فیلمی آمریکایی-بریتانیایی از کریستوفر نولان در ۲۰۱۴ From Wikipedia, the free encyclopedia
میان‌ستاره‌ای (انگلیسی: Interstellar) فیلمی علمی-تخیلی و حماسی به کارگردانی کریستوفر نولان است که در ۲۰۱۴ منتشر شد. فیلم‌نامهٔ این فیلم را نولان به همراه برادرش جاناتان نوشته است. فیزیکدان نظری، کیپ تورن یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی و مشاور علمی فیلم است. در این فیلم متیو مک‌کانهی، ان هتوی، جسیکا چستین، بیل اروین، الن برستین، مت دیمون، و مایکل کین ایفای نقش کرده‌اند. این فیلم در فضایی ویران‌شهری جریان دارد که بشریت در تلاش است تا زنده بماند. داستان آن دربارهٔ فضانوردانی است که از طریق کرم‌چاله‌ای در نزدیکی زحل به کهکشان دیگری سفر می‌کنند تا سیارهٔ قابل سکونتی بیابند.
| میان‌ستاره‌ای | |
|---|---|
 پوستر اکران سینما | |
| کارگردان | کریستوفر نولان |
| تهیه‌کننده | |
| نویسنده | |
| بازیگران | |
| موسیقی | هانس زیمر |
| فیلمبردار | هویته ون هویتما |
| تدوینگر | لی اسمیت |
شرکت‌های تولید | |
| توزیع‌کننده |
|
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۱۶۹ دقیقه[1] |
| کشور | |
| زبان | انگلیسی |
| هزینهٔ فیلم | ۱۶۵ میلیون دلار[3] |
| فروش گیشه | ۷۱۹ میلیون دلار[3] |
وارنر برادرز که پیشتر تهیه‌کنندگی و توزیع برخی فیلم‌های نولان را بر عهده داشت، با پارامونت — استودیوی رقیب خود — مذاکره کرد تا آن‌ها هم روی این فیلم سرمایه‌گذاری کنند. لجندری پیکچرز نیز از سرمایه‌گذاران بود. سینکاپی و لیندا اوبست پروداکشنز نیز از تهیه‌کنندگان این فیلم بودند. نولان هویته ون هویتما را به عنوان مدیر فیلمبرداری استخدام کرد زیرا والی فیستر مشغول کارگردانی اولین فیلم خود برتری بود. برای فیلمبرداری، نولان از فرمت آنامورفیک ۳۵ میلیمتری و آی‌مکس ۷۰ میلیمتری استفاده کرد. فیلمبرداری در سه ماه پایانی سال ۲۰۱۳ در آلبرتای کانادا، جنوب ایسلند و لس آنجلس انجام شد. شرکت دابل نگتیو مسئول طراحی و اجرای جلوه‌های ویژهٔ این فیلم بود.
مراسم فرش قرمز میان‌ستاره‌ای ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴ در لس آنجلس برگزار شد. این فیلم در فروش موفق بود و نظرات مثبت منتقدان را در پی داشت. منتقدان اجراها، کارگردانی، فیلم‌نامه، موسیقی، جلوه‌های بصری، مضامین و وزن احساسی‌اش را تحسین کرده‌اند. این فیلم همچنین به دلیل دقت علمی و به تصویر کشیدن اخترفیزیک نظری از سوی بسیاری از ستاره‌شناسان تحسین شد. این فیلم در جوایز اسکار نامزد دریافت پنج جایزه شد و از این بین موفق به دریافت جایزه بهترین جلوه‌های ویژه گردید. میان‌ستاره‌ای همچنین برنده چند جایزه دیگر برای جلوه‌های ویژه، فیلمبرداری و موسیقی فیلم شده است.
در سال ۲۰۶۷ میلادی، زمین به علت آتشک محصولات کشاورزی رو به نابودی است و هر روز محصولات بیشتری نابود می‌شود. کوپر (متیو مک‌کانهی) خلبان سابق ناسا که حالا کشاورز شده به همراه پدر زن، پسر جوان و دختر ۱۰ ساله‌اش در یک مزرعه زندگی می‌کنند. مورفی (دختر کوپر) معتقد است که در اتاقش یک شبح وجود دارد که سعی دارد با او ارتباط برقرار کند. کوپر و مورفی کشف می‌کنند شبح یک هوش ناشناخته است که با ارسال پیام با استفاده از امواج گرانشی مختصات دستگاه اعداد دودویی در گرد و غبار به جا می‌گذارد که این مختصات آن‌ها را به تأسیسات مخفی ناسا که توسط پروفسور جان برند (مایکل کین) رهبری می‌شود، راهنمایی می‌کند. برند فاش می‌کند یک کرم‌چاله که توسط هوش بیگانه ساخته شده احتمالاً آن‌ها را به یک سیاره جدید که امیدی برای زنده ماندن و ادامه نسل بشر است راهنمایی می‌کند. مأموریت لازاروسِ ناسا، سه سیاره را که به دور یک سیاه‌چاله غول‌پیکر (گارگَنچوا[واژگان 1]) می‌چرخند، به صورت احتمالی قابل سکونت تشخیص داده است: میلر،[واژگان 2] ادموندز[واژگان 3] و مَن[واژگان 4] نام این سیاره‌هاست که هر کدام نام فضانوردانی است که به سمت آن‌ها رفته‌اند. برند کوپر را استخدام می‌کند تا یک سفینه فضایی به اسم اِندورنس[واژگان 5] را رهبری کند تا اطلاعات آن فضانوردان را به دست بیاورد. اگر یکی از سیارات قابل سکونت باشد بشریت به دنبال او خواهند رفت. عزیمت کوپر، مورفی را به شدت ناراحت می‌کند و این دو در شرایط بدی از هم جدا می‌شوند.
