۱۲] برخی از افراد غیرجنسی برخلاف نداشتن جاذبه جنسی یا تمایل به رابطه جنسی، به دلایلی مانند میل به لذت فیزیکی از خود یا علاقه عاطفی یا تمایل به بچه‌دار شدن، به فعالیت جنسی یا به برقراری روابط عاطفی می‌پردازند.^[۹][۱۳]

پذیرش غیرجنس‌گرایی به عنوان یک گرایش جنسی و بررسی‌های علمی پیرامون آن نسبتاً جدید بوده و مجموعه تحقیقات رو به رشدی از جانب دو دیدگاه جامعه‌شناختی و روان‌شناختی در حال انجام است.^[۳][۱۳] در حالی که برخی از محققان ادعا می‌کنند که غیرجنسی یک گرایش جنسی است، دیگر محققان ان را به عنوان عدم گرایش جنسی در نظر می‌گیرند.^[۵][۶] برآورد می‌شود که افراد غیرجنسی حدود یک درصد از جامعه را تشکیل دهند.^[۳]

از زمان شکل‌گیری اینترنت و رسانه‌های اجتماعی در اواسط دهه ۱۹۹۰، جوامع غیرجنسی مختلف شروع به شکل‌گیری کردند.^[۵] پرکارترین و شناخته شده‌ترین این جوامع، شبکه دیدگاه و آموزش غیرجنسی است که در سال ۲۰۰۱ توسط دیوید جی تأسیس شد.^[۱۴]

روابط

با وجود نداشتن جاذبه جنسی، برخی از غیرجنسی‌ها ممکن است در روابط کاملاً عاشقانه و عاطفی شرکت کنند، در حالی که برخی دیگر چنین نمی‌کنند.^[۵][۱۵] همچنین برخی از غیرجنسی‌ها جاذبه جنسی را تجربه می‌کنند، اگرچه تمایلی برای عمل به آن ندارند و به عدم تمایل به شرکت در فعالیت جنسی اشاره می‌کنند.^[۹][۱۰] در مواردی نیز غیرجنسی‌ها تمایلی به شرکت در فعالیت‌های فیزیکی غیرجنسی مانند در آغوش گرفتن یا گرفتن دست ندارند، در حالی که برخی دیگر این کار را انجام می‌دهند.^[۱۳][۱۶] افراد غیرجنسی ممکن است به دنبال روابطی بدون فعالیت عاشقانه یا جنسی باشند که به عنوان «روابط دگرافلاطونی» شناخته می‌شود.^[۱۷]

برخی غیرجنسی‌ها از روی کنجکاوی فکری در فعالیت جنسی شرکت کنند.^[۱۳] برخی نیز ممکن است به عنوان نوعی از لذت انفرادی خودارضایی کنند، در حالی که برخی دیگر چنین‌کاری را انجام نمی‌دهند.^[۱۸][۱۹]

روابط رمانتیک

هرچند که روابط جنسی برای آسکشوال‌ها جذابیتی ندارد اما ممکن است کشش عاطفی به افراد را تجربه کنند.^[۱۵][۲۰] این شکاف بین گرایش عاشقانه و جنسی معمولاً به عنوان مدل جاذبه اسپلیت توضیح داده می‌شود، که بیان می‌کند که جذابیت عاشقانه و جنسی برای همه افراد به‌طور دقیق با یکدیگر مرتبط نیستند.^[۲۱] این کشش‌های عاطفی که در آسکشوال‌ها دیده می‌شود، به این صورت رده‌بندی می‌شود:^[۲۲]

1. آرومانتیک: نداشتن کشش عاطفی نسبت به هر کسی با هر جنسیتی.
2. بای رومانتیک: کشش عاطفی نسبت به جنس خود و جنس دیگر.
3. هترو رومانتیک: کشش عاطفی نسبت به جنس دیگر.
4. هومو رومانتیک: کشش عاطفی نسبت به جنس خود.
5. پَن رومانتیک: کشش عاطفی نسبت به هر فردی –جدا از اینکه جنسیت دارد یا بدون جنسیت است.
6. ترنس رومانتیک: کشش عاطفی نسبت به ترنس جندرها.
7. پلی رومانتیک: کشش عاطفی به بیش از یک جنس می‌شود

