شاعر هندی From Wikipedia, the free encyclopedia
بَهادُرشاه دوم (به اردو: بہادر شاہ دوم) معروف به «بَهادُرشاه پیروز» و با نام کامل «ابوالمظفر سراج‌الدین محمد بهادرشاه ظفر» آخرین امپراتور مغول از دودمان گورکانی در هندوستان بود. وی فرزند اکبرشاه دوم بود. از وی به عنوان آخرین پادشاه مسلمان هندوستان و از پویندگان جنبش استقلال هند از سوی امپراتوری بریتانیا یاد می‌شود.
| بهادرشاه دوم | |||||
|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||
| نوزدهمین پادشاه گورکانی هند | |||||
| سلطنت | ۲۸ سپتامبر ۱۸۳۷ – ۲۱ سپتامبر ۱۸۵۷ | ||||
| تاج‌گذاری | ۲۹ سپتامبر ۱۸۳۷ در لال قلعه | ||||
| پیشین | اکبر دوم | ||||
| جانشین | امپراتوری از بین رفت (ملکه ویکتوریا به عنوان امپراتریس هند) | ||||
| زاده | ۲۴ اکتبر ۱۷۷۵ شاه جهان آباد, امپراتوری گورکانی هند (اکنون دهلی قدیم، دهلی، هند) | ||||
| درگذشته | ۷ نوامبر ۱۸۶۲ (۸۷ سال) یانگون، حکومت بریتانیا در برمه (امروزی یانگون، میانمار) | ||||
| آرامگاه | ۷ نوامبر ۱۸۶۲ یانگون، میانمار | ||||
| همسران | اشرف محل, اختر محل, زینت محل، تاج محل | ||||
| فرزند(ان) | میرزا دارا بخت, میرزا مغول, میرزا فتح الملک بهادر, میرزا خضر سلطان, میرزا جوان بخت, میرزا شاه عباس, بیش از ۱۶ | ||||
| |||||
| خاندان | دودمان تیمور | ||||
| پدر | اکبر دوم | ||||
| مادر | للا بانو بیگم | ||||
بهادرشاه بسیار به ادبیات و خطاطی علاقه داشت و به زبان اردو و زبان فارسی شعرهایی به «شکل غزل» می‌سرود.[1] پس از وقایع منجر به شورش‌های سال ۱۸۵۷ میلادی در هند که به شکل شدید و خشونت باری توسط قوای حکومت بریتانیا مستقر در هندوستان سرکوب گردید، بریتانیا وی و بازمانده خانواده‌اش را دستگیر، محاکمه و نهایتاً از دهلی به یانگون در برمه که تحت قیومیت امپراتوری بریتانیا بود، تبعید کرد.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