در اندورنس، کوپر به تیمی متشکل از، آملیا (ان هتوی) دختر برند که زیست‌شناس است، دانشمندان رُمیلی (دیوید گیسی) و دویل (وس بنتلی) و دو ربات به اسم‌های تارس[واژگان 6] و کیس[واژگان 7] می‌پیوندد. آن‌ها وارد کرم‌چاله می‌شوند و به سمت میلر می‌روند اما پی می‌برند که سیاره آن‌قدر به گارگَنچوا نزدیک است که تجربه شدید اتساع زمان گرانشی ایجاد می‌کند، به این معنی که هر یک ساعت روی سطح سیاره به اندازه ۷ سال بر روی زمین است. آن‌ها بر روی سیاره فرود می‌آیند. معلوم می‌شود سطح آن پوشیده شده از یک اقیانوس کم عمق است که موج‌هایی غول‌آسا دارد. در حالی که آملیا تلاش می‌کند اطلاعات میلر را بهبود دهد، یک موج عظیم به آن‌ها نزدیک می‌شود و دویل را می‌کُشد و باعث می‌شود که عزیمت آن‌ها به تأخیر بیفتد. وقتی آن‌ها به اندورنس برمی‌گردند ۲۳ سال گذشته است.
در زمین مورف جوان به عنوان یک دانشمند در ناسا به کمک پروفسور برند بر روی معادله‌ای کار می‌کند که ناسا را قادر می‌سازد یک ایستگاه فضایی عظیم را که از طریق گرانش کار می‌کند، راه‌اندازی کند. وقتی که پروفسور برند در بستر مرگ است اذعان می‌کند که او مشکل را مدت‌ها قبل حل کرده و می‌دانسته که نقشه A غیرممکن است. او یافته‌ها و ایمان خود را روی نقشه B یعنی استفاده از جنین بارور و شروع بشریت از نو گذاشته است. اما مورفی معتقد است نتیجه‌گیری پروفسور برند با اضافه کردن اطلاعات از تکینگی گرانشی یک سیاه‌چاله می‌تواند کار کند.
با کم شدن سوخت اندورنس تنها می‌تواند به یک سیاره دیگر برود قبل از این که به زمین برگردد. بعد از یک رأی‌گیری تیم سیاره مَن را انتخاب می‌کند، به دلیل این که از آن همچنان داده منتقل می‌شود. اما آن‌ها با سیارهٔ یخ زده‌ای روبه‌رو می‌شوند که قابل سکونت نیست. دکتر مَن (مت دیمون) می‌دانسته که نقشه B هدف اصلی این مأموریت بوده، به همین دلیل اطلاعات جعلی را به اندورنس فرستاده تا آن‌ها به کمک وی بیایند. مَن لباس فضانوردی کوپر را می‌شکند تا او بمیرد و فرار می‌کند تا با یک شاتل به اندورنس برسد. رامیلی توسط یک بمب که مَن برای حفاظت از رازهایش کار گذاشته بود کشته می‌شود. آملیا کوپر را نجات می‌دهد و با یک شاتل دیگر به دنبال اندورنس می‌روند. مَن شاتل را به‌طور اشتباه به اندورنس متصل می‌کند. محفظه هوا می‌ترکد و من کشته می‌شود و آسیب‌های جدی به اندورنس وارد می‌شود، اما کوپر با استفاده از شاتل، اندورنس را بار دیگر تحت کنترل خود درمی‌آورد.
کوپر و آملیا برای فرار از گرانش سیاه چاله نقشهای را تنظیم می‌کنند تا به سیاره ادموندز بروند. آملیا به سیاره می‌رود ولی کوپر و تارس به داخل سیاه چاله می‌روند و برای به دست آوردن اطلاعات از خود گذشتگی می‌کنند. آن‌ها به یک فضای چهاربعدی تسرکت، که در آن، زمان به عنوان یک بعد فضایی ظاهر می‌شود و کوپر تصویر اتاق خواب مورف را در تمامی لحظات موجود (بی‌نهایت لحظه) می‌بیند، وارد می‌شوند. کوپر متوجه می‌شود موجودات بیگانه همان انسان‌های پیشرفتهٔ آینده‌اند و این فضا را ساخته‌اند تا او بتواند با مورفی ارتباط برقرار کند و بشریت را نجات دهد. کوپر با استفاده از امواج گرانشی و از طریق دادن کد تکینگی گرانشی به ساعت مورف جوان و کامل کردن معادله برند، بشریت را نجات می‌دهد. کوپر بعد از سال‌ها در یکی از ایستگاه‌های فضایی بیدار می‌شود و با مورف پیر ملاقات می‌کند، کسی که مانع از نابودی بشریت شده است. در پایان مورف به کوپر می‌گوید تا به دنبال آملیا که در سیاره ادموندز زندگی را آغاز کرده و در حال عملی کردن نقشه B هست، برود.