نخستین پژوهش‌ها

مرتبط

در اواسط قرن بیستم آلفرد کینزی افراد را بر اساس گرایش جنسی‌شان از دگرجنس‌گرا (هتروسکشوال) تا همجنسگرا (هوموسکشوال) از ۰ تا ۶ دسته‌بندی کرد، این دسته‌بندی به مقیاس کینزی معروف است. در این مقیاس کینزی یک گروهی را هم اضافه کرد به نام «ایکس» این گروه متعلق به افرادی بود که هیچ وابسته سکسی اجتماعی و کشش جنسی نداشتند. او ۱٫۵ درصد مردان را جزو گروه «ایکس» می‌دانست. در کتاب دوم کینزی «رفتارهای جنسی در زنان» او افرادی را که به گروه «ایکس» تعلق داشتند را با این ویژگی‌ها برشمرد: زنانی که هیچ‌گاه ازدواج نکرده‌اند=۱۴–۱۹٪، زنانی که ازدواج کرده‌اند=۱–۳٪، زنانی که قبلاً ازدواج کرده بودند =۵–۸٪، مردانی که هیچگاه ازدواج نکرده‌اند=۳–۴٪، مردانی که ازدواج کرده‌اند=۰٪ و مردانی که قبلاً ازدواج کرده بودند=۱–۲٪

اطّلاعات تجربی دیگر در رابطه با آمار آسکشوال‌ها در سال ۱۹۹۴ به دست آمد توسط تحقیقی که در بریتانیا انجام شد. این تحقیق ۱۸٬۸۷۶ نفر از ساکنین بریتانیا را در بر می‌گرفت به این افراد پرسش نامه‌هایی داده شده بود که به منظور جمع‌آوری اطلاعات جنسی برای مبارزه با اپیدمی ایدز بود. در این پرسشنامه یک سؤال مربوط به کشش جنسی بود که ۱٫۰۵٪ شرکت کنندگان جواب داده بودند که تا به حال به هیچ‌کسی گرایش جنسی نداشته‌اند. در تحقیقی که در سال ۱۹۹۴ در ایالات متحده آمریکا انجام شد (این تحقیق آسکشوالیتی را جزو گرایش‌های جنسی لحاظ نکرده بود) آمار جواب‌های افراد به سؤال‌ها این گونه بود: افرادی که به مدت یکسال نه سکس داشته‌اند و نه همسر/یار جنسی: ۱۱٫۹٪ افراد بزرگسال، ۹٫۸٪ مردان و ۱۳٫۶٪ زنان. افرادی که به مدت ۵ سال همسر/یار جنسی نداشته‌اند: ۸٫۰٪ افراد بزرگسال، ۷٫۱٪ مردان، ۸٫۷٪ زنان افرادی که در تمام دوران بزرگسالی خود تا زمانی که این تحقیق انجام شده، هیچ همسر/یار جنسی نداشته‌اند: ۲٫۹٪ افراد بزرگسال، ۳٫۴٪ مردان، ۲٫۵٪ زنان.