.jpg)
.jpg)
ایدهٔ ساخت فیلم توسط لیندا ابست و فیزیکدان نظری کیپ تورن که در سال ۱۹۹۷ برای ساخت فیلم تماس همکاری کرده بود، داده شد[4][5] و دو سناریو براساس کارهای تورن نوشته شد و استیون اسپیلبرگ برای ساخت آن ابراز علاقه کرد.[6] آماده‌سازی فیلم در ژوئن ۲۰۰۶ آغاز شد، وقتی که اسپیلبرگ و پارامونت پیکچرز اعلام کردند قرار است فیلمی علمی‌تخیلی براساس پیش‌نویس فیلم‌نامهٔ ۸ صفحه‌ای که توسط ابست و تورن نوشته شده، ساخته شود. ابست به عنوان تهیه‌کننده به این پروژه پیوست[7][8] و در مارس ۲۰۰۷ جاناتان نولان برای نوشتن فیلم‌نامه استخدام شد.[9]
در سال ۲۰۰۹ اسپیلبرگ کمپانی خود دریم‌ورکس را از پارامونت به شرکت والت دیزنی برد، و پارامونت به یک کارگردان جدید برای ساخت میان ستاره‌ای نیاز داشت. جاناتان نولان برادرش کریستوفر را پیشنهاد کرد، و او در سال ۲۰۱۲ به پروژه افزوده شد.[10] نولان با کیپ تورن ملاقات کرد و بعد او به عنوان تهیه‌کنندهٔ اجرایی به پروژه پیوست تا در مورد مسئلهٔ فضازمان در داستان بحث کند.[11] در ژانویهٔ ۲۰۱۳ پارامونت و کمپانی برادران وارنر اعلام کردند که با کریستوفر نولان در حال مذاکره برای کارگردانی میان ستاره‌ای هستند. نولان گفت که او می‌خواهد دوباره هدف پرواز فضایی بشر را پیش ببرد. او در نظر گرفت تا فیلم‌نامه را براساس ایده‌های خودش با فیلم‌نامهٔ برادرش ادغام کند.[12] سرانجام در مارس نولان تأیید کرد که کارگردانی میان ستاره‌ای را بر عهده می‌گیرد، که توسط کمپانی خودش سینکاپی و لیندا ابست پروداکشن ساخته خواهد شد.[13] مجلهٔ هالیوود ریپورتر اعلام کرد که دستمزد نولان ۲۰ میلیون دلار و ۲۰٪ از سود فروش فیلم خواهد بود.[14] نولان برای تحقیق و پژوهش در مورد فیلم، به ناسا رفت و همچنین به صورت خصوصی از برنامهٔ اسپیس‌اکس دیدن کرد.[11]
با وجود اینکه کمپانی برادران وارنر که در سری فیلم‌های بتمن نولان به همراه سینکاپی همکاری داشته‌اند اما در فیلم میان ستاره‌ای با پارامونت که رقیب هم به حساب می‌آیند، همکاری کردند. در اوت ۲۰۱۳ کمپانی لجندری پیکچرز یک قرارداد را برای تأمین مالی حدود ۲۵٪ از تولید فیلم نهایی کرد. اگرچه آن‌ها موفق نشدند همکاری هشت سالهٔ خود را برای بقیهٔ فیلم‌ها با برادران وارنر تجدید کنند. بنا به گزارش‌ها کمپانی لجندری برای سهم داشتن در این فیلم از تأمین مالی فیلم بتمن و سوپرمن: طلوع عدالت چشم‌پوشی کرده است.[15]
نویسنده جاناتان نولان توسط کارگردان اسپیلبرگ استخدام شده بود تا فیلم‌نامه را بنویسد، و به مدت چهار سال روی فیلم‌نامه کار کرد.[4] او برای یادگیری علوم، درس نظریهٔ نسبیت را در دانشگاه مؤسسهٔ فناوری کالیفرنیا برای نوشتن فیلم‌نامه خواند.[16] جاناتان گفت که نسبت به پایان برنامهٔ شاتل‌های فضایی و تأمین مالی نشدن مأموریت سفر بشر به مریخ بدبین بوده است. نویسنده از فیلم‌های آخرالزمانی مانند وال-ئی و آواتار الهام گرفته است. مجلهٔ انترتینمنت ویکلی در اظهار نظری گفت: «او داستان خود را در آینده‌ای که ویران شده قرار داده ولی با جامعه‌ای که ناامیدی را قبول نمی‌کند.»[10] کریستوفر نولان بر روی چند فیلم‌نامهٔ علمی تخیلی دیگر کار کرده بود، اما تصمیم گرفت تا فیلم‌نامهٔ میان ستاره‌ای را برای کارگردانی انتخاب کند.[17][18] کریستوفر از همان نخست با جاناتان در مورد کاهش منابع روی زمین در آینده‌ای نزدیک، هم‌عقیده بود. محیط فیلم از کاسهٔ گرد و غبار که در جاهایی در آمریکا در زمان رکود بزرگ دههٔ ۱۹۳۰ اتفاق می‌افتد، الهام گرفته شده است.[19]
کارگردان نولان گفت که بازی متیو مک‌کانهی را در فیلم ماد دیده و پسندیده،[20] و یک فرصت برای دیدن او توسط یکی از تهیه‌کنندگان فیلم به نام آرون رایدر، که دوست نولان است به دست آورده.[4] وقتی که مک‌کانهی برای فیلمبرداری سریال کارآگاه حقیقی در نیواورلئان، لوئیزیانا بوده، وی را در خانه‌اش ملاقات کرده. ان هتوی هم به خانهٔ نولان دعوت شده و در آنجا فیلم‌نامه را خوانده.[21] در آوریل ۲۰۱۳م پارامونت اعلام کرد که این دو بازیگر نقشهای اصلی فیلم هستند.[22] نولان شخصیت مک‌کانهی در فیلم را یک مرد معمولی توصیف می‌کند که بینندگان به وسیلهٔ او داستان را تجربه می‌کنند.[23] جسیکا چستین وقتی که در ایرلند شمالی برای فیلمبرداری فیلم خانوم جولی بوده، با وی تماس گرفته شده و فیلم‌نامه برایش ارسال شده.[21] همچنین مت دیمون هم در اواخر اوت ۲۰۱۳ به فیلم اضافه شد و صحنه‌هایش را در ایسلند فیلمبرداری کرد.[24]
نولان میان ستاره‌ای را با فرمت آنامورفیک نگاتیو ۳۵ میلیمتری و آی‌مکس فیلمبرداری کرده است.[25] هویته ون هویتما برای فیلمبرداری فیلم، استخدام شد، در حالی که فیلمبردار تمامی فیلم‌های پیشین نولان یعنی والی فیستر که به دلیل کارگردانی فیلم خودش برتری نتوانست به این پروژه اضافه شود.[26] در این فیلم از دوربین‌های آی‌مکس بیشتر از تمامی فیلم‌های پیشین نولان استفاده شد. برای به حداقل رساندن استفاده از تصاویر کامپیوتری، کارگردان بیشتر مکان‌های مورد استفاده مانند داخل یک شاتل فضایی را ساخت.[4][20] ون هویتما برای فیلمبرداری از سکانس‌های داخلی، دوربین‌های آی‌مکس را برای استفاده دستی مجهز کرد. برخی از سکانس‌های فیلم، با یک دوربین آی‌مکس که بر دماغهٔ یک لیرجت نصب شده بود، فیلمبرداری شده.[27]
نولان، کسی که به پنهان‌کاری از اطلاعات در ساخت فیلم‌هایش معروف است، برای اطمینان از محرمانه ماندن میان ستاره‌ای تلاش کرد. روزنامهٔ وال استریت ژورنال طی گزارشی نوشت: «فیلمساز معروف مرموز، مدت زیادی است که از فیلم‌نامهٔ میان ستاره‌ای محافظت می‌کند؛ مانند بلاکباستر بزرگ سه‌گانهٔ شوالیهٔ تاریکی.»[28] به عنوان یک اقدام امنیتی میان ستاره‌ای تحت نام نامهٔ فلورا فیلمبرداری شد؛[29] فلورا نام یکی از چهار فرزند کریستوفر نولان و اما توماس است.[11]
فیلمبرداری فیلم قرار بود چهار ماه طول بکشد.[24] فیلمبرداری در ۶ اوت ۲۰۱۳ در استان آلبرتا، کانادا شروع شد.[15] شهرهای آلبرتا که در آن‌ها فیلمبرداری صورت گرفت شامل لث‌بریج، نانتون، لانگ ویو و اکتکس بود. در اکتکس فیلمبرداری در جاهایی مانند استادیوم سی من و اولد تون پلازا صورت گرفت.[29] برای صحنهٔ مزرعهٔ ذرت، طراح صحنه ناتان کراولی ۵۰۰ هکتار ذرت را که در یکی از سکانس آخرالزمانی طوفان‌شن قرار بود نابود شود را کاشت.[10] سکانس‌های اضافی که شامل طوفان شن و کاراکتر مک کانهی می‌شود در فورت مکلود، جایی که در آن ابرهای بزرگ گرد و غبار برای لوکیشنی که در آن از پنکه بزرگ برای وزیدن مخلوطی از الیاف و گردو غبار در هوا استفاده شده بود، فیلمبرداری شد.[30] فیلمبرداری در استان تا ۹ سپتامبر ۲۰۱۳ به طول انجامید، و در حدود ۱۳۰ نفر خدمه که اکثراً افراد محلی بودند را مشغول کار کرد.[29]
همچنین فیلمبرداری، در ایسلند نیز صورت گرفت؛ جایی که پیشتر نولان در آن صحنه‌هایی از فیلم بتمن آغاز می‌کند را در سال ۲۰۰۵ فیلمبرداری کرده بود.[31] خدمهٔ یک سفینهٔ ساختگی که در حدود ۴٬۵۰۰ کیلوگرم وزن داشت را به این کشور بردند،[11] که برای نمایش دادن دو سیارهٔ فرازمینی انتخاب شده بود؛ یکی پوشیده از یخ و دیگری آب.[4] یک تا دو هفته مدت فیلمبرداری برای فیلم برنامه‌ریزی شده بود[24] و حدود ۳۵۰ نفر که ۱۳۰ نفر از آن‌ها بومی بودند بر روی پروژه کار کردند. صحنه‌های شامل یخبندان‌های طبیعی در Svínafellsjökull در شهر کلاستر فیلمبرداری شد.[32][33] در زمان فیلمبرداری صحنه‌های آب در ایسلند نزدیک بود تا ان هتوی دچار سرمازدگی شود، به دلیل اینکه لباس خشکی که پوشیده بود، به خوبی محافظت نشده بود.[11]