منابع

1. «جنس‌ناگرایی» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «asexuality»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ جنس‌ناگرایی)
2. Robert L. Crooks; Karla Baur (2016). Our Sexuality. Cengage Learning. p. 300. ISBN 978-1-305-88742-8. Retrieved January 4, 2017.
3. Katherine M. Helm (2015). Hooking Up: The Psychology of Sex and Dating. ABC-CLIO. p. 32. ISBN 978-1-61069-951-8. Archived from the original on November 22, 2020. Retrieved January 4, 2017.
4. Kelly, Gary F. (2004). "Chapter 12". Sexuality Today: The Human Perspective (7th ed.). McGraw-Hill. p. 401 (sidebar). ISBN 978-0-07-255835-7. Asexuality is a condition characterized by a low interest in sex.
5. Marshall Cavendish, ed. (2010). "Asexuality". Sex and Society. Vol. 2. Marshall Cavendish. pp. 82–83. ISBN 978-0-7614-7906-2. Archived from the original on October 16, 2015. Retrieved July 27, 2013.
6. Bogaert, AF (April 2015). "Asexuality: What It Is and Why It Matters". The Journal of Sex Research. 52 (4): 362–379. doi:10.1080/00224499.2015.1015713. PMID 25897566. S2CID 23720993.
7. Bella DePaulo (September 5, 2016). "Sexual Orientation, Not a Sexual Dysfunction".
8. Scherrer, Kristin (2008). "Coming to an Asexual Identity: Negotiating Identity, Negotiating Desire". Sexualities. 11 (5): 621–641. doi:10.1177/1363460708094269. PMC 2893352. PMID 20593009.
9. Margaret Jordan Halter; Elizabeth M. Varcarolis (2013). Varcarolis' Foundations of Psychiatric Mental Health Nursing. Elsevier Health Sciences. p. 382. ISBN 978-1-4557-5358-1. Archived from the original on July 26, 2020. Retrieved May 7, 2014.
10. DePaulo, Bella (September 26, 2011). "ASEXUALS: Who Are They and Why Are They Important?". Psychology Today. Archived from the original on October 1, 2015. Retrieved December 13, 2011.
11. The American Heritage Dictionary of the English Language (3d ed. 1992), entries for celibacy and thence abstinence.
12. "Sexual orientation, homosexuality and bisexuality". American Psychological Association. Archived from the original on August 8, 2013. Retrieved March 30, 2013.
13. Prause, Nicole; Cynthia A. Graham (2007). "Asexuality: Classification and Characterization" (PDF). Archives of Sexual Behavior. 36 (3): 341–356. doi:10.1007/s10508-006-9142-3. PMID 17345167. S2CID 12034925. Retrieved April 4, 2022.
14. Swash, Rosie (February 25, 2012). "Among the asexuals". The Guardian. Archived from the original on February 11, 2021. Retrieved February 2, 2013.
15. Christina Richards; Meg Barker (2013). Sexuality and Gender for Mental Health Professionals: A Practical Guide. SAGE. pp. 124–127. ISBN 978-1-4462-9313-3. Archived from the original on July 28, 2014. Retrieved July 3, 2014.
16. Karli June Cerankowski; Megan Milks (2014). Asexualities: Feminist and Queer Perspectives. Routledge. pp. 89–93. ISBN 978-1-134-69253-8. Archived from the original on July 16, 2014. Retrieved July 3, 2014.
17. Decker, Julie S. (2015). The Invisible Orientation: An Introduction to Asexuality. Simon and Schuster. ISBN 978-1-5107-0064-2. Archived from the original on April 12, 2021. Retrieved 20 April 2019.
18. Westphal, Sylvia Pagan. "Feature: Glad to be asexual". New Scientist. Archived from the original on December 19, 2007. Retrieved 11 November 2007.
19. Bridgeman, Shelley (5 August 2007). "No sex please, we're asexual". The New Zealand Herald. Archived from the original on November 3, 2018. Retrieved September 16, 2011.
20. MacNeela, Pádraig; Murphy, Aisling (December 30, 2014). "Freedom, Invisibility, and Community: A Qualitative Study of Self-Identification with Asexuality". Archives of Sexual Behavior. 44 (3): 799–812. doi:10.1007/s10508-014-0458-0. ISSN 0004-0002. PMID 25548065. S2CID 23757013.
21. Kliegman, Julie (2021-10-29). "What Does AroAce Mean? Not Everyone Who's Aromantic Is Asexual". Bustle (به انگلیسی). Retrieved 2022-08-04.
22. Karli June Cerankowski; Megan Milks (2014). Asexualities: Feminist and Queer Perspectives. Routledge. pp. 89–93. ISBN 978-1-134-69253-8. Archived from the original on July 16, 2014. Retrieved July 3, 2014.

پیوند به بیرون

• AVEN: Asexual Visibility and Education Network