پس از فیلمبرداری در ایسلند، گروه به لس آنجلس نقل مکان کرد برای ادامهٔ فیلمبرداری به مدت ۵۴ روز ادامه یافت. فیلمبرداری در کالیفرنیا شامل هتل وستین بوناونتوره، مرکز کنوانسیون لس آنجلس، کولور سیتی شرکت سونی پیکچرز، و یک اقامتگاه خصوصی در التادنا بود.[34] فیلمبرداری در دسامبر ۲۰۱۳ به پایان رسید، و نولان مراحل تدوین فیلم برای اکران آن در سال ۲۰۱۴ را آغاز کرد.[35] تولید فیلم با هزینه‌ای بالغ بر ۱۶۵ میلیون دلار به پایان رسید؛ ۱۰ میلیون دلار کمتر از هزینه‌ای که پارامونت، برادران وارنر و لجندری پیکچرز اختصاص داده بودند.[11]
میان ستاره‌ای دارای سه فضاپیما به نام‌های رنجر، اندورنس و لندر است. کار رنجر مانند یک شاتل فضایی است: ورود و خروج از جو زمین. ساختار اندورنس مانند داریه است که شامل دوازده کپسول می‌باشد: چهار کپسول تجهیزات سفر به سیاره، چهار کپسول موتور و چهار کپسول با توابع دائم کابین خلبان، آزمایشگاه‌های پزشکی و مسکن. طراح صحنه ناتان کراولی، اعلام کرد که اندورنس را براساس طرح ایستگاه فضایی بین‌المللی طراحی شده است. وی همچنین گفت: «این یک میش-مش واقعی از انواع فناوری است. این مانند یک زیردریایی در فضا است. همهٔ فضای استفاده شده برای یک هدف استفاده شده. در نهایت، لندر برای حمل‌ونقل استفاده می‌شود. کراولی آن را با یک هلیکوپتر بزرگ روسی مقایسه کرده است.»[4]
در فیلم همچنین از دو ربات به نام‌های تارس و کیس استفاده شده است. نولان سعی کرد تا از ساخت ربات‌های انسان‌دیسی جلوگیری کند به همین دلیل او ربات خود را چهارضلعی ساخت. کارگردان گفت: این یک فلسفهٔ طراحی خیلی پیچده داشت. آن‌ها را براساس ریاضیات ساختم. بیل ایروین هم صداگذاری و هم به صورت فیزیکی نقش دو ربات را بازی کرد. اما برای صداگذاری کیس یک نفر دیگر جایگزین شد.[4]
مهندس صدا گرگ لندکر و لری ریزو مراحل آمیختن صدا فیلم را به سرپرستی تدوینگر ریچارد کینگ کردند.[36] نولان گفت که می‌خواسته صدابرداری فیلم را میکس کند تا نسبت به تجهیزات حاضر در سینما آوانتاژ بیشتری داشته باشد.[37]
هانس زیمر که در سه‌گانهٔ شوالیهٔ تاریکی با نولان همکاری کرده بود، در این فیلم نیز این همکاری را ادامه داد. نولان و زیمر برنامه‌ریزی کردند تا فراتر از سه‌گانه بروند و یک کار منحصربه‌فرد انجام دهند. زیمر گفت: «موسیقی، صدا و چیزهایی را که ما ساختیم را کمی از چکیدهٔ آن‌ها را می‌توان در فیلم دیگران دید، به همین دلیل ما آن را دوباره خواهیم ساخت.» زیمر همچنین گفت که نولان هیچ فیلمنامه‌ای به وی نداده و در عوض در یک صفحه داستان را به او داده.[38] نولان اعلام کرد که به زیمر گفته که «من به تو یک پاکت نامه که در آن یک نامه است، می‌دهم، که در آن داستان اصلی را نوشته و تو یک روز فرصت داری تا روی آن کار کنی، و بعد آن را به من نشان می‌دهی.» و بعد زیمر را در آغوش گرفته. زیمر برای فیلم ۴۵ جلسه انجام داد که سه بار بیشتر از فیلم تلقین است. آلبوم موسیقی در ۱۸ نوامبر توزیع شد.[10]
شرکت جلوه‌های بصری دابل نگاتیو که در سال ۲۰۱۰، برای فیلم تلقین با نولان همکاری داشتند، کار ساخت جلوه‌های ویژهٔ این فیلم را بر عهده داشت.[39] سرپرست جلوه‌های ویژه اعلام کرد که جلوه‌ای ویژه فیلم بزرگتر از فیلم شوالیه تاریکی برمی‌خیزد یا تلقین نیست، اما برای میان ستاره‌ای آن‌ها افکت‌ها را نخست ساختند، و سپس پروژکتورهای دیجیتالی می‌توانستند آن‌ها را پشت سر بازیگران به صحنه بیاورند، بنابراین آن‌ها از پردهٔ سبز استفاده نکرده‌اند.[4]
سفینه‌های فضایی رنجر، اندورنس و لندر با افکت‌های مینیاتوری که توسط ناتان کراولی و با همکاری شرکت نیو دیل استودیو به خاطر مخالفت نولان برای استفاده از تصاویر کامپیوتری، ساخته شده است.
نولان گفته است فیلم‌های سولاریس و آینه (۱۹۷۴) هر دو از آندری تارکوفسکی روی فیلم تأثیر مهمی داشته‌اند.[40][41] همچنین ۲۰۰۱: ادیسه فضایی (۱۹۶۸)، بیگانه (۱۹۷۹)، برخورد نزدیک از نوع سوم (۱۹۷۷)، چیزهای درست (۱۹۸۳)، تماس (۱۹۹۷) و وال ای (۲۰۰۸)، بر داستان میان‌ستاره‌ای اثرگذار بوده‌اند.[42] او میان‌ستاره‌ای را با فیلم گنج‌های سیرا مادره مقایسه می‌کند، چرا که فیلم در مورد طبیعت انسان است.[43]
کیپ تورن، فیزیکدان نظری، مشاور علمی فیلم بود تا تصاویر کرم‌چاله و نسبیت تا بیشترین حد ممکن دقیق باشد. او گفت: «دربارهٔ تصاویر کرم‌چاله و سیاه‌چاله بحث کردیم و سپس من روی معادلاتی کار کردم که به ما اجازه می‌داد مسیر پرتوهای نور در نزدیکی کرم‌چاله یا سیاه‌چاله را پیش‌بینی کنیم. پس آنچه می‌بینید بر پایه معادلات نسبیت عام اینشتین است.»[44]
برای ساختن سیاه‌چاله کر کلان‌جرم (که برخلاف سیاه‌چاله غیرچرخان، کارکره دارد)، تورن با پل فرانکلین، سرپرست تیم جلوه‌های ویژه و ۳۰ متخصص جلوه‌های کامپیوتری همکاری کرد. تورن چندین صفحه از معادلات نظری را در اختیار متخصصان قرار داد، که آن‌ها بر پایهٔ آن، برنامهٔ کامپیوتری جدیدی برای خلق تصاویر نوشتند تا شبیه‌سازی همگرایی گرانشی رخ داده بر اثر این پدیده‌ها با دقت بیشتری صورت گیرد. رندر برخی از تصاویر تا ۱۰۰ ساعت هم طول کشید و حجم کل داده‌ها به ۸۰۰ ترابایت رسید. این شبیه‌سازی به وسیله جلوه‌های ویژه، به تورن کمک کرد تا دید بهتری دربارهٔ همگرایی گرانشی و قرص برافزایشی حول سیاه‌چاله‌ها پیدا کند و دو مقاله علمی از آن‌ها درآمد، یکی برای انجمن اخترفیزیک و دیگری برای انجمن گرافیک کامپیوتر.[45]
نولان ابتدا نگران بود که تصاویر دقیق درست شدهٔ سیاه‌چاله برای مخاطبان از لحاظ بصری قابل درک نباشد و تیم جلوه‌های ویژه مجبور بشوند تغییراتی روی آن اعمال کنند. اما با پایان کار و دیدن اثر نهایی، او تصاویر را بدون حرکت زیاد دوربین قابل درک دید. در این مورد گفت: «چیزی که فهمیدیم این بود که اگر نقطهٔ دید و موقعیت دوربین را خیلی تغییر ندهیم، می‌توانیم به چیز قابل درکی برسیم.»[46]
تصویر ارائه شده از کرم‌چاله، از نظر علمی صحیح است. به جای نشان دادن تصویری دوبعدی از کره که سه‌بعدی است استفاده شده و بر روی آن تصویری ناهمگون از کهکشان مقصد دیده می‌شود.[47]
در ابتدای شروع تولید فیلم، تورن دو قانون گذاشت: «نخست، هیچ‌کدام از قوانین فیزیکی نباید نقض شوند. دوم، تمامی حدسیات باید از علم سرچشمه بگیرند، نه ذهن فیلم‌نامه‌نویس.»[8] نولان این‌ها را به شرط آن که سدی بر سر تولید فیلم نباشند، پذیرفت. در برهه‌ای تورن دو هفته وقت صرف صحبت با نولان کرد تا از ایدهٔ سفر یکی از شخصیت‌ها با سرعت نور منصرف شود.[8][48] به گفتهٔ تورن، تنها جایی که آزادی هنری بالاتر از واقعیت‌های علمی بوده، وجود ابرهای یخی در یکی از سیاره‌هایی است که شخصیت‌های فیلم روی آن فرود می‌آیند. چون احتمالاً ابرهای یخی توسط گرانش به پایین کشیده می‌شوند و روی آسمان نمی‌مانند.[8]
دیوید گرینسپون، اخترزیست‌شناس، اشاره کرد که حتی اگر آتشکها بسیار گرسنه و زیاد باشند، میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا اکسیژن جو زمین را از بین ببرند. او همچنین اشاره کرد که ابرهای یخی در سیاره به وسیله گرانش به پایین می‌افتند و سیاره‌ای که دور سیاه‌چاله می‌گردد، نباید نور داشته باشد.[49]
نیل دگراس تایسون پایان بین ستاره‌ای را از لحاظ علمی توضیح داد. او گفت که به صورت نظری ما می‌توانیم با گذشته ارتباط برقرار کنیم و این که «ما دقیقاً نمی‌دانیم داخل سیاه‌چاله چیست.»[50]
دکتر میچیو کاکو فیلم را به خاطر دقت علمی بالایش ستایش کرد و گفت که بین ستاره‌ای استانداردی طلایی برای فیلم‌های علمی تخیلی آینده تعیین کرده است. تیموتی ریس، مهندس نرم‌افزار سابق ناسا، بیان کرد که «تورن و نولان، سیاه‌چاله‌ها و کرم‌چاله‌ها را فوق‌العاده به تصویر کشیده‌اند.»[51]
لاورنس کراوس علم بین ستاره‌ای را «بسیار بد» توصیف کرد و از آتشک به عنوان مثال استفاده کرد.[52]
تیزر میان ستاره‌ای در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۳ با نشان دادن کلیپ‌هایی در مورد فضانوردی و همراه با صدای مک‌کانهی در نقش کوپر عرضه شد.[53] تریلر فیلم در ۵ مهٔ ۲۰۱۴ در سینمای آی‌مکس لاکهید مارتین و بعداً در همان ماه در اینترنت پخش شد. در ۱۹ مه با اتمام هفته، این تریلر بیشترین بازدید را با ۱۹٫۵ میلیون بازدید در یوتیوب را داشت.[54]
کریستوفر نولان و مک‌کانهی نخستین حضورشان برای تبلیغ میان ستاره‌ای را ژوئیهٔ ۲۰۱۴، در کامیک-کان بین‌المللی سن‌دیگو انجام دادند. در همان ماه، پارامونت یک وبگاه پیچیدهٔ تعاملی میان ستاره‌ای را راه‌اندازی کرد. همچنین گزارش شد که کاربران آنلاین نمودار آسمان مربوط به فرود آپولو ۱۱ به ماه را مشاهده کرده‌اند.[55]
در اکتبر ۲۰۱۴، پارامونت و گوگل برای ترویج میان ستاره‌ای در سیستم عامل‌های مختلف با هم شریک شدند.[56] وبگاه فیلم مجدداً در مرکز دیجیتالی در دامنهٔ گوگل راه‌اندازی شد.[57] وبگاه بازخورد مخاطبان را دربرداشت، و به یک برنامهٔ گوشی پوند خورد.[57] برنامه یک بازی که در آن بازیکنان می‌توانستند مدل منظومهٔ خورشیدی را بسازند و شبیه‌ساز پرواز برای سفر در فضا را دربرداشت.[58]
در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۴، وایرد یک پیش‌درآمد اینترنتی به نویسندگی و نقاشی شان مورفی، به نام صفر مطلق را عرضه کرد. این پیش‌درآمد در مورد دکتر من بود.
میان ستاره‌ای در آمریکای شمالی ۱۸۸ میلیون دلار و ۴۸۹ میلیون دلار در بازار بین‌المللی و در کل ۷۰۱٬۴۲۵٬۲۷۶ میلیون دلار، در برابر بودجهٔ ۱۶۵ میلیون دلاری فیلم فروخته است.[3] این فیلم حدود ۲۲ میلیون بلیت در داخل کشور فروخت.[59] فیلم رکورد فروش افتتاحیه در آی‌مکس را با ۲۰٫۶ میلیون دلار در ۵۷۴ سینما، فراتر از بازی‌های گرسنگی: اشتعال که با ۱۷٫۱ میلیون دلار رکورددار پیشین بود را شکست. فیلمی با فروش افتتاحیه ۱۳۲٫۶ دهمین فیلم پرفروش افتتاحیه در سال ۲۰۱۴ بود. فیلم در ۶ روز ۲۰۰، در ۱۰ روز ۳۰۰، در ۱۷ روز ۴۰۰، در ۲۴ روز ۵۰۰، و در ۳۷ روز به فروش ۶۰۰ میلیون دلاری رسید. فیلم دهمین فیلم پرفروش سال ۲۰۱۴ است.[60]
میان ستاره‌ای عموماً نظرات مثبتی دریافت کرد. راتن تومیتوز با بررسی نظرات ۳۷۴ منتقد، اعلام کرده که ۷۳٪ آن‌ها نظر مثبت دربارهٔ فیلم داشته‌اند و به صورت میانگین نمرهٔ ۷٫۱۰/۱۰ به آن داده‌اند. نظر اجماعی منتقدان در این وبسایت این‌گونه درج شده است: «میان ستاره‌ای از آنچه بینندگان آن از کریستوفر نولان انتظار داشتند، هیجان‌انگیزتر، تفکربرانگیزتر و از نظر تصویری پرجلوه‌تر است. هرچند در بعضی لحظات، جنبه‌های فکری فیلم از حد مجاز فراتر می‌رود.»[61] متاکریتیک براساس نظرات ۴۶ منتقد به این فیلم نمرهٔ ۷۴ از ۱۰۰ داده است و این نظرات را «عموماً مثبت» توصیف کرده است.[62] تماشاگران شرکت‌کننده در نظرسنجی سینماسکور به فیلم نمرهٔ «B+» در مقیاس A+ تا F دادند.[63]
اسکات فاندس، سردبیر بخش نقد فیلم ورایتی می‌گوید میان‌ستاره‌ای «از نظر دیداری و مفهومی به همان بی‌باکی فیلم‌های پیشین نولان است» و این فیلم را از فیلم‌های پیشین نولان شخصی‌تر می‌داند.[64] کلودیا پویگ از یواس‌ای تودی جلوه‌های بصری و موضوعات قدرتمند فیلم را ستود و از دیالوگ‌ها و تکه‌های خسته‌کننده در فضا انتقاد کرد.[65] دیوید استراتون در برنامهٔ ات د موویز به این فیلم چهار و نیم ستاره از پنج داد و جاه‌طلبی، جلوه‌های ویژهٔ نمایش فیلم به صورت آی‌مکس ۷۰ میلی‌متر را ستود و از صدای بلند فیلم انتقاد کرد، زیرا به گفتهٔ او برخی از دیالوگ‌ها قابل شنیدن نبودند. مارگارت پومرانز در همان برنامه، به این فیلم سه ستاره از پنج داد و گفت که درام انسانی فیلم در میان مفاهیم علمی آن گم می‌شود.[66] هنری بارنز از گاردین به این فیلم سه ستاره از پنج داد و آن را «باشکوه، اما دارای درام خفیف به همراه چند شخصیت کم» توصیف کرد.[67]
الیور گتل در لس‌آنجلس تایمز نوشت: «منتقدان فیلم در این نکته اجماع دارند که میان ستاره‌ای یک داستان علمی‌تخیلی سرگرم‌کننده، احساسی و تفکربرانگیز است، هرچند در برخی جاها بیش از حد سنگین و احساسی می‌شود.»[68] جیمز دایر در امپایر با دادن پنج ستاره کامل به فیلم، نوشت: «خوش‌فکر، انعطاف‌پذیر و زیبا… این همان پیشتازان فضای استیون هاوکینگ است.»[69] دیوید کلهون در تایم اوت لندن با دادن پنج ستاره کامل به آن، می‌نویسد: «ماجراجویی کیهانی جسورانه و زیبایی است که کمی چاشنی سورئال و رؤیایی را به همراه دارد.»[70] لو لومنیک در نیویورک پست می‌نویسد: «بین ستاره‌ای پر از احساس است و شاهکاری است که حتماً باید آن را دید و یکی از هیجان‌انگیزترین فیلم‌های قرن است.»[71] ریچارد روپر در شیکاگو سان-تایمز به فیلم چهار ستاره کامل داد و نوشت: «از نظر بصری، این فیلم یکی از زیباترین فیلم‌هایی است که تاکنون دیده‌ام و پیام مهمی دارد دربارهٔ نیرویی قدرتمند که همهٔ ما آن را می‌شناسیم، ولی قابل اندازه‌گیری نیست: عشق.»[72]
تیم رابی از دیلی تلگراف نولان را «تاجر هیبت» نامید و با تحسین جنبه‌های فکری و علمی فیلم، آن را فوق‌العاده نزدیک به یک شاهکار هنری توصیف کرد.[73] تاد مک‌کارتی از هالیوود ریپورتر نوشت: «این حماسه عظیم و با شکوه می‌کوشد تا اهمیت یکسانی برای احساسات شخصی و فرضیه‌پردازی در مورد کیهان قائل شود و با این که این امر به نتایج درهمی منجر شده است اما هرگز از جذابیت فیلم نمی‌کاهد و بلکه به آن می‌افزاید.»[74]
نسخهٔ خانگی میان‌ستاره‌ای در ۳۰ مارس ۲۰۱۵ در بریتانیا[75] و در ۳۱ مارس در آمریکا توزیع شد.[76]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
